ναι κι εγω δε νομιζω να ειναι Αλβανος.παρολο που το παρουσιαστικο του μοιαζει,η προφορα του δε θυμιζει και πολυ!και επισης,λεει οτι ηταν δυσκολο να μπει στη σχολη,γι΄αυτο ηρθε Ελλαδα!δυσκολα να ειχε σχολες οργανοποιιας στην Αλβανια τοτε..
Λόγω της ελαιοσυγκομιδής έχω συναναστραφεί αρκετούς Αλβανούς αρκετοί απ' τους οποίους είναι πολύ καλοί μάστορες προερχόμενοι από πολλές τέχνες.
Το 2006 πριν καν εγώ σκεφτώ να ασχοληθώ με την εκμάθηση μπουζουκιού (!!!) είχα έναν εργάτη ο οποίος έπαιζε εκπληκτική κιθάρα.
ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ "ΠΡΑΣΙΝΕΣ" δηλαδή να κάνει λάθος. Μου κίνησε την περιέργεια και τον ρώτησα και μου απάντησε ότι
στην Αλβανία τα λάθη πληρώνονται πολύ ακριβά γι' αυτό και μαθαίνουμε να μην τα κάνουμε.
Μια μέρα που έβρεχε και γυρίσαμε νωρίς πήγα στο σπίτι του και είδα ένα όργανο διαλυμένο στα εξ ων συνετέθη, μεγάλο σαν δικός μας τζουράς. Ήταν ένα τσιφτελί του παππού του που λόγω μεγάλης φθοράς το είχε διαλύσει και σιγά σιγά το ξανασυναρμολογούσε επισκευάζοντας ένα ένα τα κομμάτια του. Τα εργαλεία του; Σουγιάς, κομμάτια γυαλί, ένας ίσιος και ένας κοίλος τάκος με γυαλόχαρτο, μια λάμα σιδεροπρίονου, ένα σουβλί, ένα κοίλο σκουριασμένο σκαρπέλο (το πρόσεχε σαν τα μάτια του) και κάτι άλλα ψιλοεργαλεία ανάξια αναφοράς. Μου είπε ότι τσιφτελί και κάποια πνευστά (δεν θυμάμαι τα ονόματά τους) έφτιαχνε ο πατέρας του που είχε βγάλει μια κρατική σχολή και ο οποίος τον είχε διδάξει κάποια πράγματα.
'Οταν το επόμενο καλοκαίρι τον είδα να το παίζει σε μια παρέα Αλβανών στα Φαλάσαρνα δεν πίστευα στα μάτια μου ότι ήταν το ίδιο όργανο. Μου το έδωσε και το έψαχνα για κανα μισάωρο να βρω εμφανή σημάδια επισκευής αλλά σχεδόν τίποτα (ήταν και μισοσκόταδο, ομολογουμένως).
Θέλω να καταλήξω ότι η Αλβανία λόγω της απομόνωσής της έκρυβε και κρύβει πολλά ταλέντα ειδικώς σε παραδοσιακές τέχνες. Οπότε μην απορείτε αν βρείτε και πολύ καλούς Αλβανούς οργανοποιούς (όχι στα δικά μας έγχορδα βεβαίως) που να προέρχονται από κάποιες δικές τους σχολές
