Φίλε Γιάννη, σ’ ευχαριστώ για την έγνοια σου και τις λεπτομερείς οδηγίες. Να πω επίσης ότι η δεξιότητα και η τεχνική αντίληψη στις κατασκευές σου μ’ έχει κερδίσει. Όπως και ο βαθμός της “αρρώστιας” σου με την οργανοποιία!
Η αλήθεια είναι ότι δουλεύω όπως περιγράφεις και κάπως έτσι έχω φτιάξει τα προηγούμενα όργανα. Αλλά στην περιοχή όπου η καμπύλη γίνεται πολύ κλειστή, υπάρχουν ένα-δυό ζευγάρια ντούγιες που σχεδόν πάντα μου δημιουργούν πρόβλημα -όχι αξεπέραστο, μα που αφήνει ενοχλητικά ίχνη. Γι’ αυτές τις λίγες απείθαρχες ντούγιες επιφυλάσσω τον «υγρό πειθαναγκασμό»
. Τις υπόλοιπες που είναι νομοταγείς τις αφήνω στην ησυχία τους…
...............................................
Το σκάφος έκλεισε. Το ξύλο είναι κερασιά δεκαετίας.
Τα ψωμωμένα φιλέτα (1,2 χιλιοστά) είναι από σφενδάμι. Τα
χοντρά φιλέτα (τα είχε σχολιάσει κι ο Ιωσήφ παλιότερα) είναι άλλη μια έμμονη ιδέα μου. Αν έβαζα έτοιμα λεπτά φιλέτα σε πάχος καπλαμά θα γλύτωνα αρκετό μπελά. Αλλά τα χοντρά χειροποίητα τα βρίσκω πιο …πειστικά. Στα δικά μου μάτια δίνουν την εντύπωση ότι συμμετέχουν στη δομή του σκάφους αλλά και δημιουργούν μια εντύπωση αρμονίας στην περιοχή της ένωσης με το μάνικο. Αυτή η επιλογή κοστίζει αρκετό χρόνο για το φτιάξιμο/λύγισμα και κόλλημα ένα-ένα -ξεχωριστά από τις ντούγιες.