Αποστολέας Θέμα: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6  (Αναγνώστηκε 22536 φορές)

Μάνος Τουρπάλης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 3.178
  • Αριθμός κατασκευών: -
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #315 στις: Μάιος 06, 2020, 12:10:50 μμ »
εύχομαι να μην είσαι κριτής σε κάτι/κάπου όπου θα ήμουν εξεταζόμενος  :embarrassed2:

georgalasg

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.715
    • παρουσίαση κατασκευών
  • Αγαπημένο ξύλο: απελέκητο...
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #316 στις: Μάιος 06, 2020, 01:50:26 μμ »
Απιστευτο.... Τι ατελειες κλπ....
Δε παιζεται το λουστραρισμα....
Εγω και ο Ζοζέφ.
https://woodboats.webnode.gr/

ΖΑΡΚΑΔΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 6.106
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #317 στις: Μάιος 06, 2020, 09:45:08 μμ »
περιμενουμε αναλυτικα τη διαδικασια........ :undecided2: :undecided2: :undecided2: :undecided2:
Αφου μπορει αυτος, μπορω κι εγω...........................

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.047
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 13
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #318 στις: Μάιος 07, 2020, 01:20:50 μμ »
Εντάξει.
Πριν την παρουσίαση των βερνικιών θα κάνω μια εξομολόγηση/ανάλυση προτού χαρακτηριστώ ανεπανόρθωτα.

Εδώ και χρόνια, οι οργανοποιητικές περιπλανήσεις μου στο διαδίκτυο με οδήγησαν να ανοίξω πόρτες και να μπω σε εργαστήρια οργανοποιών που πραγματικά τους έχω ζηλέψει. Δε μιλάω για τις μεγάλες βιομηχανίες (που και αυτές έχουν την γοητεία τους) αλλά μιλάω για μικρές μονάδες με ένα μέχρι τρία άτομα προσωπικό που παράγουν θησαυρούς.
Τους έχω συναντήσει στο custom shop του acoustic guitar forum:
https://www.acousticguitarforum.com/forums/forumdisplay.php?f=38
Εμφανίστηκαν μπροστά μου σε βίντεο παρουσιάζοντας τη δουλειά τους:
https://www.youtube.com/watch?v=gS78naDiB4k
Μου απευθύνθηκαν προσωπικά με άρθρα τους μιλώντας για την οργανοποιία και  πράγματα που με ενδιαφέρουν:
https://esomogyi.com/articles/why-lutherie/
Και όλοι τους ανεξαιρέτως στεκόντουσαν χαμογελαστοί στην πόρτα των διαδικτυακών μαγαζιών τους έτοιμοι να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και τον τρόπο που σκέφτονται:
http://www.sobellguitars.com/about-us/
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, αυτοί οι κατασκευαστές παράγουν (ή παρήγαν) κιθάρες.

Δεν μπόρεσα να αποφύγω τη σκέψη:
- Κι εμείς στην Ελλάδα;
- Ναι, υπάρχουν κάποιοι αξιόπιστοι ή και πρωτοπόροι κατασκευαστές, κλασικής κυρίως κιθάρας, με διεθνή αναγνώριση και πελατεία.
- Και για το μπουζούκι;
Τα παιδιά του Πειραιά και ο Ζορμπάς είχανε πλημμυρίσει το δυτικό αυτί για δεκαετίες παίρνοντας μια δημοσιότητα που θα χρειαζόταν μυθώδη ποσά για να την πετύχει κάνεις με διαφήμιση! Συνέβη κάποια εκμετάλλευση αυτής της δημοσιότητας που να ωφελήσει το ελληνικό μπουζούκι; Μάλλον φτωχικά, σε επίπεδο Greek-art και σουβενίρ.

Υπάρχουν κατασκευαστές τέτοιου διαμετρήματος που να μπορούν να απευθυνθούν χωρίς αμφιβολίες και δικαιολογίες στην απαιτητική διεθνή πελατεία; Την απάντηση την ξέρουμε λίγο-πολύ όλοι μας και δεν είναι ακριβώς πειστική.

