Μισομπούζουκο με τσάκιση, παντούκ με καρύδι

[Μάνος Τουρπάλης]

Σαν μαγικό ο ήχος φτιάχνει ώρα με την ώρα, Η αρχική απογοήτευση περνάει,

πλλλλάκα με κάνεις, ποιά απογοήτευση, τέλειος είναι ο ήχος!
μπράβο από μένα, και εις ανώτερα
...
ερωτήσεις (επειδή πρώτη φορά βλέπω τόσο μεγάλη απόσταση του καβαλάρη από χορδοκράτη):
1) πόσο περίπου απέχει ο καβαλάρης από πίσω σε σχέση με το μήκος του σκάφους ? παίζει πολύ καλά, προφανώς δονείται αρκετά μεγαλύτερη επιφάνεια απ ό,τι με τη συνηθισμένη διάταξη (ο καβαλάρης περίπου στο 1/3 του μήκους του σκάφους).
2)  Καμάρι πίσω από τον καβαλάρη μάλλον δεν έχεις, αλλά πόσο απέχει το μπροστινό του απ'αυτόν (τον καβαλάρη)?
3) αυτή δεν είναι ερώτηση, μου φάνηκε πως οι χορδές μπλέκονται λίγο προς τον χορδοκράτη, αν έχεις τριξίματα και ντζοιιινγκ μπίουνγκ κτλ.  ίσως οφείλεται και σ' αυτό

[George_Kroustas]

Ευχαριστώ πολύ!
Το μήκος του σκάφους είναι 34 και η απόσταση χορδιέρας-καβαλάρη 14, κατά λάθος βέβαια γιατί το μαντολίνο απο το οποίο βγάλαμε το καλούπι είχε τον καβαλάρη μετά την τσάκιση, οπότε το αρχικό σχέδιο ήταν αυτό, μέχρι που ανακάλυψα οτι κανένα σχεδόν άλλο όργανο δεν είναι έτσι.
Πίσω απο  τον καβαλάρη υπάρχει μια μικρή φέτα στην ένωση των δύο κομματιών που φτάνει τσακισμένη κι αυτή μέχρι τον καβαλάρη (δεν θυμάμαι πως ονομάζεται)
μπροστά απο τον καβαλάρη υπάρχει ένα λοξό καμάρι (με τυχαία κλίση  ) το οποίο στο κέντρο απέχει 2,5 ή 3 εκατοστά.
Νομίζω τα τριξίματα ωφείλονται σε μεγάλο βαθμό στα τάστα τα οποία θέλουν ένα τριψιματάκι ακόμα, κατά λάθος το σέτταρα υπερολικά μαλακά αλλά είναι στο όριο και ενδεχομένως να ψιλοακουμπάει.