Φίλε Δημήτρη καλημέρα ,
Ὅσον ἀφορᾶ τό πρόβλημα μέ τίς χορδές καί τά κλειδιά πού ἀποκλίνουν , ὑπάρχει ἡ ἑξῆς λύση πού ἔδιναν οἱ παλαιοί κατασκευασταί τῶν ταμπουράδων , στούς ὁποίους τό καράβολο δέν εἶχε καμμία κλίση ὡς πρός τό μάνικο ( περιγράφεται στό βιβλίο τοῦ κ. Φρονιμοπούλου " Ὁ ταμπουρᾶς τοῦ Μακρυγιάννη καί ἡ ὀργανοποιϊα τοῦ Λεωνίδα Γάϊλα " ) : Πίσω ἀπό τό κόκκαλο τοῦ ἄνω καβαλλάρη ( πρός τά κλειδιά ) " ἔσκαβαν " λεπτά αὐλάκια μήκους 1 - 1,5 ἑκ. ὅσες καί οἱ χορδές , ἴσα νά χωροῦν αὐτές μέσα σ' αὐτά καί νά κατευθύνονται πρός κάθε ἀντίστοιχη ἐγκοπή τοῦ κοκκάλου , καί πάνω ἀπ' αὐτά τ' αὐλάκια ἔδεναν γύρω - γύρω ἀπ' τό ξύλο τοῦ καράβολου γιά 5 - 6 γύρους ἕνα γερό νῆμα ( πού ἐμεῖς μποροῦμε νά τό ἀντικαταστήσουμε μέ λεπτό χάλκινο σύρμα ἀπό καλώδιο - δέν ἐμποδίζει ) . Ἔτσι ἡ κάθε χορδή , περνῶντας κάτω ἀπ' τό σύρμα , " ὁδηγεῖται " μόνο πρός τήν ἀντίστοιχή της ἐγκοπή στό κόκκαλο , χωρίς νά τῆς ἐπιτρέπεται νά φύγη ἀπό τό αὐλάκι της , ἀφοῦ τήν ἐμποδίζει τό ἀπό πάνω της ταβάνι ἀπό σύρμα , εἴτε μικραίνοντας τήν σχεδόν εὐθεία γωνία στήν περίπτωση τοῦ ταμπουρᾶ , εἴτε , στήν δική σου περίπτωση , συμμαζεύοντας καί κανοντας παράλληλες μεταξύ τους τίς χορδές πρίν " καθήσουν " στίς ἐγκοπές , ἀπ' ὅποια κατεύθυνση αὐτές καί ἄν ἔρχονται .