Και συνεχίζουμε να κλωσάμε ένα κοιμισμένο brand name με θεόρατη προοπτική (όπως η φέτα ένα πράμα) χωρίς ακόμα να είμαστε σε θέση να δώσουμε μια απάντηση στον απαιτητικό μουσικό ή συλλέκτη από το εξωτερικό ο οποίος αναζητά ένα Ελληνικό μπουζούκι υψηλής ποιότητας, με αισθητική συμβατή περισσότερο με την κληρονομιά της Αναγέννησης και του Βυζάντιου και λιγότερο με αυτή του Αραβικού πολιτισμού και είναι διατεθειμένος να πληρώσει μια τιμή που αρμόζει σε ένα τέτοιο όργανο, χειροποίητο και όχι βιομηχανικό, που βέβαια παίζει στην ακριβή κατηγορία. Η αίσθησή μου είναι ότι υπάρχουν εκεί έξω αρκετοί τέτοιοι πιθανοί πελάτες για να απορροφήσουν μια ικανή παραγωγή υψηλής ποιότητας που προέρχεται από Έλληνες κατασκευαστές. Εννοείται με πωλήσεις κυρίως μέσα από το διαδίκτυο, με προσεγμένες ιστοσελίδες, εντατική και έξυπνη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και όλα τα σχετικά και προχωρημένα.

Διακρίνετε κι εσείς ένα κενό στη διεθνή αγορά και μια πολλά υποσχόμενη ευκαιρία και προοπτική;

Σε δυο χρόνια παίρνω σύνταξη (Θεού θέλοντος, καιρού επιτρέποντος) και όχι καθόλου δεν ονειρεύομαι καινούργια επιχειρηματικά σχέδια και μεγαλουργίες, άλλωστε δεν έχω -ακόμα!- φέισμπουκ. Απλώς προσπαθώ και βασανίζω ένα πείραμα και κάτι σαν στοίχημα με τον εαυτό μου με την ελπίδα να επιβεβαιώσω όσο γίνεται ότι όσα μεγαλόστομα εκτέθηκαν παραπάνω είναι εφικτά. Και στη συνέχεια, ότι μια τέτοια προσέγγιση της Ελληνικής οργανοποιίας θα μπορούσε να έχει μια καλή επαγγελματική προοπτική για κάποιους σ’ αυτό το φόρουμ -και όχι μόνο-.

Μετά από αυτή την εκτεταμένη παράκαμψη και εξήγηση, ελπίζω να είναι πιο ξεκάθαρο τι εννοώ όταν λέω ότι τα βερνίκια είναι ικανοποιητικά μεν αλλά έχουν ακόμα δρόμο…

