Φωτογραφίες και Βίντεο από Εργαστήρια : Μάρτιος 2022

[Ιωσήφ Τορρένς]

Δεν είναι βέβαια το ταχύπλοο του Γιώργου Γεωργαλά σε μινιατούρα ...

 

... είναι ένα ξεγέλασμα , ίσα για να περνά ευχάριστα η ώρα . 

[ΚαΠα]

Αφού το διαλαλεί η Αλίκη … θα γίνει σούπερ !

[georgalasg]

Αυτες οι φιγουρες με τις εξυπνες τρυπες πολυ μου αρεσουν.

Σιγουρα επιπλεει παντως το σκαφος

[sakkalis]

Ιωσηφ όμορφο το σχέδιο. Αναμένουμε τη συνέχεια.

[Ιωσήφ Τορρένς]

Ευχαριστώ παιδιά !  Περισσότερα , προσεχώς .   

[steliosguitar]

μπραβο ιωσηφ!
ευκολη κ καλη συνεχεια!

[Μάνος Τουρπάλης]

μανο στρατο εσιαξες , 
πολυ ομορφα ολα, αλλα το ματι "επεσε" στο μπαγλαμα με τις 2 τρυπες. με την ενωση τι θεμα εχεις;

λοιποόοοοοον ...
αρχίζω από τα εύκολα: κι εμένα μ΄αρέσει αυτός με τις δυο τρύπες - άλλωστε αυτό είναι μέρος της "ευρεσιτεχνίας" του μπονσάι λόγω μικρού ηχείου (έχει κι άλλη ευρεσιτεχνία αλλά "άμα στην πω, μετά πρέπει να σε σκοτώσω"  που λέει κι ο Κώστας Ζ)
στους μπαγλαμάδες που έφτιαξα τελευταία, προεκτείνω και την ταστιέρα να μπει μέσα στην τρύπα μ' ένα dot στο κέντρο

 

 

[Μάνος Τουρπάλης]

με την ενωση τι θεμα εχεις;

και τα "δύσκολα"...
στην ουσία δεν έχει πρόβλημα η ένωση αλλά η γεωμετρία του σκάφους/καπακιού. Άρχισα αυτήν την κιθάρα περίπου τον Σεπτέμβριο, ίσως και πιο νωρίς, τον Αύγουστο. Τον Οκτώβριο διέκοψα την κατασκευή λόγω δουλειάς και την ξανάπιασα μέσα στο Φλεβάρη. Όταν την διέκοψα, είχα κολλήσει καπάκι στα πλαϊνά.΄Όταν την ξανάπιασα, αφού κόλλησα το μπράτσο (φροντίζοντας όπως πάντα την γεωμετρία να μου βγει ο καβαλλάρης όπως θέλω), διαπίστωσα ότι παρόλο που όσο δεν την δούλευα ήταν μέσα στο καλούπι, τα πλαϊνά είχαν "ανοίξει" στην περίμετρο και το σκάφος είχε γίνει τραπέζιο (φάρδος μεγάλης καμπάνας 36 στο καπάκι, 36,5 στην πλάτη). Έλα όμως που είχα κόψει την πλάτη και δεν είχα αυτόν τον μισό πόντο. Αν δεν είχα βάλει την κεντρική λωρίδα κυπαρισσιού στην πλάτη δεν θα υπήρχε πρόβλημα, αλλά προφανώς η λωρίδα έπρεπε να έρθει ακριβώς στον άξονα, γι αυτό μου έλειπαν τα πέντε χιλιοστά.
Αποφάσισα λοιπόν (εδώ είναι που καραδοκεί) αντι να αλλάξω πλάτη, να κολλήσω αυτή που είχα, σφίγγοντας τα πλαϊνά στο χείλος από την πλευρά της πλάτης μ ένα μεγάλο νταβίδι - για να ξανάρθουν παράλληλα.
Έγινε η κόλληση, φαινομενικά όλα οκ.
 
