Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6

[Stergios_lutherie]

Μετά την αφαίρεση του περίσσιου υλικού, αν ξαναβάλουμε την ταστιέρα πάνω στο μάνικο, το ιδανικό -για το δικό μου κριτήριο- είναι να περισσεύουν μερικά δέκατα φαρδύτερου μάνικου, αυτό που διακρίνεται ανάμεσα στα κίτρινα βελάκια στη φωτο.
Φαίνεται και το σφηνοειδές βοήθημα με το όνομα "κλίση μιας πλευράς".

[Stergios_lutherie]

Αυτά τα σφηνοειδή βοηθήματα τα χρησιμοποιώ και στην κορδέλα αλλά και στο drum-sander. Επίσης και στο καμάρωμα. Είναι μπελαλίδικα στην κατασκευή τους όπως και κάθε καλούπι αλλά μου είναι πολύ-πολύ χρήσιμα.
Η συλλογή τους όλο και αυξάνεται.

[Stergios_lutherie]

Αισθάνομαι την ανάγκη να επαναλάβω ότι όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά η μέθοδος που με βολεύει και ακολουθώ σήμερα που μιλάμε. Προφανώς και υπάρχουν ένα σωρό άλλες εναλλακτικές για κάθε δουλειά, ανάλογα με τις δεξιότητες, τα μέσα και τα ποιοτικά κριτήρια του καθένα.

Ένα τέτοιο παράδειγμα εναλλακτικής προσέγγισης μας πρόσφερε πρόσφατα ο Παναγιώτης (ΚαΠα) σχετικά με τον τρόπο που δούλευε ο Θεόφιλος Μπρας http://www.luthier.gr/index.php?topic=3866.msg69834#msg69834.  Ο άνθρωπος  είχε τέτοια αυτοπεποίθηση μέσα στο εργαστήριό του που έκανε κατασκευαστικό σάλτο μορτάλε χωρίς δίχτυ και προσγειωνόταν όρθιος σα να μη συνέβαινε τίποτα. Αν διάβαζε λοιπόν ο Μπρας όσα λέγονται παραπάνω μάλλον θα ανθυπομειδιούσε...

(συνεχίζεται...)

[Ιωσήφ Τορρένς]

 

Καλό βράδυ , καλή αυριανή !

Για το καράολο ο λόγος.

Εκτός από τις παραπάνω φωτογραφίες που μας έδωσες στις απαντήσεις #39 και #40 μήπως τυχόν έχεις φωτογραφήσει

και άλλα ενδιάμεσα στάδια της κατασκευής του καράολου ; Αν ναι , τότε πολύ θα ήθελα να δω και αυτές τις "κουτσουλιές"   

[Silvestro]

 
να ξερεις:
καθε πρωι σε απολαμβανω με ελληνικο καφε, νερακι κρυο, κομπιουτερ ανοιχτο...

[Stergios_lutherie]

Εκτός από τις παραπάνω φωτογραφίες που μας έδωσες στις απαντήσεις #39 και #40 μήπως τυχόν έχεις φωτογραφήσει και άλλα ενδιάμεσα στάδια της κατασκευής του καράολου ;

Ιωσήφ, δεν έχω λεπτομερή φωτογράφιση από τη διαμόρφωση του συγκεκριμένου καράολου.
Αλλά η διαδικασία περιγράφεται στο 1ο μου όργανο και δεν διαφέρει ουσιαστικά http://www.luthier.gr/index.php?topic=3576.msg62647#msg62647

να ξερεις:
καθε πρωι σε απολαμβανω με ελληνικο καφε, νερακι κρυο, κομπιουτερ ανοιχτο...

Στέλιο, μουσική στ’ αυτιά μου! (Σ’ ευχαριστώ για τη διορθωσούλα )

[Ιωσήφ Τορρένς]

Ευχαριστώ πολύ Στέργιε !  Να είσαι καλά !

[Stergios_lutherie]

Πριν από την κόλληση του καπακιού συνηθίζεται η τοποθέτηση πατούρας (lining) στα χείλη του σκάφους. 

