Μετά από παρατεταμένη απουσία πολλών μηνών από το φόρουμ, νομίζω ότι είναι καιρός να επιστρέψω ως νέος άσωτος υιός.
Και νομίζω ότι θα πρέπει να εξηγηθώ μην νομίζει κανείς ότι έγινε κάτι με το φόρουμ.
Μου τύχαν λοιπόν αρκετές δυσκολίες που μου στέρεψαν τόσο την ίδια δημιουργικότητα όσο και την όρεξη να παρακολουθώ τους δικούς σας άθλους.
Πρώτη κακοτυχία στη σειρά ήταν αυτή:
Πάνω στο τέντωμα, για να πάρω και τις τελευταίες ζάρες που είχε η μεμβράνη, εστίασα πολύ την τάνιση σε ένα σημείο και έγινε το κακό...
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, τουλάχιστον ήταν η λεπτή πλευρά που έχω απόθεμα.
Αφαίρεσα το σχισμένο
(οι αναφορές στα Θεία κατά τη διάρκεια, είμαι σίγουρος πως δεν με έκαναν καλύτερο χριστιανό) και άρχισα λοιπόν να σκέφτομαι τρόπους πως δεν θα μου ξανασυμβεί στην επόμενη προσπάθεια το ίδιο. Και τότε χτύπησε η γκαντεμιά Νο 2:
Αρχή καλοκαιριού και να τρέχουν επισκευαστικά έργα στο σπίτι, το δε πόδι στο γύψο, να κάνει την παρακολούθηση πολλές φορές πιο δύσκολη, πόσο μάλλον την εμπλοκή.
Και μετά, μικρά θεματάκια που να μην αφήνουν όρεξη για τίποτα. Μέχρι COVID περάσαμε οικογενειακώς καλοκαιριάτικα, παρόλο που είμασταν επαρκώς και εγκαίρως εμβολιασμένοι, ευτυχώς ελαφριά.
Ο χρόνος που παρήλθε δείχνει να μετρίασε την απογοήτευση, ο αστράγαλος είναι καλύτερα (αλλά όχι όπως ήταν) και η όρεξη σαν να επανήλθε.
Ξαναρχίζω λοιπόν με ανάγνωση και μελέτη, όχι να προλάβω τι έχασα αλλά τουλάχιστον να χαζέψω και να θαυμάσω τα τελευταία επιτεύγματά σας.
Λάμπρο, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τη δε συμβουλή, την κρατάω στη φαρέτρα μου για μελλοντική χρήση...