Σφίγγγοντας όμως τα χείλη των πλαϊνών προς την πλευρά της πλάτης, προφανώς διαταράχτηκε η γεωμετρία στην πλευρά του καπακιού, κι έτσι το καπάκι κατά κάποιον τρόπο "φούσκωσε" στο κέντρο (μπορεί να φταίνε και τα ξύλα, δεν θυμάμαι από που είχα πάρει το καπάκι). Οπότε πήγα ο καλός σου να βάλω την ταστιέρα προχτές, και διαπίστωσα ότι το καπάκι έχει "φουσκώσει" τόσο πολύ που θα είχα θετική κλίση, σαν να κάνω κλασική αντί ακουστικής κι ο καβαλάρης θα έβγαινε υπερβολικά κοντός, σκέτο κόκκαλο στην ουσία.

Η σωστή λύση θα ήταν να βγάλω το καπάκι και να το ξανακολλήσω, αλλά θα έχω πρόβλημα με τα φιλέτα (αν ξεκολλήσω το binding δεν θα έχω οδηγό για το ρούτερ και πρέπει να τα κάνω όλα με το χέρι, που βαριέμαι απίστευτα). Ή όπως λέει ο Παναγιώτης που είναι σοφός, να φτιάξω ένα νέο καπάκι. Και με το νέο θα έχω θέμα με το ρούτερ, αλλά λύνεται. Θα το σκεφτώ λίγο περισσότερο. Ή ίσως είναι ακόμα πιο απλό να αλλάξω πλάτη, ελπίζοντας ότι θα έρθουν όλα εκεί που ήταν στο καπάκι, κι ας είναι και πέντε χιλιοστά φαρδύτερη η πλάτη, σιγά τ' αυγά.
Τι λέτε οι κιθαροκατασκευαστές ?

Αν κρατήσω το καπάκι όπως είναι, θα πρέπει να φτιάξω μια ταστιέρα που να έχει 6,5 χιλ. πάχος στον ζυγό, 9,5 στο 12ο και 8χιλ.  στο τελείωμα στην τρύπα. Δεν το έχω κάνει ποτέ αυτό, δεν ξέρω αν θα φαίνεται καρναβάλι (πέρασε κι η εποχή του).

Ψάχνοντας για την περίπτωση της χοντρής ταστιέρας ξύλο με κατάλληλο πάχος (ο έβενος που είχα χαράξει είναι 7 χιλ. και δεν φτάνει) βρήκα ένα ωραίο κομμάτι το οποίο βγάζει και καβαλάρη - δεν ξέρω τι ακριβώς ξύλο είναι -  όμως είχε κάποιες ατέλειες.
Για να τις καλύψω, έκανα μια διακοσμητική "κλάρα" στην περιοχή της ένωσης, και βγήκε και κάτι καλό, το γράφω σαν εμπειρία:

ένα πολύ απλό "κόλπο" που όμως δεν είχα σκεφτεί ποτέ μέχρι τώρα: στα σκούρα ξύλα δεν έβλεπα καλά το περίγραμμα της φιγούρας, ξέφευγα στα περιγράμματα και χρειαζόταν πολύς στόκος. Στον έβενο δεν πειράζει, εδώ όμως δεν γίνεται. Αφού άνοιξα τα βασικά περιγράμματα, πέρασα λίγη κιμωλία και διαγράφηκε πολύ καθαρά το περίγραμμα.
Αυτή είναι - με διαφορά - η καλύτερη εφαρμογή που έχω κάνει σε ταστιέρα, χρειάστηκε ελάχιστο στόκο

 

 

 

και ψάχνοντας τις φωτογραφίες βρήκα κι αυτό στην κάμερα από την Καθαρά Δευτέρα, το αφήνω για να πάει καλά η βδομάδα 

 

[steliosguitar]

 
ω ρε μανουλα μου μυρισε θαλασσα μεχρι την αθηνα 


μανο εγω δεν το βλεπω τοοοοσο προβλημα τα 5 χιλιοστα.
στην ουσια ειναι 2,5 απο την μια 2,5 απο την αλλη
το μπαϊτινγκ μαζι με το παρφλινγκ δεν βγαινουν πολυ παραπανω; κι ας ακουμπουσε η πλατη λιγο στο κερφινγκ, δεν πειραζει αμα δεν ηταν καλυμενο ολο
στα πλαϊνα επισης δεν θα φαινοντανε τιποτις, σιγα μην εβαζε κανενας και γωνιομετρο να ειναι στις 90 μοιρες

