Την ίδια σκέψη με το Νάσο έχω κάνει κι εγώ.
Στο παρακάτω πολύ-πολύ χονδρικό σκιτσάκι, η κόκκινη γραμμή είναι η επιθυμητή καμπύλη του truss rod. Όμως στην περίπτωσή σου Μάνο φαίνεται ότι το μπράτσο λυγίζει σύμφωνα με τη μαύρη γραμμή. Ποιές είναι οι πιθανότητες; Πέρα από την περίπτωση χαλασμένου truss rod (μάλλον δύσκολο), η πιό πιθανή εκδοχή είναι ότι το μπράτσο αντιστέκεται στο να λυγίσει όπως πρέπει και επιτρέπει μόνο να λυγίζει στα πρώτα τάστα που συνήθως είναι πιό λεπτό.
Απ το μυαλό μου περνάει ξανά μια προηγούμενη κουβέντα μας εδώ στο φόρουμ για τα τάστα...το πόσο σφιχτά μπαίνουν...κλπ. Θέλει ψάξιμο τώρα όλο αυτό Μάνο και ξεκίνα την αναδρομή προσπαθώντας να θυμηθείς όσο το δυνατόν πιο καλά όλες τις ενέργειες που έκανες με το μανίκι , τη βέργα, τα τάστα κλπ. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο.Καλή επιτυχία σου εύχομαι φίλε Μάνο. Εντυπωσιάστηκα απ τους καβαλάρηδες. !!!! 
Πολύ ενδιαφέροντα όλα τούτα . Αρχικά βέβαια , ελληνικά διάβαζα , αλλά δεν μπορούσα ούτε μυρουδιά να πάρω .
Ομολογώ ότι το σχόλιο και το σκίτσο του ΚαΠα , μαζί με τις σκέψεις του Γιάννη , με βοήθησαν να μπω λίγο στο νόημα του προβλήματος .
Αδυνατώ βέβαια τεχνικά να συνεισφέρω στον προβληματισμό . Μπορώ όμως να πω δυο λόγια απ την καρδιά μου .
Η τεχνική σκέψη όταν γίνεται κατασκευή , με τις χαρές και τις λαχτάρες της , σε κάνουν δημιουργικό , νοιώθεις κάτι σα μικρός θεούλης !
Οσοι φίλοι καταφέρνουν να μην καβαλήσουν το καλάμι , να μην γιγαντώσουν το "εγώ" τους , να μη συμπεριφέρονται σαν ο καπετάν ένας
αλλά αντιθέτως
για κάθε σκαλοπάτι που ανεβαίνουν , για κάθε κορυφή που κατακτούν
καλούνε και τους φίλους τους να απολαύσουνε τη "θέα" ,
ή να μοιραστούνε "τα κακοτράχαλα τα βουνά" ...
αξίζουν το σεβασμό και την αγάπη μας !