…...............................................

Ο ρόλος της πατούρας (όπως έχει αναφερθεί σ’ αυτό το φόρουμ αλλά και αλλού) είναι να ενισχύσει την ακαμψία του σκάφους ώστε ν’ ανθίσταται ηρωικότερα στην τάση των χορδών (και όχι για να αυξήσει την επιφάνεια κόλλησης του καπακιού). 

Ο Νίκος Φρονιμόπουλος έχει αναφερθεί και στο ενδεχόμενο να παραλειφθεί εντελώς η πατούρα (http://apothetirio.teiep.gr/xmlui/bitstream/handle/123456789/5955/322.pdf?sequence=1, σελίδα 59).

 Ο Μάνος πάλι είχε ψαρέψει ένα link με μια παλιά απάντηση του Βασίλη Βασιλειάδη (vasvasilis) με αφορμή μια συζήτηση για ούτι που αναφερόταν στο θέμα της πατούρας http://www.luthier.gr/index.php?topic=3576.msg63074#msg63074

Με τα παραπάνω και τη φτωχή μου εμπειρία, μαντεύω ότι το πάχος αλλά ίσως και το σχήμα της διατομής της πατούρας και προφανώς το είδος και η πυκνότητα του ξύλου της παίζουνε ρόλο στη διαμόρφωση της ιδιοσυχνότητας του οργάνου που στο τέλος της μέρας θα καθορίσει σε κάποιο βαθμό και την ταυτότητα τού ήχου τού οργάνου. Αν δεν κάνω λάθος, ένας γενικός κανόνας είναι: Όσο περισσότερη μάζα φορτώνεται στα χείλη του σκάφους τόσο αυτό πριμάρει (δηλαδή μάλλον χάνει μπάσα).

Στέλιο, ή όποιος άλλος επαΐων, διορθώστε ή συμπληρώστε τα παραπάνω όπου πιστεύετε ότι χρειάζεται...
Επειδή τα παραπάνω είναι λίγα, σκέφτομαι μήπως να άνοιγε ένα θέμα με τίτλο: Πώς επηρεάζει η πατούρα (lining) τον ήχο των ακουστικών οργάνων ;

[Stergios_lutherie]

Αυτή τη φορά λοιπόν επέλεξα να βάλω πατούρα από καμαρόξυλο (όπως και στο πρώτο μου όργανο) δηλαδή  το ίδιο υλικό με το καπάκι: έλατο ακτινικά κομμένο. Οι διαστάσεις του προφίλ της πατούρας είναι ανησυχητικά μικρές όπως φαίνεται και στη φωτογραφία που ακολουθεί αλλά όπως ίσως θα έχετε καταλάβει με ελκύουν οι κατασκευαστικές ακρότητες. Άλλωστε όταν αποκτάμε πληροφορίες για τις ακραίες τιμές των παραμέτρων, τότε διαμορφώνουμε πληρέστερη άποψη και για τις “μεσαίες” τιμές.

Αυτή η κατασκευαστική θρασύτητα πιστεύω και ελπίζω ότι δικαιολογείται και από την ικανοποιητική ποιότητα των μέχρι τώρα κολλήσεων (της κολάντζας για παράδειγμα) αλλά και από τη θηριώδη -κι ας μη της φαίνεται- εσωτερική ενίσχυση γάζας/ζωικής-κόλλας. (Οι μπετατζήδες του φόρουμ θα μπορούσανε με λίγη υπερβολή να φανταστούνε αυτή την ενίσχυση σαν μια καλά οπλισμένη πατητή τσιμεντοκονία 😊 ). Δεν θα τολμούσα τόσο ισχνό lining σ΄ένα σκάφος που θα γεννούσε αμφιβολίες η κατασκευή του.

Ο υπολογισμός του ύψους του καβαλάρη που έγινε μετά την κόλληση μάνικου-σκάφους προβλέπει κατέβασμα των χειλέων του σκάφους κατά 3-4 χιλιοστά στην περιοχή του καβαλάρη, κατέβασμα που αυξάνεται προοδευτικά μέχρι τα 5-6 χιλιοστά στην περιοχή του τάκου της χορδιέρας. 

