με την ενωση τι θεμα εχεις;
και τα "δύσκολα"...
στην ουσία δεν έχει πρόβλημα η ένωση αλλά η γεωμετρία του σκάφους/καπακιού. Άρχισα αυτήν την κιθάρα περίπου τον Σεπτέμβριο, ίσως και πιο νωρίς, τον Αύγουστο. Τον Οκτώβριο διέκοψα την κατασκευή λόγω δουλειάς και την ξανάπιασα μέσα στο Φλεβάρη. Όταν την διέκοψα, είχα κολλήσει καπάκι στα πλαϊνά.΄Όταν την ξανάπιασα, αφού κόλλησα το μπράτσο (φροντίζοντας όπως πάντα την γεωμετρία να μου βγει ο καβαλλάρης όπως θέλω), διαπίστωσα ότι παρόλο που όσο δεν την δούλευα ήταν μέσα στο καλούπι, τα πλαϊνά είχαν "ανοίξει" στην περίμετρο και το σκάφος είχε γίνει τραπέζιο (φάρδος μεγάλης καμπάνας 36 στο καπάκι, 36,5 στην πλάτη). Έλα όμως που είχα κόψει την πλάτη και δεν είχα αυτόν τον μισό πόντο. Αν δεν είχα βάλει την κεντρική λωρίδα κυπαρισσιού στην πλάτη δεν θα υπήρχε πρόβλημα, αλλά προφανώς η λωρίδα έπρεπε να έρθει ακριβώς στον άξονα, γι αυτό μου έλειπαν τα πέντε χιλιοστά.
Αποφάσισα λοιπόν (εδώ είναι που καραδοκεί) αντι να αλλάξω πλάτη, να κολλήσω αυτή που είχα, σφίγγοντας τα πλαϊνά στο χείλος από την πλευρά της πλάτης μ ένα μεγάλο νταβίδι - για να ξανάρθουν παράλληλα.
Έγινε η κόλληση, φαινομενικά όλα οκ.
Σφίγγγοντας όμως τα χείλη των πλαϊνών προς την πλευρά της πλάτης, προφανώς διαταράχτηκε η γεωμετρία στην πλευρά του καπακιού, κι έτσι το καπάκι κατά κάποιον τρόπο "φούσκωσε" στο κέντρο (μπορεί να φταίνε και τα ξύλα, δεν θυμάμαι από που είχα πάρει το καπάκι). Οπότε πήγα ο καλός σου να βάλω την ταστιέρα προχτές, και διαπίστωσα ότι το καπάκι έχει "φουσκώσει" τόσο πολύ που θα είχα θετική κλίση, σαν να κάνω κλασική αντί ακουστικής κι ο καβαλάρης θα έβγαινε υπερβολικά κοντός, σκέτο κόκκαλο στην ουσία.
Η σωστή λύση θα ήταν να βγάλω το καπάκι και να το ξανακολλήσω, αλλά θα έχω πρόβλημα με τα φιλέτα (αν ξεκολλήσω το binding δεν θα έχω οδηγό για το ρούτερ και πρέπει να τα κάνω όλα με το χέρι, που βαριέμαι απίστευτα). Ή όπως λέει ο Παναγιώτης που είναι σοφός, να φτιάξω ένα νέο καπάκι. Και με το νέο θα έχω θέμα με το ρούτερ, αλλά λύνεται. Θα το σκεφτώ λίγο περισσότερο. Ή ίσως είναι ακόμα πιο απλό να αλλάξω πλάτη, ελπίζοντας ότι θα έρθουν όλα εκεί που ήταν στο καπάκι, κι ας είναι και πέντε χιλιοστά φαρδύτερη η πλάτη, σιγά τ' αυγά.
Τι λέτε οι κιθαροκατασκευαστές ?
Αν κρατήσω το καπάκι όπως είναι, θα πρέπει να φτιάξω μια ταστιέρα που να έχει 6,5 χιλ. πάχος στον ζυγό, 9,5 στο 12ο και 8χιλ. στο τελείωμα στην τρύπα. Δεν το έχω κάνει ποτέ αυτό, δεν ξέρω αν θα φαίνεται καρναβάλι (πέρασε κι η εποχή του).
Ψάχνοντας για την περίπτωση της χοντρής ταστιέρας ξύλο με κατάλληλο πάχος (ο έβενος που είχα χαράξει είναι 7 χιλ. και δεν φτάνει) βρήκα ένα ωραίο κομμάτι το οποίο βγάζει και καβαλάρη - δεν ξέρω τι ακριβώς ξύλο είναι - όμως είχε κάποιες ατέλειες.
Για να τις καλύψω, έκανα μια διακοσμητική "κλάρα" στην περιοχή της ένωσης, και βγήκε και κάτι καλό, το γράφω σαν εμπειρία:
ένα πολύ απλό "κόλπο" που όμως δεν είχα σκεφτεί ποτέ μέχρι τώρα: στα σκούρα ξύλα δεν έβλεπα καλά το περίγραμμα της φιγούρας, ξέφευγα στα περιγράμματα και χρειαζόταν πολύς στόκος. Στον έβενο δεν πειράζει, εδώ όμως δεν γίνεται. Αφού άνοιξα τα βασικά περιγράμματα, πέρασα λίγη κιμωλία και διαγράφηκε πολύ καθαρά το περίγραμμα.
Αυτή είναι - με διαφορά - η καλύτερη εφαρμογή που έχω κάνει σε ταστιέρα, χρειάστηκε ελάχιστο στόκο
και ψάχνοντας τις φωτογραφίες βρήκα κι αυτό στην κάμερα από την Καθαρά Δευτέρα, το αφήνω για να πάει καλά η βδομάδα