Επίσης να πω τη γνώμη μου γενικά: το μαντολίνο έχει εντελώς άλλη φιλοσοφία από το (σύγχρονο) μπουζούκι. Και από το παλιό, πιστεύω. Μόνο ένα πραγματικά παλιό μπουζούκι έχω παίξει (~1910 - 1920 ? ) αλλά κι αυτό δεν ήταν "μαντολίνο", και λογικό είναι. Το μαντολίνο έχει πάρα πολύ μεγάλες τάσεις σε σχέση με μπουζούκι τρίχορδο, πολύ περισότερο σε σχέση με τζουρά (~ 78 kg αν θυμάμαι καλά), εξ ου και η τσάκιση και το καμάρι κοντά στον καβαλάρη. Αυτά βέβαια κάνουν το όργανο πρίμο, επιθυμητό στο μαντολίνο αλλά όχι τόσο στο μπουζούκι. Για αυτό νομίζω ότι ακόμα και τα πρώτα μπουζούκια είχαν καταγωγή μεν στο μαντολίνο αλλά από την αρχή υπέστησαν τροποποιήσεις. Παρόλες όμως τις πιθανές τροποποιήσεις που μπορείς κι εσύ να κάνεις και να πειραματιστείς (καμάρωμα ? ) αφού έχεις βγάλει το καπάκι, η θέση του καβαλάρη - πάντα κατά τη γνώμη μου - δεν πρέπει να αλλάξει, γιατί εκτός από την ήδη διαμορφωμένη από την τσάκιση συμπεριφορά (ακαμψία) θα μειώσεις την καλά δονούμενη περιοχή.
Αυτά και με συγχωρείς για το "σεντόνι".