Ράγισμα δούγας-

[ManMan]

Καλησπέρα σε όλους,

Αντιμετωπίζω το πρόβλημα που φαίνεται στις φωτογραφίες. Οι δούγιες είναι από wenge πάχους ~2.8mm. Ο τρόπος με τον οποίο προσπαθώ να τις λυγίζω είναι με διοχέτευση θερμού αέρα μέσα σε σωλήνα. Τις άφησα μέσα σε καυτό νερό προηγουμένως για 20-30 λεπτά. Επίσης κατά την διάρκεια του λυγίσματος τις βρέχω που και που. Περιγράφω τα βήματα που ακολούθησα για να καταλάβει κάποιος που μπορεί να γίνεται το λάθος και έχω αυτό το αποτέλεσμα.

Εάν γνωρίζει κάποιος τι μπορεί να φταίει ή και την λύση σε αυτό το πρόβλημα είμαι όλος αυτιά! 

Ευχαριστώ πολύ!!

[Γιωργος π]

Καλησπέρα, νομίζω την πιεσες πιο πολύ από ότι έπρεπε,
Και δεν  είχε ζεσταθεί καλά.   

[Γιάννης Καραβασίλης]

Προφανώς όπως σου είπε ο Γιώργος την πίεσες παραπάνω από όσο έπρεπε αλλά το πιο βασικό νομίζω είναι η θερμοκρασία. Δεν ξέρω τι συσκευή έχεις και πόση θερμοκρασία ανεβάζει. Το Βέγγε είναι απ τα πιο σκληρά ξύλα. Δεν χρειάζεται να μουλιάζεις τις δούγες απαραίτητα σε καυτό νερό. Αρκεί και το παγωμένο αλλά άφησε τες μέσα στο νερό περισσότερη ώρα. Θέλει περισσότερη υπομονή αν η θερμοκρασία της συσκευής είναι χαμηλή. Βρες κάποιο τρόπο να αυξήσεις τη θερμοκρασία της συσκευής σου ή φτιάξε μια άλλη. Έχουν παρουσιάσει εδώ μέσα κάποιοι φίλοι παρόμοιες κατασκευές. Δεν έχω πρόχειρο κάποιο λίνκ αλλά αν ψάξεις λιγάκι όλο και κάτι θα βρεις.

[ΡΕΜΠΕΤΗΣ]

Εκτός από τα πολύ σωστά που σου είπανε παραπάνω, εγώ όταν πρόκειται για δούγες βέγγε, τις αφήνω στο νερό κάνα δωδεκάωρο.

[Nikolas Fereos]

Αν έχεις παραπανίσιο ξύλο από αυτό το μαδέρι , κόψε δυο- τρεις ντούγιες με τα νερά κάθετα στη φορά που έχουν τα νερά στις ντούγιες που σπάνε και δοκίμασε να τις λυγίσεις με την ίδια διαδικασία. Πιστεύω ότι έτσι δεν θα σπάσουν , ούτε θα ραγίσουν , το πάχος 2.8mm είναι καλό. Καλή επιτυχία.

[ManMan]

Μάλιστα.. Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις!!

Χρησιμοποιώ ένα πιστόλι θερμού αέρα το οποίο έχει μέγιστη ισχύ 2 kW. Διαισθητικά, το αφήνω γύρω στα 6-7 λεπτά να ζεστάνει ένα σημείο σε σωλήνα πάχους 3mm. Και περίπου κάθε 5 λεπτά το ξανάναβω για άλλο ένα πεντάλεπτο. Δυστυχώς δεν έχω θερμόμετρο για να μετράω την θερμοκρασία για να σας πω ακριβώς το νούμερο που πιάνει ο σωλήνας σε αυτό το σημείο.

Αν έχει δουλέψει κανείς με πιστόλι θερμού αέρα και μπορεί να με διορθώσει στους χρόνους που ανέφερα τον ευχαριστώ!!

[ManMan]

Αν έχεις παραπανίσιο ξύλο από αυτό το μαδέρι , κόψε δυο- τρεις ντούγιες με τα νερά κάθετα στη φορά που έχουν τα νερά στις ντούγιες που σπάνε και δοκίμασε να τις λυγίσεις με την ίδια διαδικασία. Πιστεύω ότι έτσι δεν θα σπάσουν , ούτε θα ραγίσουν , το πάχος 2.8mm είναι καλό. Καλή επιτυχία.