[Μάνος Τουρπάλης]

Στέλιο πάει αυτό, κολλήθηκε. Άλλο θέμα υπάρχει τώρα, εκτός αν εννοείς να αλλάξω πλάτη.
Όσο για τα δυόμισυ + δυόμισυ και το γωνιόμετρο συμφωνώ, απλώς στις λαϊκές δεν μπαίνει purfling + lining στην πλάτη, μόνο μπροστά (όχι ότι απαγορεύεται, απλώς δεν συνηθίζεται), έτσι σκέφτηκα (βλακωδώς απ' οτι φαίνεται) να κάνω την ταρζανιά και να σφίξω το σκάφος.
Αλλά τώρα όπως είπα δεν είναι πια αυτό το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι αν θα αλλάξω καπάκι ή θα κάνω ταστιέρα - ράμπα.

[steliosguitar]

δεν καταλαβα η ταστιερα εχει κολληθει η απλα ελεγθει;

τοτενεςκαφεφραπε

A) ξεκολλημα πλατη, ασε τα πλαϊνα να ελθουν ομορφα-ωραια οπως αυτα θελουν, δημοκρατικα,  , και ξανακολλα την πλατη με το κυπαρισσι να ειναι στην ιδια ευθεια με το σχεδιο απο το πλαϊνο και να βαλεις φιλετακι σπεσιαλε

Β) αν δεν εχει κολληθει η ταστιερα, τριψιμο μανικου κατα το δοκουν (ποσο ειναι στο κοκκαλο, 4 χιλ παραπανω βγαινει; για να ειναι στην ιδια ευθεια με το καπακι, και φυσικα αν σε παιρνει για να μην λεπτυνει το μπρατσο πολυ απο πισω να εισαι μεσα σε αποδεκτα ορια, αν εισαι οριακα πιο λιγο (1--1,5 χιλ, δεν ξερω κ τις τασεις σε αυτες τις κιθαρες....)  βαλε και μια εσωτερικη κοντρα.

Γ) και τελευταιο, ξεκκολημα το καπακι, δεν ξερω αν σωζεται και αν βαζεται μπαϊντινγκ κλπ, μπορει να σωθει κ να τριφτει περιμετρικα κ να ξαναμανακολληθει, η βαλσιμο νεου και χτισιμο κιθαρας απο πανω, με ελεγχο μεγαλης βεργας μεταξυ μπρατσου-μανικου.

αυτο με τη ταστιερα σα να πηγαινεις με 500αρι φιατακι στο κωλοσουρτη, μια φορα το εκανα και δεν το ξανακανω , δειχνει οχι κ πολυ καλα στο ματι του παιχτη σα κατι να εχει παει στραβα στη κατασκευη, κ παντα θα λες μπορουσα να το κανω κ αλλιως...


τη κιθαρα την ειχες χτισει σε καλουπι; αν ειχες σολερα πως σηκωθηκε τοσο ντομ στο καπακι

[Μάνος Τουρπάλης]

δεν καταλαβα η ταστιερα εχει κολληθει η απλα ελεγθει;

Η πλάτη έχει κολληθεί, η ταστιέρα όχι, απλώς ελέγχθηκε όπως λες

τοτενεςκαφεφραπε

αναγειά σου!

