χαιρετώ την ομήγυρη.
Περι καβαλάρηδων, η τελευταία μου εμπειρία (πειραματισμοί στο καπάκι, ας πρόσεχα).
οκτώ συνολικά δοκιμές για το τελευταίο μπουζούκι, με τον πρώτο (0.test) να είναι ένας καβαλαράκος από παλιό μπαγλαμά που χρησιμοποιώ στην αρχή για να δω τι ύψος χρειάζεται o "κανονικός" που φτάχνω στη συνέχεια. Είναι από οξιά, 3 mm και ταλαιπωρημένος, παρόλα αυτά για αρχικό τεστ είναι μια χαρά.
Τον έβαλα λοιπόν, έβαλα χορδές, σετάρισα, όλα καλά και μου άρεσε και ο ήχος.
- (1.common) Τον βγάζω για να βάλω τον "καλό", χάλια ο ήχος. Βρε τι έγινε, κοιτάω από δω, κοιτάω από κει, όλα όπως πρέπει να είναι, μήκος σωστό, πάχος (4,5 mm), καμπύλη από κάτω, χαρακιές στο κόκκαλο, όλα καλά.
- (2.1) "το βάρος θα φταίει", λέω, "Κάτσε να φτιάξω άλλον έναν πρόχειρο, αλλά πιο λεπτό, όπως αυτός του μπαγλαμά". Τον φτιάχνω, έβενος, απλό σχέδιο, 4 mm φαρδύς (2.1 - η έκδοση 2.2 παρακάτω). Ελαφρά βελτίωση, αλλά όχι αποδεκτή. Δεν φταίει το βάρος.
- (3.light). Στενότερος (3mm) όπως του τεστ. Κάτι πάει να γίνει, αλλά και πάλι "δεν"....
- (4.short). Και στενός και κοντός, στα όρια του αισθητικά αποδεκτού. Πάλι "δεν", αν και έχει προοπτική, βλέπε παρακάτω.
- (5.maple). Σφεντάμι. Ε, στην αρχή είπα κάτι γίνεται, μετά τον στένεψα κι αυτόν...πανωλεθρία, δεν ακούγεται.
- (2.2) ξαναγυρνάω στον δεύτερο, αφού μέχρι στιγμής τα πράγματα καλυτερεύουν όχι μόνο με το στένεμα, αλλά και με το μικρό μήκος, και του κολλάω έναν καπλαμά από κάτω μήκους 5 εκ. (όσο το μήκος αυτού του μπαγλαμά, έτσι ώστε τα φτερά ΔΕΝ ακουμπάνε στο καπάκι (στο βίντεο φαίνεται ότι η πένα χωράει ίσα - ίσα κάτω από τα φτερά). Ελαφρά βελτίωση.
- (6.1) παρατηρώ καλύτερα τον καβαλάρη του μπαγλαμά και βλέπω, με έκπληξή μου, ότι ο πάτος του είναι ΚΥΡΤΟΣ και ΟΧΙ ΚΟΙΛΟΣ. Δηλαδή όχι μόνο ΔΕΝ ακολουθεί την καμπύλη του καπακιού, αλλά αντίθετα η επαφή τους είναι δυο περιφέρειες κύκλου που εφάπτονται μόνο στη μέση. Βέβαια μετά με την πίεση των χορδών κάθεται το καπάκι και δεν φαίνεται όταν είναι τοποθετημένος.
Έτσι φτιάχνω έναν από έβενο ΑΚΡΙΒΩΣ όπως του μπαγλαμά (με κυρτό πάτο και ίδιες διαστάσεις), και ως εκ θαύματος πλησιάζω τον ήχο.
Απομένει το αισθητικό πρόβλημα, γιατί το μπουζούκι δεν είναι σάζι, και δυστυχώς έχω ήδη αυτήν την μαύρη φιγούρα κοντά στην οποία ο κοντός καβαλάρης μοιάζει με ...ανέκδοτο.
- (6.2 )Η τελευταία "πράξη" είναι δυο φτερά ανεξάρτητα, κολλημένα στο καπάκι (εδώ δυο πρόχειρα με ταινία διπλής όψης για να δω αν επηρεάζουν τον ήχο, ευτυχώς νομίζω πως δεν επιδρούν καθόλου - ή πολύ λίγο και δεν το ακούω).
όλα αυτά ελπίζω κάπως να τα καταλαβαίνετε από το βίντεο παρακάτω, συρραφή με όλους τους καβαλάρηδες, στο ίδιο περιβάλλον κτλ., κάτω δεξιά φαίνεται ο αριθμός του καβαλάρη σύμφωνα με την εικόνα παραπάνω.
https://youtu.be/zcqut5V_FuwΤο θέμα μου εξαρχής ήταν ότι ενώ με τον μικρό έπαιζε σχετικά καλά, με όλους τους άλλους "αδειάζουν" τα πρίμα σε βαθμό κακουργήματος. Αυτό φαίνεται κάπως στα σημεία που ανεβαίνω - κατεβαίνω την ταστιέρα. ίσως δεν είναι το πιο κατάλληλο τραγούδι, τέλος πάντων αυτό μου ήρθε - και η αλήθεια είναι ότι "ζωντανά" ακούγονται πολύ περισσότερες διαφορές απ' όσες μπόρεσε να "πιάσει" η μηχανούλα μου.
Περί καβαλάρηδων λοιπόν.
Υ.Γ. 1... Εννοείται ότι πήγα στον Αλεξανδρή, δοκιμάσαμε όλους τους καβαλάρηδες, συμφώνησε (με τα παραπάνω) και στο τέλος μου ευχήθηκε... "καλή τύχη"... δεν τόχει ξαναδεί αυτό το πράγμα. Θα γράψω εκατό φορές τιμωρία "δεν ξανακάνω πειράματα" και να δούμε πως θα κολλήσω τα "φτερά" τώρα.
Υ.Γ. 2... τα ύψη (action) δεν είναι ίδια σε όλους, παρόλα αυτά διαπίστωσα ότι αυτό που επηρεάζεται κυρίως είναι η ένταση και όχι ο όγκος. Ο τελευταίος (6.1) είναι ελαφρώς πιο χαμηλός από του μπαγλαμά (0) και λίιγο πιο "σιγανός"αντίστοιχα, με ικανοποιητικό για μένα action (1,5 χιλ.)
