... αμα δεν εβαζες και τις κοντρες, θα ητανε ταμαμ 
πολυ ωραια!
(αυτο πανω στο μπρατσο τι ειναι; εβαλες επιπροσθετο κομματι;)

Στέργιο καλησπέρα. Για να είμαι ειλικρινής χρησιμοποιούσα σφυράκι(α) παρόμοιο(α)...είχα πάρει 3 διαφορετικά, μέχρι πριν 3-4 μήνες. Δεν είχα όμως με μικροσφαιρίδια σαν το δικό σου. Στο σετάρισμα όμως αντιμετώπιζα θέματα και έφταιγε ότι τα τάστα δεν ήταν όλα ομοιόμορφα καρφωμένα. Με το μάτι δεν φαίνονταν το πρόβλημα αλλά υπήρχε και όταν έρχονταν η ώρα να ελέγξω την ευθυγράμμιση καταλάβαινα ότι έπρεπε να αφήσω το σφυράκι στην άκρη , ακούγοντας και τους εμπειρότερους εδώ μέσα (ΖΑΡΚΑΔΑΣ) που περιέγραφαν την εμπειρία τους στο πέρασμα των τάστων με πρέσα. Προχθές άλλαξα τάστα σε ένα τρίχορδο με το πρεσάκι που έχω πλέον και ειλικρινά δεν χρειάστηκε να κάνω τίποτα παραπέρα...ούτε τρίψιμο , ούτε ευθυγράμμιση ...τίποτα...!!!! (πρώτη φορά βέβαια συνέβη αυτό...στα προηγούμενα όλο και κάτι διορθώσεις χρειάζονταν). Στα γράφω αυτά φίλε Στέργιο επειδή εσύ το έχεις με τα jig  γενικότερα και με τις ιδιοκατασκευές.  Δες εδώ που είχα πάρει το πρεσάκι....κι αν πιστεύεις ότι αξίζει...αντέγραψε το... https://www.guitarbuilding.solutions/product-page/guitar-fret-press-includes-6-cauls . Και βλέποντας αυτό που έφτιαξες....πιστεύω ότι θα ήταν ο τέλειος συνδυασμός με αυτό που σου προτείνω (στα λόγια όλα αυτά βέβαια.... )
Καλή συνέχεια με το 4ο ....Περιμένουμε ...!!!!

Καλή μαγκιά Στέργιο,    ότι και να κάνεις εκτός από όμορφο,  είναι
Και  πολύ καλά μελετημένο.   Συγχαρητήρια,   

Ταστα  με δόντια χρησιμοποιείς;;

Με βολεύει να καρφώνω τα τάστα με σφυράκι, κι έτσι χρειάζoμαι μια βάση που να υποστηρίζει αυτό το κάρφωμα. Δοκίμασα διάφορες λύσεις στο παρελθόν που όμως δεν έπεισαν.

Στην προσπάθειά για μια καλή λύση, επιχείρησα να προσδιορίσω το πρόβλημα…

Αυτή λοιπόν η βάση θα έπρεπε
•   να είναι σχετικά σταθερή και να μη μετακινείται λίγο-λίγο με τα χτυπήματα,
•   να έχει κάτι σαν "μαξιλάρι" ώστε χτυπώντας επάνω να μη πληγώνεται το μάνικο από κάτω,
•   να προσαρμόζεται η γωνία της προοδευτικά καθώς εξελίσσεται στην ταστιέρα το κάρφωμα των τάστων.

Προέκυψε τελικά κάτι σαν μια αιώρα επενδεδυμένη μ' ένα λεπτό στρώμα φελλού, αναρτημένη σε ατσάλινο άξονα 8 χιλιοστών. Εδράζεται σε μια βάση που μπορεί να τη "δαγκάσει" η μέγγενη.

αυτήν την φωτογραφία την βάζω για το χρώμα και κυρίως τα νερά των τριών κομματιών (πλαϊνά + τακούνι + μπράτσο).
Μου έκανε εντύπωση πώς "κούμπωσαν", δεδομένου ότι προέρχονται από διαφορετικά κομμάτια αγορασμένα από άλλους προμηθευτές σε άλλους χρόνους