A) ξεκολλημα πλατη, ασε τα πλαϊνα να ελθουν ομορφα-ωραια οπως αυτα θελουν, δημοκρατικα,  , και ξανακολλα την πλατη με το κυπαρισσι να ειναι στην ιδια ευθεια με το σχεδιο απο το πλαϊνο και να βαλεις φιλετακι σπεσιαλε

αυτό είναι που σκέφτομαι κι εγώ, να μην μπλέξω και με το καπάκι

Β) αν δεν εχει κολληθει η ταστιερα, τριψιμο μανικου κατα το δοκουν (ποσο ειναι στο κοκκαλο, 4 χιλ παραπανω βγαινει; για να ειναι στην ιδια ευθεια με το καπακι, και φυσικα αν σε παιρνει για να μην λεπτυνει το μπρατσο πολυ απο πισω να εισαι μεσα σε αποδεκτα ορια, αν εισαι οριακα πιο λιγο (1--1,5 χιλ, δεν ξερω κ τις τασεις σε αυτες τις κιθαρες....)  βαλε και μια εσωτερικη κοντρα.

δεν γίνεται για πολλούς λόγους:
- είναι ήδη στο όριο (15 χιλ. στο ζυγό) και επίσης
- έχει βέργες άνθρακα που άμα τριφτούν πρώτον είναι επικίνδυνο (μηχανική μόλυνση στους πνεύμονες από μικρο-ίνες) και δεύτερον αφήνει τόση βρωμιά που δεν σε ξεπλένει ο Νιαγάρας. Αυτά τα δύο σε συνδυασμό σημαίνει τρίβεις έξω και μετά πετάς εργαλεία, ρούχα και ότι άλλο έχει σκόνη
- έχει κανάλι για Truss rod με ρυθμισμένο βάθος, αν αλλάξει πρέπει να ξανανοιχτεί ο πάτος και δεν πιστεύω ότι θα το κάνω χωρίς απώλειες στα πλαϊνά (θα φαρδύνει κιόλας, έστω λίγο αλλά τώρα μπαίνει ακριβώς όσο σφιχτά χρειάζεται)

Γ) και τελευταιο, ξεκκολημα το καπακι, δεν ξερω αν σωζεται και αν βαζεται μπαϊντινγκ κλπ, μπορει να σωθει κ να τριφτει περιμετρικα κ να ξαναμανακολληθει, η βαλσιμο νεου και χτισιμο κιθαρας απο πανω, με ελεγχο μεγαλης βεργας μεταξυ μπρατσου-μανικου.

το πρόβλημα με το καπάκι είναι τα περιμετρικά φιλέτα: για να βγει το καπάκι πρέπει πρώτα να ξηλωθεί το binding για να αποκαλυφθεί η γραμμή της ένωσης καπακιού- πλαϊνών. Αφού το καπάκι αφαιρεθεί, πρέπει να κατέβουν τα χείλη του σκάφους από την τρύπα και κάτω (ώστε να αλλάξει η σχετική θέση του καβαλάρη με την ευθεία του μπράτσου) και μετά να κολληθεί ξανά το καπάκι, "χαμηλότερα" πλέον. Αυτό το "χαμηλότερα" σημαίνει ότι θα αλλάξει η περίμετρος, στην νέα θέση το καπάκι θα είναι ελαφρώς πιο μικρό σε επιφάνεια. Μιλάμε για ελάχιστα, 1-1,5 χιλιοστό το πολύ, αλλά αυτό επηρεάζει πλέον το purfling που είναι 3,5 χιλιοστά. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ξανανοίξει κανάλι για purfling στην περίμετρο τουλάχιστον από τη μέση και κάτω (σε όλη την μεγάλη καμπάνα). Κι εδώ μπαίνει το θέμα του ρούτερ, καθώς κάνοντας όλα αυτά έχεις "χαλάσει" τους οδηγούς που παρέχουν 1) η ακμή του καπακιού για το purfling αλλά και 2) το "πρόσωπο" των πλαινών που παρέχει οδηγό για το binding - που έχει ήδη αφαιρεθεί και χάσκει.
Ο Ιωσήφ δεν θα είχε πρόβλημα, όλα αυτά τα κάνει με το χέρι ε-ξαι-ρε-τι-κά μάλιστα, αλλά εγώ είμαι ανυπόμονος, προτιμώ να φτιάξω μισό μπαγλαμά ενδιάμεσα (τόσο θα μου πάρει)

αυτο με τη ταστιερα σα να πηγαινεις με 500αρι φιατακι στο κωλοσουρτη, μια φορα το εκανα και δεν το ξανακανω , δειχνει οχι κ πολυ καλα στο ματι του παιχτη σα κατι να εχει παει στραβα στη κατασκευη, κ παντα θα λες μπορουσα να το κανω κ αλλιως...