Ως εκ τούτου, και όπως φαίνεται στη φωτογραφία, οι ελάτινες πατουρίτσες δεν κολλήθηκαν ακολουθώντας τα χείλη του σκάφους αλλά “βυθίζονται” κατά μερικά χιλιοστά, ώστε  τα χείλη του σκάφους να έρθουν πρόσωπο με την πατούρα όταν πια αυτά θα έχουν φαγωθεί στο radius dish. Οι τόσο λιγνές πατούρες αν δεν κάνανε αυτή τη βύθιση τότε μετά το γυαλοχάρτισμα στο radius dish σχεδόν θα εξαφανίζονταν όσο προχωρούνε προς τον τάκο της χορδιέρας.

Περάστηκαν και δυο χέρια γομαλάκας εσωτερικά για να περιοριστεί το άχαρο λευκό της γάζας που ενοχλούσε.

(Συνεχίζεται...)

[ΖΑΡΚΑΔΑΣ ΚΩΣΤΑΣ]

εγω που ειδα κι ακουσα μπουζουκι σου( δεν ξερω ποιο απ ολα) και πολυ μ αρεσε ,θα πω οτι................σε εκθεση καποτε ο Σπουρδαλακης ειπε οτι ενα μαλακο ξυλο περιμετρικα του σκαφους λειτουργει σαν σφουγγαρι με αυτονοητα αποτελεσματα.Μιας ομως και κουβεντιασαμε μαζι τις προαλλες και μπηκα λιγο στην φιλοσοφια σου,και στον δικο σου τροπο να προσεγγιζεις τα πραγματα, θα πω .........προχωρα.Κατι θα μαθεις απο αυτο.Και γιατι οχι? κι εμεις.

[Γιώργος Χ.]

Ο υπολογισμός του ύψους του καβαλάρη που έγινε μετά την κόλληση μάνικου-σκάφους προβλέπει κατέβασμα των χειλέων του σκάφους κατά 3-4 χιλιοστά στην περιοχή του καβαλάρη, κατέβασμα που αυξάνεται προοδευτικά μέχρι τα 5-6 χιλιοστά στην περιοχή του τάκου της χορδιέρας. 

Έχω δυο τρεις ερωτήσεις-αποριες βάσει των παραπάνω!

1.το ύψος του καβαλάρη υπολογίζεται νομίζω απ' τους περισσότερους στην ένωση στο θηλυκό μορσο, ...........γιατί  5-6 χιλ κατέβασμα στο χείλος στην χορδιερα ?δεν είναι πολύ!
Να υποθέσω δηλαδή ότι το θηλυκό μορσο είναι ίσιο, δεν έχει κλίση?

2. το καπάκι θα μπει με πίεση?  Το λέω πάλι υποθετικά γιατί αν ακολουθούσε το χείλος του σκάφους την καμπύλη που δίνει το καπάκι θα συνέβαινε το αντίθετο απ' αυτό που περιγράφεις δηλαδή θα κατεβαζες ελάχιστα το χείλος του σκάφους  στην χορδιερα και πιο πολύ στο σημείο του καβαλάρη !

3.στο προηγούμενο μπουζούκι αν θυμάμαι καλά, είχες βάλει προσθήκη στην χορδιερα για να μειώσεις την γωνία που σχηματίζει χορδιερα και καβαλάρης , να μειώσεις την πίεση των χορδών στο καπάκι!
Τι εξυπηρετεί λοιπόν το "παραπάνω" κατέβασμα στο χείλος του σκάφους  στην χορδιερα βάζοντας ενδεχομένως προσθήκη αργότερα?

Όλα τα παραπάνω είναι απορίες, οι κατασκευές σου είναι πραγματικά έργα τέχνης, γνωρίζεις πόσο σε θαυμάζω!!

[Stergios_lutherie]

ενα μαλακο ξυλο περιμετρικα του σκαφους λειτουργει σαν σφουγγαρι με αυτονοητα αποτελεσματα.

