Ἀγαπητοί φίλοι , χρόνια πολλά , νά χαίρεστε τίς οἰκογένειές σας , καλή χρονιά καί καλές κατασκευές !!!!!
Συνεχίζω , μετά ἀπό ἀρκετό καιρό , τήν κατασκευή τοῦ yaylı tanbur , μέ τό κόλλημα κάτω ἀπό τό στεφάνι πού ὑπάρχει ( προσωρινῶς ) ἀντί γιά καπάκι , δύο μισῶν στεφανιῶν ἀπό κόντρα πλακέ , ἐπειδή δέν χωροῦσε ὁλόκληρο , ὥστε αὐτό νά χοντρύνη μέχρι 1 ἑκ. , ὥστε νά μποροῦν νά χωνευτοῦν μοῦφες ( θά δείξω σέ ἑπόμενες παρουσιάσεις τί εἶναι αὐτές καί τί δουλειά θά κάνουν ) . Τό κόλλημα φαίνεται στίς παρακάτω φωτογραφίες :
Παρακάτω φαίνεται τό κόλλημα τοῦ προσθέτου στεφανιοῦ ἀπό μέσα . Ἡ φωτογραφία τραβήχτηκε άπ' τήν ἠχητική ὀπή , πού εἶναι στό πίσω μέρος τοῦ σκάφους .
Στήν συνέχεια , ἀφοῦ σημάδεψα τό μέσα μέρος τοῦ στεφανιοῦ ἔχοντας σάν ὁδηγό ἕνα κύκλο ἀπό κόντρα πλακέ διαμέτρου 29,5 ἑκ. ( λίγο μεγαλύτερη ἀπ' ὅση ἦταν στό περίπου ) , ἔτριψα τό πάχος του μέ τό βαρελάκι τοῦ dremel καί γυαλόχαρτο , ὥστε νά δημιουργηθῆ ἕνας ὅσο τό δυνατόν τέλειος κύκλος . Σ' αὐτό τό πάχος τοῦ 1 ἑκ. , κόλλησα μία φέτα ἀπό σφενδάμι μουαρέ ὄρθια ὥς πρός τό στεφάνι - καπάκι , πού ἔχει : πάχος 3 χιλ. , φάρδος 4 ἑκ. καί μήκος 92,63 ἑκ. ( ἐντάξει , περίπου ) . Αὐτή τή φέτα τήν κόλλησα ἔτσι πού , ἀπ' τό κάτω μέρος τοῦ στεφανιοῦ νά εἶναι " πρόσωπο " , ἐνῶ ἀπ' τό ἐπάνω , πού φαίνεται , νά ἐξέχει τό φάρδος τῶν 3 ἑκ. , σ' ὅλη τήν περίμετρο :



Σ' αὐτή τήν ὄρθια φέτα ἀπό σφενδάμι , πού μοιάζει μέ ἕνα κοντό κύλινδρο , θά φορεθῆ ἀργότερα ἕνα τελάρο ἀπό γυρισμένο ξῦλο , διατομῆς 1 Χ 1 ἑκ. , στό ὁποῖο θά εἶναι τεντωμένο τό δέρμα , πού θά εἶναι τό καπάκι τοῦ ὀργάνου . Τό τελάρο θά πιέζεται μέ τήν βοήθεια ἑνός ἄλλου στεφανιοῦ σάν αὐτοῦ πού ἤδη ὑπάρχει , ὅπως γίνεται καί στά τουμπερλέκια . Ἡ πίεση θά πραγματοποιεῖται μέ τήν βοήθεια 8 βιδῶν , διαμοιρασμένων σέ ἀντικρυσμένες ἀνά δύο , τρῦπες στά δύο στεφάνια .
Στή συνέχεια ἀσχολήθηκα μέ τό " τακούνι "τοῦ ὀργάνου . Αὐτό μπορεῖ νά εἶναι ἕνα ἁπλό σανίδι πάχους ἕως 2 - 2,5 ἑκ. ἀπό γερό ξῦλο , πού στερεώνεται κάθετα στό τέλος τοῦ μάνικου ἀπ' τήν πλευρά τοῦ σκάφους . Στό κάτω μέρος του ἀνοίγεται μία τρύπα ἀπ' ὅπου περνάει μιά βίδα , ἡ ὁπόια περνάει ἀπό ἀντίστοιχη ἀπέναντι τρύπα τοῦ σκάφους , ὥστε σφίγγοντας μέ παξιμάδι , νά σχηματιστῆ τό ὄργανο . Αὐτά ὅμως θά τά δοῦμε παρακάτω.
Αὐτό τό τακούνι , τό περιποιήθηκα λίγο περισσότερο . Διάλεξα γιά κεντρικό σανίδι ἕνα κομμάτι δρύϊνο ξῦλο διαστάσεων 16 Χ 7 Χ 1,5 ἑκ. κομμένο ἀκτινικά , καί τό ἐπένδυσα μπρός - πίσω μέ ξῦλο ἐλιᾶς σόκορο : ἀπ' τή μεριά πού θά βλέπει πρός τό σκάφος μέ πλάκες πάχους 3 χιλ. , καί ἀπ' τήν μεριά πού θά φαίνεται μέ μιά πλάκα πάχους 3,5 ἑκ. Ἀνάμεσα στά ξῦλα κόλλησα καί ἀπό ἕνα μαῦρο καπλαμᾶ . Στό κάτω ἀριστερά μέρος τῆς καλῆς πλευρᾶς , σκάλισα ἕνα καράβολο , σάν αὐτά ( περίπου ) τῶν βιολιῶν , ὄχι ὅμως μέ τόσα στριφογυρίσματα γιατί δέν θέλω νά μοιάζει μέ βιολί , ἀλλά μόνο τήν μία πλευρά του , γι' αυτό σ' αὐτήν κόλλησα τόσο χοντρό ξῦλο . Τό περισσότερο τό ἀφαίρεσα . Παρακάτω φαίνεται τό τακούνι ἀφοῦ τό ξεγύρισα στήν κορδέλα στό σχῆμα πού μοῦ ἄρεσε καί μισοκατασκεύασα καί τό καράβολο :
Παρακάτω εἶναι ἡ πίσω πλευρά του :
Συνεχίζεται......