Δυστυχώς τις πήρα έτοιμες, οπότε δεν έχω διαθέσιμο δικό μου  ξύλο να το δοκιμάσω.
Ευχαριστώ για την απάντηση όπως και να χει!!

[georgalasg]

Καλησπερα. Μιας και διαβασα για συσκευη που ριχνει θερμο αερα μεσα σε σωληνα να γραψω για κατι που αγορασα για να λυγισω ξυλα παχους 2 εκατοστων (για αλλου ειδους κατασκευη)

Ειναι μια συσκευη που παραγει ατμο. Ο ατμος (και οχι ο ζεστος αερας που κανεις εσυ) μπαινει μεσα σε καποιο πχ σωληνα και μετα απο ωρα τα ξυλα γινονται σα βουτυρο.
Λενε οτι μια ωρα αρκει για παχος ξυλων μιας ιντζας.
Παντως για λυγισμα δουγων το πιο απλο ειναι ο πυρωμενος σωληνας με γκαζι ή αντισταση .

https://youtu.be/ql-7JzeiKQQ

[Νάσος]

Ω ρε φίλε σε βλέπω ετοιμάζεσαι για θάλασσα!

[ΚαΠα]

Έχω δει ένα βιντεάκι στο οποίο ο Καφετζόπουλος λυγίζει τις ντούγες με πιστόλι θερμού αέρα χρησιμοποιώντας δυο σταθερούς πίρους.Όπως λυγίζουν τις μπετόβεργες οι σιδεράδες. Δυστυχώς δεν το έχω κρατήσει και δεν μπορώ να το ξαναβρώ.

[Stergios_lutherie]

Φίλε ManMan, να πούμε επίσης ότι τα διάφορα είδη ξύλων δεν συμπεριφέρονται στο λύγισμα με τον ίδιο τρόπο.
Κάποια ξύλα είναι συνεργάσιμα και ενδοτικά στο λύγισμα όπως η καρυδιά, η κερασιά ή ο παλίσανδρος, αλλά υπάρχουν και άλλα που είναι διαβόητα για την ανυποταξία τους όπως για παράδειγμα το παντούκ και το βέγκε (καλή ώρα).
Το βέγκε έχει υφή "εύθρυπτη" και θυμίζει γυαλί (τηρουμένων των αναλογιών). Όχι ότι δεν λυγίζει, αλλά θέλει εμπειρία, υπομονή, να ξέρεις τα λόγια (ο θρύλος λέει  ότι ο Γιάννης ο Καραβασίλης τα ξέρει ) και να έχεις τις κατάλληλες διασυνδέσεις με νεράιδες και ξωτικά προκειμένου να το λυγίσεις με επιτυχία! Άσε που αν το στραβοκοιτάξεις σου μπήγει αγκίδες! Θέλει πολύ προσοχή στο χειρισμό του...
Αν είναι η πρώτη σου κατασκευή, ίσως θα ήταν φρόνιμο να αφήσεις το βέγκε στην άκρη για αργότερα και να επιχειρήσεις με κάποιο ξύλο πιο υπάκουο.

[Γιάννης Καραβασίλης]

Χαχαχαχαχαχα....να είσαι καλά φίλε Στέργιο....!!!!! Γέλασα με την καρδιά μου. Θρύλοι και μύθοι κάπου συμβαδίζουν....Μέχρι πρόσφατα υπήρχαν και στην οργανοποιία αλλά από τότε που ήρθες στην παρέα μας βάλθηκες να τους καταρρίπτεις έναν προς έναν. Να είσαι πάντα καλά και ασφαλής. Εύχομαι φέτος το καλοκαίρι να καταφέρουμε να ανταμώσουμε.

[Stergios_lutherie]

Γιάννη, πάντα με τον καλό το λόγο...
Και ναι, το εύχομαι και γω να καταφέρουμε ν' ανταμώσουμε αυτό το καλοκαίρι.
Πάντως πέρα από την πλάκα, αν θυμάμαι καλά είχες φτιάξει κάποτε ένα σκάφος μπουζουκιού από βέγκε.
Θυμάσαι ίσως κάτι που θάθελες να μοιραστείς από την εμπειρία της κατασκευής αυτής;

[Γιάννης Καραβασίλης]

