το τελευταίο πείραμα για το καλοκαίρι παιδιά
του χρόνου πάλι

πρόκειται για το καλούπι του Βαγγέλη το οποίο μου βγήκε αρκετά στρογγυλό. Κάποια λάθη στα μάνικο, τρώγε τρώγε... έμεινε το μισό. Σκέφτηκα να το κάνω 2χορδο με τριπλές χορδές. Όμως οι τάσεις ήταν αρκετά μεγάλες

.
Έτσι αποφάσισα να πειραματιστώ με μονές χορδές. Τρεις μονές προσέγγισαν τον ήχο του Περιστέρη, αλλά ο Σπύρος έπαιζε τα περισσότερα κομμάτια τελικά σε κιθάρα.
Θυμήθηκα από το αρχείο που υπολογίζει τις τάσεις των χορδών, ότι οι πλαστικές χορδές ασκούν πολύ λιγότερες τάσεις. Έτσι άρχισα να πειραματίζομαι σχεδόν ολόκληρη τη μέρα και ανακάλυψα αρκετά ενδιαφέροντα κουρδίσματα. Σταμάτησα στο Ρε λα ρε που θα ακούσετε παρακάτω, αλλά το όργανο με άλλη αρματωσιά έπαιξε καλά και στο σι μι σι (προσέγγιζε ανατολίτικο ταμπούρ). Πέρασα στην πρώτη χορδή σαζιού για να μπορώ να σολάρω περισσότερο. Έτσι τώρα το όργανο εμπεριέχει 3 ήχοχρώματα: λαούτο, σάζι, μπουζούκι (νομίζω)
Η βασική ιδέα αν θέλετε να πειραματιστείτε είναι ζεύγη με μια συρμάτινη και μια πλαστική. Στο δείγμα ήχου χρησιμοποιώ 2 διαφορετικές πένες με αρκετές διαφορετικές τεχνικές παιξίματος. Αν το όργανο είχε μπερντέδες ο ήχος θα προσέγγιζε περισσότερο ανατολή.

Δοκίμασα επίσης να προσεγγίσω το ταμπούρ (για αυτό και το ονόμασα έτσι). Είναι αρκετά εύκολο.

Χρειάζεται απλά ένα καβαλάρη ψηλό που να πατάει μονάχα στα άκρα του.Περιττό να σας πω ότι και γιαλι ταμπουρ μπορεί να γίνει (να παίζεται δηλαδή με δοξάρι). Το μόνο που χρειάζεται είναι να κλείσει η τρύπα αρκετά (helmholtz ηχείο), μιας και το καπάκι είναι σχεδόν φτερό 2 χιλιοστά, με τον καβαλάρη απλά να ακουμπά χωρίς να ασκεί μεγάλη πίεση.

Αν ήξερα να παιζω τοξοτά θα σας έβαζα ένα δείγμα

Τελικά κάθε όργανο μπορεί να αποδώσει διαφορετικά και η καλύτερη του απόδοση να επηρεάζεται:
από τις χορδές και το κούρδισμά του, την πένα που χρησιμοποιούμε, την τεχνική παιξίματος, το πόσο κοντά στον καβαλάρη πλησιάζουμε και ένα σωρό ακόμα παραμέτρους, όπως το πόσο ελαφρύ μπράτσο έχουμε, πόσο στενή ταστιέρα χρησιμοποιούμε, πόσο λεπτό καπάκι έχουμε, πόσο "μαλακό" είναι το όργανο.
Συνοψίζοντας να τονίσω ότι δεν πρέπει να απογοητεύεται κανείς με τον ήχο που το όργανο βγάζει. Μπορεί να χρειάζεται μια πολύ απλή επέμβαση, όπως πχ αλλαγή καβαλάρη ή τριγωνοποίηση των τάστων κλπ ή να το πας τελείως αλλού (από έγχορδο τοξοτό

). Ο ταμπουράς που παρουσίασα για παράδειγμα, αν θυμόσαστε δεν έκλεινε το σκάφος και έτσι σκαρφίστηκα και έβαλα ένα καπάκι από μισό σκάφος μπαγλαμά που είχα ξεκινήσει

. Μια χαρά βγήκε!
Αυτά, σίγουρα κάποιοι θα διαφωνήσουν, κάποιοι είναι αποφασισμένοι και επίμονοι και ξέρουν που ακριβώς θέλουν να φτάσουν. Όμως εγώ το είδα ως ένα πολύ απολαυστικό ταξίδι, που κατάφερα στη διαδρομή και έκανα ότι τρέλα μου ερχόταν.
Καλό χειμώνα σε όλους! Για εμένα σταματάει τώρα το χόμπυ και αρχίζει η μελέτη. Καλόπαιχτα τα όργανα με καλές παρέες και μόνο χαρές!