Κώστα, κάπως έτσι! Από το πρώτο ακόμα όργανο ονειρευόμουνα έναν ήχο πιο σκαστό. Όχι ότι τα επόμενα όργανα με απογοητεύσανε -το αντίθετο, αλλά πολύ θα ήθελα να καταφέρω ένα μπουζούκι που αντί να παράγει τις νότες, να τις «φτύνει» αν με καταλαβαίνεις.
...

Γιώργο είμαι κι εγώ ένας από τους θαυμαστές των κατασκευών σου αλλά και του ήθους σου σ’ αυτό το φόρουμ.

Έχω δυο τρεις ερωτήσεις-αποριες βάσει των παραπάνω!

1.το ύψος του καβαλάρη υπολογίζεται νομίζω απ' τους περισσότερους στην ένωση στο θηλυκό μορσο, ...........γιατί  5-6 χιλ κατέβασμα στο χείλος στην χορδιερα ?δεν είναι πολύ!
Να υποθέσω δηλαδή ότι το θηλυκό μορσο είναι ίσιο, δεν έχει κλίση?

2. το καπάκι θα μπει με πίεση?  Το λέω πάλι υποθετικά γιατί αν ακολουθούσε το χείλος του σκάφους την καμπύλη που δίνει το καπάκι θα συνέβαινε το αντίθετο απ' αυτό που περιγράφεις δηλαδή θα κατεβαζες ελάχιστα το χείλος του σκάφους  στην χορδιερα και πιο πολύ στο σημείο του καβαλάρη !

3.στο προηγούμενο μπουζούκι αν θυμάμαι καλά, είχες βάλει προσθήκη στην χορδιερα για να μειώσεις την γωνία που σχηματίζει χορδιερα και καβαλάρης , να μειώσεις την πίεση των χορδών στο καπάκι!
Τι εξυπηρετεί λοιπόν το "παραπάνω" κατέβασμα στο χείλος του σκάφους  στην χορδιερα βάζοντας ενδεχομένως προσθήκη αργότερα?

1.   Το μόρσο προβλέπεται να είναι ίσο με τον τρόπο που το κάνω οπότε η όποια κλίση, διαμορφώνεται μετά.

2.   Το καπάκι πολύ σωστά συμπεραίνεις ότι θα απαιτήσει πίεση για να μπει! Πρόθεσή μου είναι να μιμηθώ κατά κάποιο τρόπο την πτώση του καπακιού προς τη χορδιέρα όπως και στο Ναπολιτάνικο μαντολίνο όμως χωρίς τσάκιση -που βρίσκω ότι είναι ριψοκίνδυνη- αλλά με επιπλέον καμπύλωση. Μια τέτοια διαμόρφωση πιστεύω ότι καθιστά το καπάκι ανθεκτικότερο. Σε συνδυασμό με την έντονη καμπύλη του κατά την άλλη κατεύθυνση (θυμίζω ότι η καμπυλότητα του radius dish που χρησιμοποιώ είναι 15ft=4.5m) εκτιμώ θα μου δώσει τη στερεότητα και την ευκαιρία να αρχίσω να κατεβάζω το πάχος του καπακιού κάτω από την περιοχή των 2,5 χιλιοστών όπου κινείται μέχρι σήμερα. 

Αυτή η πίεση για να καμπυλώσει το καπάκι κατ΄αυτό τον τρόπο θα ασκηθεί πριν την κόλλησή του ώστε ν΄αποκτήσει το επιθυμητό σχήμα από πριν και να μην υπάρχουν τάσεις όταν αυτό θα έχει κολληθεί. Το πώς θα το δούμε παρακάτω.

3.   Στο προηγούμενο όργανο το αρσενικό μόρσο αστόχησε κάπως και μου ξέφυγε ψηλά και γι’ αυτό κατασκεύασα τη μικρομετρική ρύθμιση για να μη ξανασυμβεί αυτό.

