Μετασκευή μαντολίνου σε μισομπούζουκο

[sakkalis]

Προχωραει και αυτο παρεα με το μπουζουκι. Δοθηκε κλιση στο μανικο και κολλθηκε το καραολο απο φλαμουρι.
Βρηκα και ονομασια για το οργανο: μπουζουκολινο.
Νονος ο γιος μου. Κατεβηκε στο εργαστηριο που το δουλευα και μου το πεταξε: "Πως παει το μπουζουκολινο;"
Να το υιοθετησω?
 

[Silvestro]

εννοείται!

βεβαια εγω ειμαι υπέρμαχος της ονοματοδοσιας των οργανων, κατιπου πιστευω οτι τους δινει "χαρακτηρα"

[sakkalis]

Και η επομενη φαση του ""μπουζουκολινου"".
Μορφοποιηθηκε το καραολο. Αποφασισα να αντιγραψω το αρχικο καραολο του μαντολινου και να χρησιμοποιησω τα παλια κλειδια σαν συνεχεια αφου παρολο που ειναι ταλαιπωρημενα ειναι λειτουργικα. Αρχικα ειχα σκοπο να φτιαξω νεο καραολο με 6 κλειδια οπως αυτα που φτιαχνω στα μπουζουκια. Αφου ομως κολλησα το ξυλο αλλαξα γνωμη. Αν το ειχα παρει αποφαση νωριτερα θα εβαζα το αυθεντικο καραολο του μαντλινου που ηταν μια χαρα αλλα ...
Το καραολο δεν θα μεινει ετσι. Του κολλησα καπακι μουρια με φιλετα ασπρο-μαυρο πανω πανω στο φλαμουρι.

Ξεχασα να αναφερω την κλιμακα.  Ημουν αναμεσα σε 63 και 65 εκ.  αλλα τελικα η μπιλια καθησε στα 63.
Κοπηκε και η ταστιερα, εβενος με εξωτερικα φιλετα κελεμπεκι σγουρο.

[sakkalis]

Μαζι με μπουζουκι προχωραει και αυτο. Περαατκε η ταστιερα (εβενος με φιλετο σγουρο κελεμπεκι) και το καπακι στο καραολο απο μαυρη μουρια. Επομενη κινηση χαραγμα και περασμα ταστων.
Το φιλετο στην ταστιερα ηταν η αλλαγη της τελευταιας στιγμης. Ελεγα να το κανω 6χορδο επομενως η ταστιερα θα ηταν πιο στενη. Αλλαξα γνωμη και περασα τα αρχικα κλειδια του μαντολινου με σκοπο να περασω 7 ή 8 χορδες σε τριφωνια παντα αλλα μιλαμε για 3πλη ή 4πλη μπουργκανα. Ετσι επρεπε να φαρδυνει η κομμενη ταστιερα. Για αυτο και το φιλετο κελεμπεκι αν και εμφανισιακα μου αρεσει ουτως ή αλλως.

[Popeye]

Πολύ ωραίο επίσης!!!

[Silvestro]

παντως ηταν συνηθης πρακτικη να ... ενώνουν δυο ονοματα σε ενα.
εδω ενα μπαντζολινο, (απο μπαντζο + μαντολινο)
απο το εξαιρετο περιοδικο BMG (μπαντζο-μαντολινο-κιθαρα) που εβγαινε σε κυκλοφορια απο το 1903 εως το 1976

η συγκεκριμενη φωτο εγινε γκραπ απο ενα τευχος του '15

[sakkalis]

Και επιτέλους προχωράμε μετά από πολλά εμπόδια.Όπως είχα αναφέρει σε προηγούμενο ποστ (στα ημερολόγια) μετά την τελευταία αναφορά εδώ είχαμε ατύχημα. Το όργανο έπεσε από εκεί που το είχα κρεμασμένο. Σκίστηκε το καπάκι και ένα καμάρι. Κανονικά θα έπρεπε να καπάκι να ξεκολληθεί εντελώς και να γίνει με ευκολία και ακρίβεια η επισκευή και βασικά να αλλαχθεί το αρχικό καμάρι (ήταν της αρχικής κατασκευής. Στην προσπάθεια μου να το ξεκολλήσω, το καπάκι ξεκίνησε να παθαίνει ζημιά οπότε αποφάσισα να κανω την επισκευή χωρίς να ξεκολλήσω το καπάκι σε όλη την περιφέρεια αλλά περίπου στα 2/3. Κολλήθηκε το σχισμένο καμάρι, τα σχισίματα (μπήκε ενίσχυση με κομμάτακια έλατο από κάτω), και τα φιλέτα περιφερρειακά. Αφού λοιπόν αποκαταστάθηκε η ζημιά, προχωρήσα στο πέρασμα των τάστων και στην μορφοποίηση του μάνικου. Τώρα επόμενο βήμα το γενικό τρίψιμο και πάμε για λούστρα.   