Λάμπρος Σταυρίδης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.380
  • Αγαπημένο ξύλο: καρυδιά
  • Αριθμός κατασκευών: 8
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #319 στις: Μάιος 07, 2020, 03:02:23 μμ »
'Αγαπητέ φίλε καί συμμαθητά καλημέρα ,
Πραγματικά αὐτή ἡ προσέγγισή μεταξύ τῆς διαφορᾶς : τῆς μεγάλης ἀκροαματικότητος τῆς ἑλληνικῆς μουσικῆς στή Δύση καί τῆς ὄχι τόσο ποιοτικῆς παραγωγῆς ἑλληνικῶν μουσικῶν ὀργάνων , τοὐλάχιστον ὄχι ὅσο αὐτῆς τῶν δυτικῶν , πού νά μποροῦν νά σταθοῦν στίς δυτικές ἀγορές , μέ προβλημάτισε .
Παρ' ὅλο πού δέν ζηλεύω καθόλου οὔτε τόν δυτικό τρόπο ζωῆς , οὔτε τήν φτωχή σχετικά μέ τή δική μας παράδοση τῶν δυτικῶν , οὔτε τόν πολιτισμό καί τή μουσική τους πού ἀπό μᾶς τά ἔμαθαν , οὕτε τό ἦθος τους , ἕνα πρᾶγμα ζηλέυω : τήν μεθοδικότητα καί τήν ὀργανοτικότητά τους , σέ ἀντίθεση μέ τή δική μας τσπατσουλιά καί προχειρότητα ! Γι' αὐτό πιστεύω προόδευσαν , βέβαια καί γιά ἄλλους λόγους , ὅπως τό ὅτι βρῆκαν πάμπολλες ἑλληνικές ἐφευρέσεις καί ἐπινοήσεις καί τίς παρουσίασαν ἀνεντίμως γιά δικές τους , ἐνῶ ἐμεῖς , ἔχοντας περάσει ἀπό πάνω μας μιά τουρκοκρατία καί διακοπή κάθε προόδου , μείναμε πίσω !
Ἔχουμε ὅμως τήν δυνατότητα καί τό μυαλό , σ' αὐτά τά προτερήματά τους νά τούς μιμηθοῦμε , ὥστε νά προοδεύσουμε καί μεῖς , καί μάλιστα πολύ περισσότερο , γιατί διαθέτουμε , σάν μεσογειακοί , καί περισσότερη φαντασία .
Ἕνας ἄλλος λόγος πού ἐμεῖς δέν προοδεύσαμε , εἶναι καί τό ἐθνικό μας κουσούρι : ἡ διχόνοια καί ἡ ζηλοφθόνια !!! Γιατί ἐσύ καί ὄχι ἐγώ !!!! Γιατί ἐσύ νά κάνης καλύτερο ὄργανο ἀπὀ μένα , θά κάνω τό πᾶν γιά νά σ' ἐξαφανίσω , νά μήν ἀναδειχθῆς !!! Ἐμ , μ' αὐτή τή νοοτροπία , πρόοδος δέν ὑπάρχει . Μήν κοιτᾶτε πού ἐμεῖς συνεργαζόμαστε χωρίς ζήλειες καί πισωμαχαιρόματα , αὐτά συνέβαιναν καί συμβαίνουν στόν ἐπαγγελματικό χῶρο , δυστυχῶς .
Οἰ δυτικοί ἐπίσης ἔχουν καί τόν τρόπο νά παρουσιάζουν γοητευτικά τή δουλειά τους . Βλέπεις μεγάλους οἴκους ὀργανοποιϊας νά παρουσιάζουν στό youtube τήν διαδικασία κατασκευῆς τῶν κιθαρῶν τους , καί μένεις μ' ἀνοιχτό στόμα !!! Αὐτό τό καταλαβαίνη κανείς συγκρίνοντας ἑνα βιντεάκι κατασκευῆς κιθάρας , μέ ἕνα ἀντίστοιχο κατασκευῆς ἑνός ἀνατολίτικου ὀργάνου . Στήν πρώτη περίπτωση τάξη , καθαριότητα ὡραῖα ξῦλα , ἄψογη παρουσίαση . Στή δεύτερη , ἔ , δέν χάνουμε τίποτα κι ἄν δέν τό δοῦμε . Ἔτσι στή Δύση , ἀνεβαίνει τό γόητρό τους στή συνείδηση τοῦ πελάτη , πού εἶναι βέβαιος ὅτι τό ὄργανο πού θά ἀγοράση καί θά χρυσοπληρώση , θά εἶναι ποιοτικό , ἔστω κι ἄν δέν εἶναι τόσο . Ἄσε πού ὁ Δυτικοευρωπαῖος δέν εἶναι παγαπόντης σάν τόν Μεσογειακό , θέλει νά διατηρήση τήν καλή του φήμη παράγοντας ὑψηλῆς ποιότητος προϊόντα , ἐνῶ στόν δεύτερο , ἔ , ἀρέσουν καί.....οἱ ἁρπαχτές !!!
Τελικά σήμερα , μέ τήν τόση προσφορά προϊόντων στήν ἀγορά , τό νά εἶσαι τίμιος , εἶναι ἐξυπνάδα .
Ἐνῶ ἡ ἁρπαχτή , εἶναι.....ἐξυπνακιαδοσύνη , πού σύντομα , ἄν τήν ἔχης , ὁ πελάτης καί σ' ἐγκαταλείπει καί σέ δυσφημίζει .

Στό δικό μας χῶρο , στήν ἰστοσελίδα , ὑπάρχει ἡ δυνατότητα τῆς προόδου σέ πολλούς , χρειάζεται βέβαια πολλή προσπάθεια καί συνεχής βελτίωση . Καί βέβαια στόν ἐπαγγελματικό χῶρο ὑπάρχουν πλέον σημαντικοί κατασκευασταί , εὐτυχῶς . Βελτίωση ἤ και ἀλλαγή τῆς κακῆς νοοτροπίας χρειάζεται .

