Φίλοι μου, μια διευκρίνηση: Στο δείγμα ήχου δεν παίζω εγώ (από μπουζούκι είμαι μακριά νυχτωμένος). Παίζει ο φίλος μου μέλλων ιδιοκτήτης του οργάνου. Μας επισκέφθηκε εδώ στις Βρυξέλλες και περάσαμε μερικές καλές μέρες με παρέα, σχόλια και διορθώσεις στο όργανο, πενιές, τσιπουράκι, βόλτες και ιστορίες απ' τα παλιά.
- Γιώργο Χ., Γιωργο π, Γιάννη Καραβασίλη, Ζαρκάδα Κώστα, Λάμπρο Σταυρίδη και Ιωσήφ: Άλλο ένα μεγάλο ευχαριστώ! Η ενθάρρυνσή σας δουλεύει εποικοδομητικά και αθόρυβα στο φόντο καθώς συνεχίζεται (και μάλλον τελειώνει) η προσπάθεια για το ιδανικό σεταπ …
- Γιάννη, το μήκος του καβαλάρη μειώθηκε όπως έχω πει νωρίτερα από 185mm σε 152mm (που τυγχάνει να είναι το μισό από το ενεργό πλάτος του καπακιού). Επί της αρχής, θα ήταν χρήσιμος ο πειραματισμός με διαφορετικά μήκη καβαλάρη, αλλά στην παρούσα φάση φοβάμαι ότι θα κατέληγε σε απεραντολογία. Ναι ήταν (σπέσιαλ) παλίσσανδρος το αρχικό ζευγάρι καβαλάρηδων. Οι δυό καινούργιοι είναι από έβενο.
- Λάμπρο πόσο δίκιο έχεις που προτείνεις τη χρήση αναλώσιμων καβαλάρηδων! Μου είναι πλέον προφανές και θα το ακολουθήσω στο εξής. Ήταν μπροστά στα μάτια μου αλλά δεν κατάφερα να το δω νωρίτερα.
……………………………………………………
Η επιθεώρηση της Παρασκευής – 15η εβδομάδα
Setup: Η τελική διόρθωση
Ακόμη και μετά από αρκετό παίδεμα και θυσίες σε καβαλάρη και nut, εξακολουθούσε να υπάρχει μια περιοχή στη μέση της ταστιέρας με μήκος κάπου ένα τρίτο του συνολικού της μήκους όπου ο ήχος όλων των χορδών έβγαινε κάπως "φιμωμένος". Μόνη εναπομείνασα εξήγηση …η καμπύλη του ρελιέφ. Δηλαδή ότι όταν πατιούνται οι χορδές σ' αυτή τη μεσαία περιοχή της ταστιέρας, η άτρακτος της ταλάντωσής τους παίζει αγκωνιές με τα τάστα του τελευταίου τρίτου της ταστιέρας (δηλαδή προς καβαλάρη μεριά). Η λύση? Μια πολύ προσεκτική,
ελάχιστη μεταβολή/επέκταση του ρελιέφ, με τρίψιμο των τάστων σ' αυτό το τελευταίο ένα τρίτο της ταστιέρας. Μετά από αυτή την επέμβαση, ο ήχος αυτών των μεσαίων διαστημάτων λαμπικάρισε σαν να λυτρώθηκε από μια όχληση.
Με την ευκαιρία, θυμάμαι κάτι συζητήσεις που είχα κάποτε με καταξιωμένο σήμερα κατασκευαστή κλασσικής κιθάρας στη Θεσσαλονίκη. Τι συζήτηση δηλαδή, αυτός έλεγε και 'γώ άκουγα
. Η βιαστική απάντησή που παραλίγο να μου βγει τότε ήταν: Τρίχες! …Ακριβώς!! Τρείς δεκαετίες αργότερα έχω πάρει το μάθημά μου (καμιά φορά παίρνει χρόνο η μάθηση
) και ξέρω πια ότι πράγματι μιλάμε για τρίχες. Το πάχος μιας τρίχας είναι κάπου 0,7 δέκατα του χιλιοστού (0,07mm). Απομακρύνθηκε λοιπόν από τα τελευταία τάστα μ' αυτό το τρίψιμο ένα πάχος τους γύρω στις δυο τρίχες όπως εκτιμώ.
- Γιάννη Καραβασίλη, εσύ το είχες επισημάνει, και πλέον το έχω εμπεδώσει και 'γω και το επαναλαμβάνω γιατί μου φαίνεται σημαντικό: Η διαμόρφωση του ρελιέφ (εκ των πραγμάτων μικρή στο μπουζούκι), γίνεται μόνο αφού περάσουμε χορδές και απ' ότι φαίνεται είναι αρκετό να γίνεται με διαμόρφωση στα τάστα και όχι στο ξύλο της ταστιέρας.
……………………………………………………..
Παρατήρηση για τη Λα χορδή στο τρίχορδο
Οι χορδές που μπήκανε αρχικά περιλάμβαναν Λα πάχους .013. Ο ήχος της όμως έβγαινε κάπως άδειος και η χροιά δε συμβάδιζε και τόσο με τον ήχο της ΡΕ στα καντίνια. Σύντομα αντικαταστάθηκε με .014. Ο ήχος και η χροιά καλυτέρεψαν είναι αλήθεια αλλά όχι τόσο ώστε να γεμίσει το καλάθι. Και… σωστά μαντεύετε, εγκαταστάθηκε καινούργιο ζευγάρι Λα, αυτή τη φορά .015! Τα πράγματα βελτιώθηκαν και ο όγκος του ήχου ήρθε στα συγκαλά του. Προσπαθώντας να εξαντλήσω τα περιθώρια θα έλεγα ότι από τη χροιά του ήχου της Λα σαν να εξακολουθεί να λείπει κάτι τι. Με μια κάπως ελευθέρια περιγραφή θα 'λεγα ότι ενώ τα καντίνια της Ρε βγάζουν ένα ήχο που μοιάζει με "ι", η Λα εξακολουθεί να έχει στον ήχο της κάτι από "ο". Δεν είναι απελπιστικό, αλλά αφήνει πίσω μια σκιά εκκρεμότητας…
Είναι μάλλον υπερβολικό να χοντρύνει κι άλλο η ΛΑ. Η μόνη διέξοδος που μένει είναι να μπορούσε να μεγαλώσει λίγο ακόμη η τάση της χορδής αλλά αυτό θα ήταν πλέον δυνατόν μόνο αν μεγάλωνε το μήκος της. Αδύνατο να γίνει σ' αυτό το όργανο που θυμίζω το μήκος χορδής του είναι 670mm.
Με βάση τα παραπάνω λοιπόν, το συμπέρασμα είναι ότι
ο ήχος της Λα στο τρίχορδο πιθανόν "αδικείται" κάπως με μήκος χορδής 670mm (που αποδεικνύεται κοντό). Χρειάζεται περισσότερο.
…………………………………………………………
Παιδιά, όπως φαίνεται, η "Επιθεώρηση της Παρασκευής" εξαντλείται. Από δω και πέρα, θα έχουμε νέα όποτε αυτά προκύπτουν.
…και δεν θ’ αργήσει πολύ να έρθει ένα νέο ηχητικό δείγμα