[sakkalis]

Παιδεύτηκα πολύ αλλά τελειώσα με τα τριψίματα. Το παλιό βερνίκι πε παίδεψε πολύ για να βγει. Σκληρό και με καλή πρόσφυση. Μιλάμε λογικά για βερνίκι νίτρου που σκουραίνει πολύ. Το σκάφος από κελεμπέκι μουαρέ που ήταν τελειώς μελί. Στα σημεία του μουαρέ δεν έβγαινε με τίποτα, άφηνε σκούρες γραμμές. Με πολύ κόπο αφαιραίθηκε. Το ενδιαφέρον είναι μια παρατήρηση που έκανα Το κελεμπέκι το παλιό (πάνω από 70 χρονών στην συγκεκριμένη περίπτωση) δεν κατεβαίνει σε πάχος με τίποτα. Πολύ σκληρό και το γυαλόχαρτο σε λίγο σταματάει να κόβει. Ίδια παρατήρηση έιχα κάνει για το πολύ παλιό κελεμπέκι (άνω των 90 ετών) σε επισκευή παλιάς κιθάρας.
Να μην τα πολυλογώ τρίφτηκε όλο το σκάφος (εκτός του ταλαιπωρημένου καπακιού) με 60-100-120-180-240-320-400. Μέχρι το 120 με παλμικό και όλα τα υπόλοιπα στο χέρι. Το καπάκι ξεκίνησε με 120 και με την ίδια σειρά μέχρι 400 καθώς είναι πιο μαλακό και το φοβόμουνα (είχε και τις φιγούρες). Με το τέλος των τριψιμάτων περάστηκε όλο το σκάφος ένα χέρι σήλερ νίτρου.     

[Popeye]

Γυαλί έγινε φίλε! ανυπομονούμε να το ακούσωμεν!!

[sakkalis]

