Ανεβάζω δυο φωτογραφίες από τα 2 οργανάκια που ετοιμάζω (σκαφτός μουριά, δουγάτος κελεμπέκι) μπας και προλάβω και γω την έκθεση. Σάββατο βράδυ αργά, κάθομαι στο εργαστήριο και δουλεύω. Και νάσου εκεί στην τούρλα του Σαββάτου, στις 2 η ώρα τα ξημερώματα μου μπαίνει η ιδέα τον μπαγλαμά τον δουγάτο να τον κάνω με σκαφτές ντούγιες. Δουλειά δεν είχε ο διάολος!! Όπερ έδει δείξαι και ο παλαβός τελειώνω κατα τις 4 το πρωί με το αποτέλεσμα που βλέπετε. Δεν είναι άσχημο αλλά τι τα ήθελα εγώ τα μεταξωτά βρακιά. Μου δημιουργεί μια ανασφάλεια η μελλοντική αντοχή μιας και δεν είχε από την αρχή σχεδιαστεί για αυτήν την δουλειά (το πάχος του είναι μόνο 2,5χιλιοστά) και φοβάμαι μήπως τελικά το αδυνάτισα πιο πολύ από ότι έπρεπε. Στα θετικά η παλαιότητα του ξύλου (αγορασμένο το 2006) και το πολύ καλό δέσιμο που έγινε εσωτερικά με γάζα βιβλιοδεσίας σε όλο το σκάφος (με φόβιζε η αντοχή του από την αρχή). Το μέλλον θα δείξει μα ελπίζω αυτό που θα φανεί να μην είναι φως από τρύπα.
Οι μπαγλαμάδες καπακωμένοι. με ταστιέρα, περιμένουν τώρα τα τάστα, την μορφοποίηση του μάνικου, καβαλάρηδες, σεταρίσματα και λούστρα. Δεν βλέπω να είναι τελειωμένοι μέχρι την έκθεση λόγω περιορισμένου ελεύθερου χρόνου. Μάλλον αλουστράριστοι θα πάνε.