Πού είναι ο Μάνος;
Έχει τη δική μου κατασκευαστική φιλοσοφία.
Έχω δύο κομμάτια καλής ποιότητας niangon και δεν αποφασίζω να τα βάλω κάπου, παλιά 20 χρόνων, ολόισιες βένες, ωραίο χρώμα. Μάνο, έκανε δουλειά σαν ταστιέρα; Είχες και κόντρα στο μάνικο; Επίσης έχω ένα πολύ όμορφο κομμάτι οξιάς από καρέκλα παμπάλαιη. Ενθάρρυνέ με να τα αξιοποιήσω κάπου!
Μάνο, το σχέδιο με τα δύο καμάρια, που με ενδιαφέρει, είναι πολύ μικρό και δεν σηκώνει μεγέθυνση. Ήθελα να δω τις αποστάσεις των καμαριών.
Στην πραγματικότητα αποφάσισα να βάλω δύο καμάρια, στον μπαγλαμά, κομμένα από το ίδιο καπάκι κέδρου. Ούτε καν 4 χιλιοστά πάχος. Όμως με πολύ πυκνές βένες. Ένα πολύ κοντά στην τρύπα και το δεύτερο ανάμεσα στο πρώτο και τον καβαλάρη με περίπου 1,5 εκ εκατέρωθεν.
Δημήτρη, σε ευχαριστώ για τον πάντα ήρεμο τόνο των απαντήσεών σου, αλλά, φίλε, δεν κάνουμε δουλειά έτσι! Έκανες δέκα μπαγλαμάδες. ΟΚ. Θα σου βάλω μία άσκηση: Πες μας, για τον χειρότερο από ολους, ποια είναι η αιτία νομίζεις που έγινε έτσι και στο άλλο άκρο γιατί ο καλύτερος είναι ο καλύτερος; Μην πεις κάνα κουφό που λένε οι επαγγελματίες <<έβαλα την ψυχή μου μέσα κτλ).
Δημήτρη, (δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι σε λένε Δημήτρη) πως σου φαίνεται η ιδέα να κάνουμε ένα όργανο σε λα μι λα με 17 ίντσες περίπου κλίμακα, τρίχορδο; Είναι πολύ βολικό στο πιάσιμο. Κι ετσι κι αλλιώς η συννενόηση ενός μπουζουκιού σε ρε, με κιθάρα, δεν είναι και πολύ φιλική! Φαντάζομαι ο Μάνος έκανε κάτι παρόμοιο!