Καλημέρα Δημήτρη, καλημέρα σε όλους.
... είχα δει ένα βίντεο που έτρωγε ο Pablo Raquena την ταστιερα από τα μπάσα πιο χαμηλά για να δώσει relief ...
... Δεν μου άρεσε καθόλου αισθητικά ενώ όπως κατάλαβα και από τις επόμενες κατασκευές μου δεν έχει κανένα νόημα...
Με αφορμή το βίντεο του Pablo Requena (εδώ
https://www.youtube.com/watch?v=gtZ3SVHvMLo&ab_channel=PabloRequena) θα ήθελα να μοιραστώ και γω τη δική μου εμπειρία,
χωρίς να έχω καμμία διάθεση αντιπαράθεσης, αλλά μόνο για να δείξω ότι το ίδιο ερέθισμα (το επίμαχο βίντεο
) είχε σε μένα διαφορετική επίδραση καθώς τελικά αναγνώρισα σ' αυτό κάποια κοινά σημεία με τη δική μου πραγματικότητα.
Το βίντεο το είχα δει σε ανύποπτο χρόνο και δεν είχα δώσει κάποια ιδιαίτερη σημασία, άλλωστε εκείνη την εποχή ήμουν απασχολημένος με μπουζούκια.
Αργότερα, όταν προχώρησα κάπως και με τις κιθάρες, βεβαιώθηκα για ένα πρόβλημα που φαίνεται να είναι εγγενές στις κατασκευές μου αλλά το συναντάω πολύ συχνά και αλλού: Όταν φορτώνεται το όργανο με την τάση των χορδών εμφανίζεται ένα εξόγκωμα, μια "καμπούρα", που αρχίζει από το τάστο της ένωσης και συνεχίζεται για μερικά τάστα προς την τρύπα και βρίσκω ότι κάνει ζημιά στην προσπάθειά μου για το "βέλτιστο" σεταπ.
Έχω καταλήξει ότι είναι ένα φαινόμενο σχεδόν αναπόφευκτο και γι αυτό το λόγο τρώω την ταστιέρα περίπου όπως κάνει ο Pablo Requena μόνο που χρησιμοποιώ γυαλόχαρτο και όχι χειροπλάνη όπως κάνει αυτός και επεμβαίνω κυρίως στην περιοχή μετα την ένωση σκάφους-μάνικου. Αλλά αυτό το φάγωμα είναι πολύ λίγο (δέκατα) και στο δικό μου μάτι τουλάχιστον δεν δημιουργεί αισθητικό προβλημα.
Μάλιστα, το φαινόμενο της καμπούρας μπορεί να χρειαστεί και δεύτερη (λεπτότερη) επέμβαση, στα τάστα αυτή τη φορά, μετά την ωρίμανση του οργάνου, όπως για παράδειγμα εδώ:
http://www.luthier.gr/index.php?topic=4164.msg85048#msg85048Καλή δύναμη στην προσπάθειά σου!
Χαιρετίσματα απο τις νεφοσκεπείς Βρυξέλλες και καλή αντάμωση στο 3ο ΦΛΚ
https://www.facebook.com/festival.laikis.kitharas/