Και ήρθε η ώρα σήμερα μια βροχερή ημέρα να αρματωθεί το όργανο.
Μερικές πρώτες φωτογραφίες και αναφορές πιν την τελική παρουσίαση.
Στην όλη κατασκευή θέλησα να χρησιμοποιήσω όσα πιο πολλά μέρη μπορώ από τα αρχικά του που μου δημιούργησε αρκετά θεματάκια.
1) Το σκάφος. Είχε κάτι ξεκολλημένες ντούγιες και μία ντούγα σπασμένη κάθετα. Κολληθήκανε και ενισχυθήκανε εσωτερικά. Περάστηκε γάζα και χάρτωμα. Το εσωτερικό παραπέτι ενισχύθηκε περάστηκε ένα επιπλέον καρυδιά για να μεγαλώσει και η επιφάνεια κόλλησης του καπακιού. Η ενίσχυση κρίνεται επιτυχής αφού όπως είχα ανφέρει μετά και την κόλληση του καπακιού ένα ατύχημα (πτώση από μεγάλο ύψος) ενώ έκανε ζημιά στο καπάκι το σκάφος έμεινε ακλόνητο.
2) Το καπάκι χρησιμοποιήθηκε το αρχικό με αλλαγή μόνο στα περιφεριακά φιλέτα. Δυστυχώς με την πτώση έπαθε μεγάλη ζημιά αλλά δεν το αντικατέστησα απλά το επιδιόρθωσα. Κολληθήκαν τα σχισίματα σε καπάκι και καμάρι, μπήκαν εσωτερικές ενισχύσεις και ξαναμπήκε ση θέση του από ότι φαίνεται σε πρώτη φάση επιτυχώς. Τα σημάδια του χρόνου και των ατυχημάτων ορατά και εδώ για να κρατάμε την ιστορία του ζωντανή.
3) Καβαλάρης. Τροποποιήθηκε ο αρχικός που ήταν από έβενο. Δεν είχε κόκκαλο και οι χορδές πατάγανε απ'ευθείας στον έβενο.Το ωραίο ήταν πως δεν ήταν ευθεία αλλά είχε γίνει και διόρθωση του intonation  όπως έχου οι κιθάρες. Μπήκε κόκκαλο αι προστέθηκε από κάτω φέτα παλίσανδρου για να βγει το επιθυμητό ύψος που είναι μεγαλύτερο από τον αρχικό. Στον έβενο είχε ένα κόψιμο στο κάτω μέρος στο οποίο περάτηκε φιλετάκι για να βγεί σχέδιο.   
4)Μάνικο ταστιέρα προφανώς νέα κατασκευή που περάστηκαν εννοείται μετά από ενίσχυση του αρχικού (ισχνού) τάκου. Κόκκαλο χρησιμοποιήθηκε το παλιό και δεν έκοψα καινούργιο Γεμίσα τις παλιές χαρακιές με κυανοακρυλική καο σκόνη κόκκαλο και χάραξα νέες χαρακιές για τρίχορδο από την άλλη μεριά.
5) Καράολο. Φτιάχτηκε καινούργιο όμως αντιγράφοντας το παλιό με τα τέσσερα κλειδιά.
6) Κλειδιά χρησιμοποιηθήκαν τα παλιά μπούτζινα μετά από ένα καλό καθάρισμα. Μιας και το νέο καράολο είχε λίγο πιο ενισχυμένα τα πλαϊνά του καράολου οι παλιές τρύπες στον άξονα δεν ήταν πρακτικές και άνοιξα καινούργιες. Πριν το μοντάρισμα, ένα μπουτόν έσπασε αλλά το κόλλησα και είπα να τα χρησιμοποιήσω ούτως ή άλλως. Στο μοντάρισμα όμως έγινε άλλο ένα μπουτόν θρύψαλα το οποίο απεκατέστησα με εποξική κόλλα. Πάντα είχα στο μυαλό μου πως κάτι καινούργια κλειδιά μαντολίνου που έιχα ταιριάζανε με τα παλιά αλλά όταν πήγα να αντικαταστησω τα παλιά με αυτά δεν ταιριάζανε ακριβώς οπότε τελικά χρησιμοποίησα τα παλιά γιατί αλλιώς θα έπρεπε να προσαρμόσω τις τρύπες γεγονός που θα άφηνε σημάδια.
7) Χορδιέρα. Η αρχική μου σκέψη να κρατήσω την αυθεντική απορρίφηκε για πρακτικούς λόγους. Τη διάβρωση μποούσα να την καθαρίσω αλλά το πρόβλημα μου ήταν πως οι χορδιέρες μαντολίνου αφήνουν τη θηλειά των χορδών ακάλυπτη με συνέπια να σκαλώνει σε ρούχα στη θήκη οπότε απορρίφθηκε. Εβαλα μια χορδιέρα μπαγλαμά που της έκανα και μία επένδυση με ξύλο, αλλά τελικά δείχνει άσχημα. Θέλει μεγαλύτερη οπότε θα φτιάξω μία καινούργια πιο μεγάλη αυτήν την φορά.
Προχώρησα λοιπόν στο αρματωμα. Η κλίμακα του οργάνου είναι 63 εκ. και είχα σκοπό να περάσω χορδές τζουρά για να μην ταλαιπωρώ επιπλέον το ταλαιπωρημένο καπάκι. Έλα όμως που η μαλ..ία καραδοκεί που λέει και μια ψυχή. Το θυμήθηκα αφού πρώτα είχα περάσει όλες τι ΡΕ αλλά μπουζουκιού, οπότε συνέχισα με χορδές μπουζουκιού.


Ο πρώτος ήχος μου άρεσε. Δεν τζουραδίζει που ήταν κάτι που ήθελα. Και Καλή ένταση φαίνεται πως έχει. Το action είναι κάπως μεγάλο (αλλά υποφερτό) και θα το κατεβάσω σε δεύτερο στάδιο. Προς το παρόν θα το κρατήσω λίγο έτσι να δω συμπεριφορές.

[sakkalis]

Όπως ανέφερα ο χορδοστάτης ήταν μικρός και δεν μου άρεσε. Τον κράτησα για κάποιο άλλο όργανο και έφτιαξα ένα νέο.
Ας παρουσιάσω λοιπόν πιο αναλυτικά την μεθδολογία που χρησιμοποιώ.
Αφού έφτιαξα τα σαντουιτς με τα ξύλα που ήθελα (θα μπορούσε να είναι και μασίφ ενιαίο ξύλο). Αφού του έδωσα το επιθυμητό σχήμα, εσκαψα το σχήμα για να μπει μέσα ο μεταλλικός χορδοστάτης. Στη  επιφάνεια του χορδοστάτη έκανα 2 τρύπες και μία τρίτη πιο μικρή. Στην πιο μικρή τρύπα πέρασα κοντή βίδα για να σταθεροποιήσω το ξύλο στη σωστή θέση. Οι πιο μεγάλες τρύπες έγιναν για να ξεχειλίσει η εποξική κόλλα από μέσα τους και να γίνει ένα ενιαίο σώμα και από τις δυο μεριές της χορδιέρας. το υπόλοπο κενό γέμισε με εποξική κόλλα 

[sakkalis]

Και ο χορδοστατης ειναι ετοιμος.