Nikos

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.293
  • Αγαπημένο ξύλο: Καρυδιά Πρώτα καιιιιιι οοοοοοολαα τα άλλα καρποφόρα και ρετσινόδεντρα.
  • Αριθμός κατασκευών: 1-0=1+2=3 και ο κούκος.
  • Περιοχή: Αθήνα.
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #320 στις: Μάιος 07, 2020, 04:38:59 μμ »
Όπως τα λες κύριε Λάμπρο,είμαστε  ο χειρότερος λαός,τώρα βέβαια τα νέα παιδιά ας ελπίσουμε να κάνουν την διαφορά,κάποια στιγμή μπορώ να διαθέσω τα πάντα,(εργαστήριο,ξυλεία που απαιτείτε,εργαλεία κ.τ.λ.)και με κάποιο/ους άτομο που κατέχει την τεχνολογία καλύτερα από εμένα και να έχει και τα εργαλεία της τεχνολογίας όπως κάμερα και να ξέρει να τα χρησιμοποιεί ,να ξεκινήσουμε βίντεο από την αρχή μέχρι το τέλος,που να περιγράφει και την παραμικρή λεπτομέρεια σε ας πούμε κατασκευή μπουζουκιού.Το/τα άτομα αυτά βεβαίως να είναι από το φόρουμ εδώ,Αθηναίοι.να είναι και κατασκευαστές.
Αν κάποια στιγμή ξεκινήσω να κατασκευάσω μπουζούκι,υπεύθυνοι είναι αρκετοί από εδώ άριστοι καλιτέχνες,που μοιράστηκαν και μοιράζονται απλόχερα την γνώση,όπως ας πούμε οι προγράψαντες(καινούργια λέξη)και άλλοι.
Κοντοζυγώνει ο καιρός αδέρφια μου,μπουζούκια για να φθιάσω,να αντιλαλήσουν οι πενιές να ακούσω να αγιάσω.
Αγαπητοί συμφορουμίτες χώρος υπάρχει,ξύλα,υπάρχουν,εργαλεία υπάρχουν,ΑΝ ενδιαφέρει κάποιον/ους η πρόταση να απαντήσει εδώ η σε μήνυμα.
Είμαι Βασιλιάς στα βράχια,
Στις δροσές και στα φεγγάρια.

Ιωσήφ Τορρένς

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 3.146
  • Αριθμός κατασκευών: Λίγα πράματα
  • Περιοχή: Αθήνα Κυψέλη
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #321 στις: Μάιος 08, 2020, 07:04:49 πμ »
Φίλε μου Στέργιε είναι πολύ καλά τεκμηριωμένη τούτη η εξομολόγηση / ανάλυσή σου .  Δίνεις εντυπωσιακά ερεθίσματα με κορυφαίες ποιοτικές κατασκευές και κίνητρα για οικονομική προοπτική ...  Προσφέρεις μια μεγάλη δεξαμενή σκέψης ... Think Tank !!!
Οι φίλοι Λάμπρος και Νίκος φώτισαν το θέμα προς μια κατεύθυνση ...

Δυσκολεύομαι να απαντήσω συνολικά για ένα τέτοιο "ταξίδι" ... 

Ενα ταξίδι το θυμάσαι τρεις φορές ...
Οταν το ονειρεύεσαι ...
Οταν το ζεις ...
Οταν έχεις φτάσει στον προορισμό σου ...

 {celebrate012}  {celebrate012}  {celebrate012}
Τίποτα δεν ισιώνει από μόνο του ... θέλει πολλή δουλειά ...
Να είστε όλοι καλά ! ... για να ισιώνετε τα "στραβά " ...

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.047
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 13
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #322 στις: Μάιος 26, 2020, 09:15:48 μμ »
Αλλά είναι πια καιρός να προχωρήσουμε στα βερνίκια για να τελειώσει κάποτε η παρουσίαση της κατασκευής του 6ου.

Για τους βιαστικούς, θα μπορούσε και να κλείσει εδώ το θέμα βερνίκια, μόνο με μια λέξη που είναι αρκετή: ΠΡΟΕΡΓΑΣΙΑ.