ε να αυτό ήθελα, κι εγώ αυτό υποψιάζομαι, δεν θα μ΄αρέσει καθόλου

τη κιθαρα την ειχες χτισει σε καλουπι; αν ειχες σολερα πως σηκωθηκε τοσο ντομ στο καπακι

όσο τα πλαϊνά είναι ακόμα στο καλούπι, κάνω πρώτα καμπύλη (θόλο κυλινδρικό) με τα σωστά ύψη (η κάτω καμπάνα χαμηλότερα) στα χείλη τους και μετά κολλάω το καπάκι, το οποίο έχει ήδη από τα καμάρια το αντίστοιχο (θετικό/αρνητικό) σχήμα. Μετά βγάζω το μισοτελειωμένο σκάφος από το καλούπι και το στερεώνω πάνω σε ένα ίσιο μαδέρι- οδηγό για τα ύψη. Καθώς το στερώνω, έχω ήδη φροντίσει το σχήμα των χειλέων του σκάφους και η καμπυλότητα του καπακιού να είναι τέτοια ώστε το σκάφος να ακουμπάει στο μαδέρι στην ένωση, αλλά το καπάκι (η κορυφή του θόλου) να απέχει από το μαδέρι περίπου 3-4 χιλιοστά στην περιοχή του καβαλάρη. Μετά κολλάω το μπράτσο, φορώντας το "μέσα" στα πλαϊνά. Το μπράτσο ακουμπάει όλο στο μαδέρι. Αφού κολλήσει κι ενώ η κιθάρα είναι ακόμα σφιγμένη στο μαδέρι, κολλάω από πίσω την πλάτη.
Στη φωτό παρακάτω φαίνεται ότι το καπάκι ακουμπά στο μαδέρι από την ένωση μέχρι την τρύπα και μετά στέκεται ψηλότερα (απέχει) από το μαδέρι, έχει μια σφήνα ανάμεσα που δεν φαίνεται

 

Γενικά δουλεύει το σύστημα και έχω το σωστό - ή περίπου σωστό - ύψος στον καβαλάρη.

Εδώ έγινε το εξής: αφού κόλλησα το μπράτσο (με τον τρόπο που είπα και μετρημένα τα σχετικά ύψη θόλου-μπράτσου) πήγα να κολλήσω την πλάτη και τότε είδα ότι έχει ¨ανοίξει" το σκάφος από πίσω. Έκανα λοιπόν την αστοχία να σφίξω τα πλαϊνά να "κλείσουν" για να κολλήσει η στενότερη πλάτη. Ε αυτό δεν τόθελε η κιθάρα, της χάλασα την ισορροπία. Όταν την έβγαλα από το μαδέρι μέτρησα και ήταν εντάξει. Αλλά μέχρι να κάνω την ταστιέρα, καθυστέρησα κιόλας, αποφάσισαν να ανεξαρτητοποιηθούν τα ύψη. Δεν ξέρω πώς ακριβώς "φούσκωσε" το καπάκι, υποθέτω ότι η πλάτη που κολλήθηκε σε στενότερο πλαίσιο απ' ότι ήταν η αρχική ισορροπία, κάπως επέδρασε στη δομή-σχέσεις των πλαϊνών/καπακιού και στη διαμάχη υποχώρησε το (ασθενέστερο) καπάκι.

[sakkalis]

Με την θερμοκρασία στο εργαστήριο να είναι στους 8 βαθμούς, άφησα τα λούστρα να περιμένουν και ξεκίνησα ένα καλουπάκι για τζουρά που σχεδίασα τις προάλλες.
 

[Σωτήρης Ρούμπος]

Πολύς ο ενθουσιασμός!!

[sakkalis]

Ωραίος Σωτήρη.