Ιωσήφ, Γιώργο Χ., Μανώλη, Γιώργο, Γιώργο π, Στέλιο, Γιάννη και Κώστα: Σας ευχαριστώ για τα σχόλια και τα καλά έως και υπερβολικά σας λόγια.
- Για το άσπρο μολύβι θα σας πω εντυπώσεις όταν έρθει…
πω πω πω μανουλομάνουλα τα ξυλα.
Εσύ έχεις τη φωλιά σου λερωμένη και είσαι όλο γλύκες. Το καψόνι με τον τάκο θα το θυμάμαι και γι’ αυτό μη περιμένεις ούτε μελομακάρονα ούτε κουραμπιέδες από μένα φέτος. …Τέλος πάντων, μόνο σε περιορισμένη ποσότητα.
τις δουγες τις αγόρασες έτσι ετοιμες;;
Γιώργο άσε το δούλεμα. Αλλά αφού σχολίασες θα πω με την ευκαιρία τον τρόπο που δουλεύω με τις δούγιες (
άλλο που δε θέλω και γω!).Έχω καταλήξει να χρησιμποιώ
τρια πατρον για τις ντούγιες.
Ένα πολύ μακρύ αμφοτερόστροφο (συμμετρικό) για τη ντουγομάνα, και δύο ετερόστροφα: ένα μακρύ για τις κολοβές κι ένα κοντότερο για τις μυτερές.
Κανένα τους δεν ανταποκρίνεται ακριβώς στο σχήμα που θα έχει τελικά κάθε ντούγια γιατί καμμιά τους δεν είναι ίδια με την άλλη αλλά κατατάσσονται εύκολα σ΄αυτές τις τρεις κατηγορίες και τα πατρόν που είπαμε συνιστούν μια βολική αφετηρία για την κατεργασία τους.
Τις κόβω λοιπόν τις ντούγιες στην κορδέλα, τις απλώνω και διαλέγω λίγο-πολύ τη θέση τους από πριν με βάση το χρώμα, τα νερά τους και τη χρυσαλίδα που εμφανίζουν. Ίσως όχι όλες αλλά σίγουρα αυτές που είναι στη μόστρα.
