δημητρη για τη κιθαρα θα σου πω
αυτες συνηθως εχουν καπακι τουμπανο, οποτε σε παιρνει να τριψεις
(αν και σε κοβω με το παραπανω ποστ δεν εισαι πολυ του.... χρατσα-χρουτσα) 
να φυγουν ολα (καλα, δεν φευγουν παντα ολα) - γι αυτο και οταν ξαναβαφεται παιρνει τη βιντατζ μορφη, αν τη βαψεις ως εχει θα γινει παρδαλιαρα...
ειδα σφραγγιδα, οποτε προσοχη και εκει (μη γινει σαν τη φιγουρα απο πανω)

για τα κλειδια δεν ξερω, αλλοι τα φτιαχνουν εγω οχι. κατι σαν ποναει κεφαλι-κοψει κεφαλι. θελω να γινονται λειτουργικα τα οργανα οχι για μουσειο, οποτε τα πεταω και βαζω καινουργη
για το καμαρι (πολυ μεγαλη κουβεντα... ) η το βαζεις ακριβως στο καβαλαρη , η δεν το βαζεις καθολου παραδιπλα στο ποντο-εναμιση ποντο θελει πανω απο 3-4 περιπου, οπως εκανες μαλλον, διοτι πεφτει πανω στο μεγιστο της κοιλιας της κρισιμης ιδιοσυχνοτητας του οργανου (τσαλντι). βεβαια ειναι μικροτερη η επιφανεια απο μια κλασικη κ αλλαζουν τα δεδομενα , οποτε γι αυτο εγραψα και το "περιπου" πιο πανω. στη κλασικη που εχει τυποποιημενες διαστασεις ειναι τυφλοσουρτης και παιζεις με τα χιλιοστα αναλογα τον σχεδιασμο της μεγαλης καμπυλης οπου η διαφορες σε κατασκευαστες ειναι της ταξης ενα-δυο-τρια χιλ (δηλ εχει σχεση με το πως παλλεται το καπακι αναλογα με τη συχνοτητα και οχι με αρμονικες του οργανου σε σχεση με τη κλιμακα αυτου)