ευχαριστώ για τα σχόλιά σας!
Κώστα, extrafort (εξτραφόρ) λέγεται και είναι ύφασμα ενισχυτικό ραφών, το βρίσκεις σε ψιλικατζίδικα (αν βρεις ψιλικατζίδικο χαχα) και μαγαζιά με είδη ραπτικής.
Δημήτρη (guru), το συγκεκριμένο σκάφος έγινε περισσότερο σαν πείραμα, γιατί δεν ήξερα αν θα τα βγάλω πέρα με το νέο αυτό καλούπι, που είναι όντως πιο δύσκολο από το προηγούμενο (του μπουζουκιού).
Έτσι ξεκίνησα χωρίς πολλές - πολλές απαιτήσεις και με υλικά περισσεύματα από τα δυο μπουζούκια: αφρικ. καρυδιά και κερασιά, ακόμα και ήδη λυγισμένες ντούγες χρησιμοποίησα.
Αν προσέξεις η κολλάντζα είναι διαφορετικό χρώμα επειδή είναι άλλο ξύλο (καρυδιά) και το μόνο κομμάτι που αγόρασα (δεν είχα τέτοιο πλάτος).
Έτσι αποφάσισα τα φάρδη στο περίπου, έβαλα την ντουγομάνα και απλώς τράβηξα δυο κατά μήκος γραμμές στο καλούπι, εκεί περίπου που ήθελα να τελειώσουν οι λεπτές ντούγες και να μπουν οι φαρδιές πλαϊνές.
Τις υπόλοιπες ντούγες τις έκανα όλες με το μάτι, δεν μέτρησα καθόλου, ούτε στη μέση, ούτε πίσω, ούτε στον τάκο. Πουθενά. Οπότε η ασυμμετρία είναι το λιγότερο. Πάλι καλά που "έκλεισε" το σκάφος.
Η δυσκολία (για μένα πάντα) του συγκεκριμένου καλουπιού είναι εκεί που αλλάζει η κλίση (οι "γωνίες" πίσω στο σκάφος), στην 4η κι η 5η ντούγα από κάθε πλευρά.
Αυτές για να βγούν στο ίδιο περίπου φάρδος με τις άλλες (περίπου 16-17 χιλ.), πρέπει το αρχικό τους φάρδος να είναι σχεδόν διπλάσιο (3-3,5 εκ.,) γιατί στο σημείο εκείνο υπάρχει διπλή καμπυλότητα (και κατά μήκος και εγκάρσια) και δεν μπορείς να την πάρεις με το λύγισμα μόνο.
Το μάνικο ναι, έχει επένδυση καπλαμά (δεν ξέρω τι ξύλο είναι, κάπου τον βρήκα, μου άρεσαν τα νερά και τον "μάζεψα").