απλώς να γράψω μια πληροφορία:
έβαλα σχετικά πρόσφατα δυο ταστιέρες ανοιχτόχρωμες (ελιά και σφεντάμι) σε δυο κιθάρες.
Επειδή δεν είχα καμία εμπειρία, αποτάνθηκα στον Γιάννη Παβέζα, φίλο και (σούπερ) οργανοποιό εδώ στη Σαλλλλλλλονίκη που φτιάχνει διάφορα, μεταξύ των οποίων ηλεκτρικές με ανάλογες ταστιέρες.
Η συμβουλή του (που ακολούθησα, ως "πεπατημένη", π.χ. Fender - δεν ξέρω αν επιβεβαιώνει και ο Νάσος) είναι να περάσω την ταστιέρα με βερνίκι πολυουρεθάνης - (σε παλιότερη συζήτηση περι βερνικιών με τον Πασχάλη λέει ότι γίνεται "ενα με το ξύλο"). Το βερνικι περνιέται με τα τάστα περασμένα, τα οποία μετά καθαρίζονται ένα ένα.
Σε μένα δούλεψε (η μία κιθάρα με την ελιά παίζεται μανιωδώς, η άλλη δεν έχει βρει ακόμα σπίτι κι έτσι πως πάω δεν θα βρει- δεν ασχολούμαι καθόλου). Αλλά και πάλι, να πω την αμαρτία μου, προτιμώ τις σκούρες, το σφεντάμι δεν μου άρεσε, "έχασε" το μουαρέ του με το βερνίκι, παρότι περίμενα ότι θα "κερδίσει". Η ελιά βγήκε κούκλα αλλά δεν νομίζω να ξαναβάλω ανοιχτόχρωμη ταστιέρα (σε λαϊκή βέβαια).