Το να περάσει κανείς μερικά χέρια βερνίκι είναι μια ρουτίνα που όταν τη μάθεις είναι εύκολη, μέχρι και βαρετή. Αλλά η κύρια δουλειά που θα καθορίσει την ποιότητα του φινιρίσματος γίνεται ΠΡΙΝ τα βερνίκια. Αν μετρούσα χρόνους θα έλεγα εύκολα ότι η προεργασία αντιπροσωπεύει το 80% και πλέον της συνολικής δουλειάς του φινιρίσματος.

Έτσι για να πιάσουμε το νήμα, η έγνοια για το φινίρισμα και τα βερνίκια άρχισε νωρίς-νωρίς όπως θυμόμαστε http://www.luthier.gr/index.php?topic=3866.msg71091#msg71091

Συνεχίστηκε λοιπόν η διαδικασία λίγο αργότερα στο καπάκι, στη φάση purfling/binding πριν να κολληθεί η ταστιέρα.
Το καπάκι σ’ αυτή τη φάση υφίσταται ξύστρες και γυαλόχαρτα που χαλάνε την αρχική προστατευτική γομαλακα που είχε περαστεί πριν αυτό κολληθεί (που ήταν δυο-τρία απανωτά χέρια με πινέλο, χωρίς πολλή προσοχή).

Τώρα πιά, αρχίζει δουλειά με περισσότερη επιμέλεια, με στόχο να έχουμε ένα καπάκι με κλεισμένους -όσο γίνεται- πόρους. Ακολούθησαν τρία χέρια γομαλακα με πινέλο με ενδιάμεσα προσεκτικά τριψίματα, + ένα χέρι sanding sealer μετά την κόλληση της ταστιέρας.

*** Μια απαραίτητη διευκρίνιση: Η γομαλακα που χρησιμοποιώ (Lemon shellac) έχει χρώμα που δίνει στο ξύλο μια αίσθηση παλαιότητας. Αυτό το χρώμα δυσκολεύει το τρίψιμο που πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά. Αν το παρακάνεις με το τρίψιμο, δημιουργούνται ανοιχτόχρωμα «ξέφωτα» και τότε πρέπει να τριφτεί ολόκληρη η υπόλοιπη επιφάνεια μέχρι να ξαναγίνει ομογενές το χρώμα… Μπελαλίδικο.
Ίσως την επόμενη φορά να χρησιμοποιήσω σκέτο sanding sealer, χωρίς γομαλακα με χρώμα, που θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Και το χρώμα της παλαίωσης να έρθει μόνο του αργότερα …με την παλαίωση *** 😊

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.047
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 13
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #323 στις: Μάιος 26, 2020, 09:22:18 μμ »
Διευκρινίζω ότι η προεργασία και το φινίρισμα που περιγράφεται πιο πάνω καθώς και το βερνίκωμα που θα ακολουθήσει γίνονται με τρόπο που (νομίζω ότι) με βολεύει και δεν αποτελεί κατά κανένα τρόπο ένα τελεσίδικο χρυσό κανόνα, δεν παρέχει κανενός είδους «εγγύηση» για το τελικό αποτέλεσμα και φυσικά εξακολουθούν να υπάρχουν ατέλειωτες πετυχημένες παραλλαγές στα χρησιμοποιούμενα υλικά και στον τρόπο δουλειάς.

…………………………………………..

Τώρα που έχουμε το καπάκι περασμένο με ένα χέρι sanding sealer, περνάω και όλο το υπόλοιπο όργανο ένα χέρι με το ίδιο υλικό και ακολουθεί ένα τρίψιμο με Ρ220.

Το sealer στεγνώνει σε λίγες ώρες και μπορεί να τριφτεί την ίδια μέρα.

Στόχος σ’ αυτή την πρώιμη φάση είναι να γεμίσουν οι πόροι, οπότε τα πρώτα τριψίματα είναι πιο «επιθετικά».
Το ξύλο βέγκε (wenge) είναι διαβόητο για τους αβυσσαλέους πόρους του, οπότε στο μάνικο/καράολο χρειάστηκαν τρία διπλά χέρια sealer με ενδιάμεσα τριψίματα με Ρ220. Εντάξει έκλεισαν οι πόροι του, μα πάλι όχι εντελώς. Με κούρασε το βέγκε…