[Ιωσήφ Τορρένς]

Πολύ χαίρομαι που δεν επαναπαύεσαι στα ήδη πανέμορφα στην όψη και γλυκόλαλα ως τώρα μπουζούκια σου

Μπράβο σου που τολμάς !

Καλή επιτυχία !!!   

[Γιώργος Χ.]

ενα μαλακο ξυλο περιμετρικα του σκαφους λειτουργει σαν σφουγγαρι με αυτονοητα αποτελεσματα.

1.   Το μόρσο προβλέπεται να είναι ίσο με τον τρόπο που το κάνω οπότε η όποια κλίση, διαμορφώνεται μετά.

2.   Το καπάκι πολύ σωστά συμπεραίνεις ότι θα απαιτήσει πίεση για να μπει! Πρόθεσή μου είναι να μιμηθώ κατά κάποιο τρόπο την πτώση του καπακιού προς τη χορδιέρα όπως και στο Ναπολιτάνικο μαντολίνο όμως χωρίς τσάκιση -που βρίσκω ότι είναι ριψοκίνδυνη- αλλά με επιπλέον καμπύλωση. Μια τέτοια διαμόρφωση πιστεύω ότι καθιστά το καπάκι ανθεκτικότερο. Σε συνδυασμό με την έντονη καμπύλη του κατά την άλλη κατεύθυνση (θυμίζω ότι η καμπυλότητα του radius dish που χρησιμοποιώ είναι 15ft=4.5m) εκτιμώ θα μου δώσει τη στερεότητα και την ευκαιρία να αρχίσω να κατεβάζω το πάχος του καπακιού κάτω από την περιοχή των 2,5 χιλιοστών όπου κινείται μέχρι σήμερα. 

Αυτή η πίεση για να καμπυλώσει το καπάκι κατ΄αυτό τον τρόπο θα ασκηθεί πριν την κόλλησή του ώστε ν΄αποκτήσει το επιθυμητό σχήμα από πριν και να μην υπάρχουν τάσεις όταν αυτό θα έχει κολληθεί. Το πώς θα το δούμε παρακάτω.

3.   Στο προηγούμενο όργανο το αρσενικό μόρσο αστόχησε κάπως και μου ξέφυγε ψηλά και γι’ αυτό κατασκεύασα τη μικρομετρική ρύθμιση για να μη ξανασυμβεί αυτό.

Πλήρως κατανοητός, με κάλυψες απόλυτα! σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και τα καλά σου λόγια!

Περίπου της ίδιας φιλοσοφίας  με τον δικό σου τρόπο κατασκευής όσον αφορά το καπάκι, με πίεση δηλαδή  στο καπάκι αλλά επίπεδο το χείλος του σκάφους, δεν αναφέρει όμως τι ξύλο χρησιμοποίησε στην πατούρα,   είναι του αποστόλης τ https://www.youtube.com/watch?v=3YDkgf91bHc&feature=youtu.be  το οποίο έχει σκαστό ήχο πραγματικά το ζήλεψα, όπως και τα δικά σου βέβαια!
Εύχομαι καλή επιτυχία!!

[sakkalis]

Καλημέρα. Χαλάμε λίγο το θέμα του Στέργιου που τα παρουσιάζει πολύ όμορφα (συγνώμη Στεργιο) αλλά θα ηθελα να το πω. Η εμπειρία μου από μπουζούκια που έχω πιάσει στα χέρια μου και όχι από ηχητικό δείγμα που έχω ακούσει, είναι ότι τα όργανα με το μεγαλύτερο σκάσιμο (κατι ιδιαίτερα επιθυμητό και για μένα) ήταν από σκάφος με παλισανδρο ή μουριά. Δευτερευοντως και κελεμπεκι. Έχω δει όργανα από καρυδιά, καστανιά, κερασιά που ακόμα κι αν ήτανε καλά όργανα, πολύ δυνατό σκάσιμο δεν είχαν. Μπορεί να είναι και τυχαίο. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά τι παίζει αλλά έχω την εντύπωση πως το μεγάλο μερίδιο στο σκάσιμο εξαρτάται από το σκάφος και το υλικό του.