Στέργιο θυμάμαι κάποια πράγματα. Εμένα το "βίτσιο" μου είναι να χρησιμοποιώ όσο γίνεται διαφορετικά ξύλα για σκάφη σε μια προσπάθεια να καταλήξω(δεν το βλέπω... ) σε κάποια είδη ξύλου που κατά την δική μου άποψη προσφέρουν και ηχητικά και κατασκευαστικά σ ένα μπουζούκι. Ένα από αυτά υπήρξε και το Βέγγε. Μου άρεσε το σκούρο χρώμα του ..μου άρεσε η σκληρότητα.. ακόμα και το κουδούνισμα του...ο ήχος του, χωρίς να είμαι σε θέση να τον αξιολογήσω. Φυσικά και δεν μου άρεσε που γέμιζαν τα χέρια και τα δάχτυλα με ακίδες. Πάμε τώρα στο λύγισμα του ξύλου. Εγώ έχω φτιάξει μια συσκευή με αντίσταση ηλεκτρική 300 watt ενσωματωμένη σε σωλήνα αλουμινίου Φ 100. Ο θερμοστάτης σταματάει την λειτουργία της κάπου κοντά και πριν τους 300 βαθμούς Κελσίου. Κάποια ξύλα ανάλογα με την κοπή που είχαν κάποιες φορές έσπαγαν όση υπομονή κι αν έβαζα. Το ίδιο ξύλο όμως με διαφορετική κοπή στην ίδια συσκευή λύγιζε μια χαρά. Αναφέρομαι σε Παντούκ, Purple Heart, Έβενο, Λίμπα, Σφενδάμι σγουρό, και Βέγγε. Όμως όταν χάλασε κάποια στιγμή ο θερμοστάτης και η θερμοκρασία παρέμενε σταθερά πάνω από τους 300 βαθμούς κελσίου τα ίδια ξύλα λύγιζαν πιο σωστά με λιγότερες απώλειες. Συμπέρασμα :  προφανώς έχει να κάνει η κοπή του ξύλου και η ποιότητά του θα συμπλήρωνα, αλλά και η θερμοκρασία της συσκευής που λυγίζουμε. Το ξύλο κρατά την υγρασία μέσα του κι όταν το ζεστάνεις η εσωτερική υγρασία ουσιαστικά γίνεται ατμός και επιτρέπεται έτσι η κάμψη. Αν όμως το ζεσταίνεις σιγά σιγά τότε δεν φτάνει σε μεγάλο επίπεδο η εσωτερική θερμοκρασία οπότε το ξύλο απλά στεγνώνει ξανά χωρίς να επιτρέπεται να λυγίσει ιδιαίτερα.Τα περισσότερα ξύλα ακόμα και τα πιο σκληρά, κατά την φάση του λυγίσματος περνάνε ένα στάδιο που είναι βούτυρο...!!!!! Είναι η στιγμή που η εσωτερική θερμοκρασία προφανώς έχει χαλαρώσει τους εσωτερικούς δεσμούς και τις ίνες του ξύλου.   Το Βέγγε ήθελε σαν ξύλο αρκετό μούλιασμα παραπάνω,λόγω της σκληρότητας του. Όμως λύγισε πολύ καλά και κρατούσε το λύγισμα του όταν στέγνωνε τελείως η δούγα. Το μεγαλύτερο θέμα το είχα με το πλάνισμα της δούγας στην ανάποδη πλάνη που έχω, η οποία χρειάστηκε να τροχιστεί 2 φορές μέχρι να τελειώσει το σκάφος. Εδώ σίγουρα η ποιότητα της λάμας και η σκληρότητα της παίζει κυρίαρχο ρόλο...όπως και το να μάθουμε να τροχίζουμε σωστά τα εργαλεία μας. Κάποια στιγμή το Βέγγε φαίνονταν να είναι σαν γυαλί και απλά να γλιστράει πάνω στην πλάνη χωρίς να καταλαβαίνει απολύτως τίποτα..... . Το Βέγγε σπάει εύκολα όταν είναι ξερό....και το κακό είναι ότι μπορεί να έχει ραγίσματα μέσα (ειδικά σε κάποια ισόβενα)  που μπορεί να μην φαίνονται με την πρώτη ματιά. Θέλει προσοχή. Κι επειδή έγραψα ήδη πολλά και θα κουράσουμε....προσεχώς θα ξεκινήσω ένα σκάφος με Βέγγε αλλά πλατύβενο αυτή τη φορά . Οπότε περισσότερα λίαν συντόμως.

[ManMan]

Παιδιά ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις!!

Θα συνεχίσω την προσπάθεια με το βεγγε και βλέπουμε..
Εξάλλου η δυσκολία στην κατασκευή κάνει το αποτελέσμα 2 φορές καλύτερο