Το τελευταίο μπουζουκάκι που έφτιαξα ήταν με τσάκιση στο καπάκι προπολεμικού τύπου θα μπορούσαμε να πούμε, με σχεδιασμό εξ αρχής δικό μου. Το αποτέλεσμα με ενθουσίασε και έτσι με το που τελείωσα σχεδίασα να φτιάξω το επόμενο. Έκοψα λοιπόν ντούγιες από ένα πολύ όμορφο, παλιό (από το 1970) ισόβενο μαόνι Ονδούρας προσφορά του μέλους Φίλιου. Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να γίνει και αυτό όπως το πρώτο με σκαφτές ντούγιες όπως το πρώτο που παρουσίασα εδώ:
http://www.luthier.gr/index.php?topic=4110.0Μετά από 2 χρόνια λοιπόν ήρθε η ώρα να το προχωρήσω μα καθώς πρόσφατα είχα με ένα μέλος μια συνομιλία μου μπήκανε διάφορες σκέψεις. Πρώτον να μικρύνω την κλίμακα από τα 68 εκ. στα 64-65 εκ. με σκοπό να πλησιάσω όσο περισσότερο γίνεται τον προπολεμικό ήχο (ακόμα περισσότερο δηλάδή γιατί και το πρώτο ήταν σε αυτήν την κατεύθυνση). Δεύτερον να μειώσω λίγο τις διαστάσεις για τον ίδιο τον σκοπό. Αυτό το δεύτερο με εξυπηρετούσε καθώς μικραίνοντας λίγο το μήκος θα μου έδινε την δυνατότητα να κάνω την ένωση μετά το 16ο τάστο που ήταν στο πρώτο, να πάει στο 17-18ο τάστο με την 68αρα κλίμακα.
Το καλούπι μίκρυνε λίγο λοιπόν χωρίς να στενέψει όμως το μέγιστο πλάτος του. Όσον αφορά για την κλίμακα δεν το έχω αποφασίσει ακόμα. Θα το δω στην διαδρομή.
Φτιάχτηκαν λοιπόν οι 2 τάκοι και προσαρμόστηκαν στο καλούπι.
Οι κομμένες ντούγιες μείνανε στο νερό μια ολόκληρη ημέρα και τελικά χθες το βράδυ γυριστήκανε. Τις δεμάτιασα όλες μαζί με σφιγκτήρες και περιμένουν τώρα το χτίσιμο του σκάφους. Μιλάμε για 14 ντούγιες σε αυτήν την φάση. Με παίδεψαν λίγο στο γύρισμα καθώς είναι 4 -4.5 χιλιοστα. Αν θα προχωρήσω σε σκαφτές ντούγιες είναι κάτι προς συζήτηση.