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.047
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 13
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #324 στις: Μάιος 26, 2020, 09:24:27 μμ »
Αντίθετα με το βέγκε, η κερασιά μετά το πρώτο sealer/τρίψιμο με Ρ220, έδειξε ότι θα χρειαζόταν μόνο ένα δεύτερο χέρι και ένα τρίψιμο με Ρ320 για να τελειώσει η προεργασία.
(Μου λείπει η φωτό με το δεύτερο χέρι τριμμένο)

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.047
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 13
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #325 στις: Μάιος 26, 2020, 09:25:55 μμ »
Ο έβενος πάλι στο καράολο, με δυο χέρια sealer και τρίψιμο με Ρ320 έγινε βούτυρο!
Το ίδιο και το καπάκι.
Στο οποίο καπάκι ομολογώ μου ξέφυγαν γεμίσματα και μικρο-λεπτομέρειες που δεν τις είδα. Το καπάκι θα είχε γίνει καλύτερο με τουλάχιστον ακόμα ένα χέρι sealer/τρίψιμο…

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.047
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 13
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #326 στις: Μάιος 26, 2020, 09:29:35 μμ »
Τα βερνίκια λοιπόν (επιτέλους!) ακολουθούν αμέσως μετά.

Θυμίζω ότι χρησιμοποιώ Tru-Oil που είναι ένα προϊόν που προορίζεται για να βερνικώνουν τα κοντάκια των όπλων. Έχει σαν βάση το λινέλαιο αλλά και διάφορα μαγικά και επτασφράγιστα πρόσθετα που το κάνουν να παίρνει εξαιρετική γυαλάδα και να αντέχει στη φθορά.

Το βερνίκι αυτό το απλώνω προσεκτικά και χωρίς καθυστερήσεις με πινέλο ζωγραφικής μιας ίντσας. Χρειάζεται κάποια εμπειρία γιατί στεγνώνει σχετικά γρήγορα. Θα πρότεινα οπωσδήποτε κάποιες πρόβες σε δοκιμαστική επιφάνεια. Σημειώνω ότι η κατασκευάστρια εταιρία δεν προτείνει πινέλο αλλά εφαρμογή με πανάκι ή με το …δάχτυλο (δεν είμαστε καλά!)

Στεγνώνει γρήγορα (σε δυο-τρεις ώρες), τόσο όσο να μπορείς να το πιάσεις και να το χειριστείς αλλά πολύ προσεκτικά. Την πλήρη αντοχή του την παίρνει πολύ-πολύ αργότερα,  μετά από κανα-δυο βδομάδες και βάλε, όταν δηλαδή πάψει πια να μυρίζει και ό,τι πτητικό υπήρχε μέσα του έχει …πετάξει.

Καλόν είναι ο χώρος ν’ αερίζεται την ώρα που βερνικώνουμε ή να φοράμε μάσκα ή τέλος πάντων δεν μας αρέσει να αναπνέουμε το υλικό την ώρα που πρωτο-στεγνώνει.

Μόλις ανοίξω το μπουκαλάκι με το Tru-Oil το μοιράζω σε μερίδες των 5 ml μέσα σε (φθηνά) φιαλίδια που κλείνουν στεγανά. Αυτό το κάνω για να διατηρείται φρέσκο το βερνίκι. Το πρώτο μπουκαλάκι που είχα προμηθευτεί πρόλαβα να το χρησιμοποιήσω τρεις-τέσσερις φορές και το υπόλοιπο αναγκάστηκα να το πετάξω γιατί έπηξε ☹. Μερικοί προτείνουν να το διατηρούν με αναποδογυρισμένο το μπουκαλάκι αλλά τη ζημιά την κάνει μάλλον ο αέρας που υπάρχει στο μπουκαλάκι που αυξάνεται όσο αυτό αδειάζει.

Ο κυριότερος εχθρός της διαδικασίας του Tru-Oil με πινέλο είναι η σκόνη και οι ακαθαρσίες!

Οπότε τα βαζάκια που χρησιμοποιώ παραμένουν κλειστά και καθαρά, τα πινελάκια καθαρίζονται με white spirit  και πλένονται σχολαστικά με υγρό πιάτων και ζεστό νερό μετά από κάθε χρήση, και το κυριότερο: μετά από κάθε τρίψιμο η επιφάνεια που θα βερνικωθεί καθαρίζεται σχολαστικά με βούρτσισμα, φύσημα ή ρούφηγμα με τη σκούπα. Κάθε μικροσωματίδιο που δεν απομακρύνεται, μετατρέπεται σε ένα ωραιότατο μπιμπίκι! Το ίδιο συμβαίνει και με κάθε αιωρούμενο σωματίδιο που διαλέγει να πάει να κάτσει στην πολύτιμη επιφάνειά μας! Προσοχή λοιπόν, ιδιαίτερα στο τελευταίο χέρι!

