Πρόσφατα λοιπόν το εργαστήριο απέκτησε, μεταξύ άλλων, μια ικανή ποσότητα
βένγκε πολύ καλά ακτινικά κομμένο (quartersawn) με ηλικία κοπής περί τα 25 χρόνια όπως μου είπε ο συμπαθέστατος Βέλγος ημι-επαγγελματίας πωλητής που μου το πούλησε. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχα καταφέρει να συμπαθήσω ιδιαίτερα αυτό το ξύλο, κυρίως λόγω της δύστροπης κατεργασίας του και της απεχθούς συνήθειάς του να σου φυτεύει αγκίδες. Όπως διαβάζω μάλιστα στο Acoustic Guitar Forum, ένας γνωστός οργανοποιός αρνείται να το δουλέψει επειδή “και μόνο που το βλέπεις από μακριά είναι αρκετό για να σου μπήξει αγκίδες!”
[ Invalid Attachment ]
Μαθαίνω ωστόσο, ότι ο διακεκριμένος Ervin Somogyi το επαινεί συγκρίνοντας τις ηχητικές του ιδιότητες το με το βραζιλιάνικο παλίσσανδρο
https://esomogyi.com/using-wenge-as-a-guitar-wood/, ο γνωστός Dana Bourgeois το ίδιο
https://bourgeoisguitars.net/tonewoods-htm/, ο δε ταπεινός πρωταθλητής Stefan Sobell κατασκευάζει τα μανίκια για τις φημισμένες κιθάρες του σχεδόν αποκλειστικά από βένγκε τα τελευταία χρόνια
http://www.sobellguitars.com/wood/ κάνοντας κι αυτός τη σύγκριση με το βραζιλιάνικο παλίσσανδρο και επαινώντας την αντοχή του για χρήση στο μάνικο. Και όλοι τους βέβαια συμφωνούν ότι η κατεργασία του είναι δύσκολη και ντελικάτη, ότι είναι "εύθραυστο" (brittle) σαν το γυαλί (χαρακτηριστικό που συμβάλλει απ' ότι φαίνεται στις ελκυστικές ηχητικές του ιδιότητες) και ότι το φινίρισμά του είναι επίσης μπελάς εξ' αιτίας των μεγάλων πόρων του.
Το μπουζούκι του κιθαρίστα δε θα μπορούσε ν' αγνοήσει αυτή την πρόκληση, έτσι λοιπόν το μάνικο του 6ου θα είναι από βέγκε (Θεού θέλοντος - καιρού επιτρέποντος…)
Βρήκα στο διαδίκτυο
https://www.wood-database.com/wenge/ ότι το ειδικό βάρος του βέγκε κυμαίνεται στα 870 kg/m3 αλλά αυτό που προμηθεύτηκα υπολόγισα ότι έχει ειδ. βάρος 680 kg/m3, δηλαδή σημαντικά ελαφρύτερο από το προβλεπόμενο. Ίσως λόγω της παλαιότητας; –δεν ξέρω, αλλά βολεύει πολύ καλύτερα.
Μαζί με την παρτίδα του βέγκε πήρα και ένα καδρόνι Βραζιλιάνικο pau amarello (δεν το 'ξερα καθόλου αυτό το ξύλο) που είναι γνωστό και σαν yellow-heart. Το χρώμα του είναι φωτεινότατο κίτρινο, κουδουνίζει κι αυτό εντυπωσιακά και είναι αρκετά βαρύ, το μέτρησα στα 850 kg/m3.
Ξεκίνησα λοιπόν την κατασκευή για δύο μανίκια, ένα από βέγκε κι ένα από pau-amarello, ενσωματώνοντας στην κατασκευή τη βέργα από ανθρακονήματα κολλώντας τη στο κεντρικό σύμπλεγμα απ' την αρχή με συμβατική ξυλόκολλα κι όχι σκάβοντας εκ των υστέρων και κολλώντας τη στη συνέχεια με εποξεική κόλλα.