[Popeye]

Μπράβο Δημήτρη, καλά κάνεις και επεξηγείς τις τεχνικές κατασκευής σου!

[Silvestro]

Όμορφος ο χορδοστατης

[sakkalis]

Το μισομπούζουκο ολοκληρώθηκε οπότε ας προχωρήσουμε στην συνολική του παρουσίαση.


Η όλη κατασκευή ξενίνησε από ένα μαντολίνο γερμανικής κατασκευής της δεκαετίας του 1950 (αγνώστου κατασκευαστή). Αγοράστηκε από ebay  σε κακή κατάσταση με σκοπό να χρησιμοποιηθεί για μετασκευή. Για να μπορέσει να γίνει η μετασκευή έπρεπε να ανοιχτεί το σκάφος και να ενισχυθεί. Μεγάλωσα τον τάκο, ενίσχυσα με επιπλέον παραπέτι το στεφάνι του σκάφους, κολληθήκανε οι ξεκολλημένες και η σπασμένη ντούγια. Το όλο σκάφος ενισχύθηκε με γάζα και έγινε νέο χάρτωμα.
Στο καπάκι κολλήθηκαν ενισχύθηκαν τα σχισίματα, αποκαταστάθηκε η ροζέτα και η πεναριά με προσθήκη των οστράκων που έλειπαν αλλά και του φόντου (σκόνη παλίσανδρου με κόλλα), επανακολλήθηκαν τα σπασμένα μέρη από κόκκαλο. Αντικαταστάθηκε το περιφεριακό φιλέτο με νέο, μεταποιήθηκε ο αρχικός καβαλάρης.
Για την μετατροπή αφαιρέθηκε το μάνικο και φτιάχτηκε νέο με προσαρμογή για 63αρα κλίμακα. Το σχήμα του καράολου αντιγράφηκε και φτιάχτηκε καινούργιο. Ταστιέρα καινούργια από έβενο με εξωτερικό φιλέτο κελεμπέκι.
Κατασκευή νέας χορδιέρας από τυπική μπαγλαμά με ξύλινο καπάκι.
Βασικά χαρακτηριστικά:
Σκάφος: Κελεμπέκι μουαρέ με μαύρα φιλέτα σε διαστάσεις, μήκος 32 εκ., μεγ. πλάτος 19.5 εκ., μέγιστος βάθος 13.4 εκ. Η γραβάτα από μακασάρ (δεν υπήρχε στο αρχικό σκάφος)
Καπάκι: Έλατο.Πεναριά και ροζέτα ενιαία. Όμορφη φιγούρα από όστρακο και κόκκαλο (του αρχικού κατασκευαστή). Τα λεπτά φιλέτα συνθετικά (σελουλόιντ). Κλασσικό καπάκι με τσάκιση. Περιμετρικά φιλέτα μαύρο/ασπρο/μαύρο/ασπρόμαυρο (έτοιμο)/μαόνι.
Καβαλάρης: παλίσανδρος(ανοιχτόχρωμος) που προστέθηκε στον αρχικό, έβενος (αρχικός), κόκκαλο - μήκος 9 εκ. ύψος 16 χιλ.
Χορδιέρα: ιδιοκατασκευή με ξύλινο καπάκι (γαλλ. μουριά, φιλέτα άσπρο/μαύρο,κελεμπέκι μουαρέ,φιλέτα μαύρο/άσπρο, γαλλ. μουριά. Διακόσμηση με φιλέτο κελεμπεκι και όστρακο (abalon)
Μάνικο: Φλαμούρι/ελληνική καρυδιά/έβενος (δίχρωμος)/ελληνική καρυδιά/φλαμούρι
Ταστιέρα: έβενος με φιλετα εξωτερικά κελεμπέκι μουαρέ. -26 τάστα, ένωση 21ο τάστο. Κλίμακα 63 εκ. Τσαμπουκάδες όστρακο (abalon) κι οι πλαϊνοί σελουλόιντ.
Καράολο: Φλαμούρι, φιλέτα ξύλινα ασπρο/μαύρο, γαλλική καρυδιά.
Κλειδιά: μπρούτζινα μαντολίνου (τα αυθεντικά μετά από συντήρηση - επισκευή)
Λούστρα: σήλερ νίτρου/λούστρο μπάλας