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.047
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 13
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #327 στις: Μάιος 26, 2020, 09:33:13 μμ »
Περνάω όχι λιγότερα από τρία χέρια Tru-Oil με ενδιάμεσα τριψίματα.
Κάθε χέρι μπορεί να τριφτεί την επόμενη μέρα.
Αυτά τα ενδιάμεσα τριψίματα τα κάνω στεγνά με γυαλόχαρτο Ρ320 – Ρ400, νομίζω δεν χρειάζεται πιο λεπτόκοκκο γυαλόχαρτο, το βερνίκι γκλοσσάρει (γυαλίζει) μια χαρά πάνω σε επιφάνεια τριμμένη με Ρ320. Αυτό που χρειάζεται προσοχή είναι να γίνονται αυτά τα τριψίματα με πολύ ελαφρό χέρι μέχρι να θολώσει ολόκληρη η επιφάνεια (εκτός από τους πόρους που μπορεί να παραμένουν πεισματικά γυαλιστεροί γιατί δεν έχουν γεμίσει αν η προεργασία δεν έχει γίνει με τη δέουσα επιμέλεια). Το τρίψιμο γίνεται κάτω από δυνατό φως για να ελέγχουμε την πρόοδο του θολώματος, με κυκλικές ή απλωτές κινήσεις με το βάρος των δακτύλων και όχι περισσότερη δύναμη -και αυτό δεν είναι υπερβολή. Αλλιώς μπουκώνει το γυαλόχαρτο αλλά υπάρχει και ο κίνδυνος να «τρυπήσουμε» το στρώμα του βερνικιού, ή ακόμα χειρότερα να τρυπήσουμε και το sealer και να βρούμε ωμό ξύλο, πράγμα που διορθώνεται βέβαια με ακόμη περισσότερα χέρια Tru-Oil αλλά δεν μας αρέσει μια τέτοια εξέλιξη!

Αν εμπνέομαι χρησιμοποιώ καμιά φορά και ατσαλόμαλλο (σύρμα κάπως σαν αυτό για τις κατσαρόλες), με διαβάθμιση 000 ή 0000. Θέλει κι αυτό ελαφρύ χέρι και περισσότερο πήγαιν-έλα παρά πίεση για τους λόγους που εξηγήθηκαν προηγουμένως.

Αυτά τα χέρια βερνικιού κλείνουν κι αυτά τους πόρους του ξύλου σε κάποιο μικρό βαθμό αλλά όπως είπαμε η δουλειά αυτή γίνεται με το sealer. Έτσι για τη σύγκριση, το κλείσιμο πόρων που γίνεται με δυο χέρια sealer μπορεί και να χρειάζεται 10-12 χέρια βερνίκι -πάντα με ενδιάμεσα τριψίματα- για να πάρουμε το ίδιο αποτέλεσμα.
Για άλλη μια φορά: Η καλή προεργασία είναι το κλειδί!

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.047
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 13
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #328 στις: Μάιος 26, 2020, 09:34:57 μμ »
Αν όλα πάνε καλά και οι καλικάντζαροι του εργαστηρίου παραμείνουν στις φωλιές τους, η πρόοδος των βερνικιών δείχνει όπως στις φωτογραφίες παρακάτω.

Καλή επιτυχία σε όσους το επιχειρήσουν!

Αργότερα θ’ ακολουθήσουν κάποιες φωτογραφίες του οργάνου, πιο επίσημες, τραβηγμένες με αληθινή φωτογραφική μηχανή και όχι με κινητό!

Γιάννης Καραβασίλης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 974
  • Αγαπημένο ξύλο: Μουριά
  • Αριθμός κατασκευών: 6
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #329 στις: Μάιος 26, 2020, 10:35:29 μμ »
Μόνο θαυμασμός γι αυτό το αποτέλεσμα....!!!!!  {celebrate013}