ε να αφήσω κι εγώ την άποψή μου, αφού δικαιούμαι μιας

Η ηχητική τρύπα του καπρίτσιου αρχικά προβλέπεται στα 84 χιλ. . Η εσωτερική διάμετρος της έτοιμης γράφει ότι είναι 96 χιλ.
ε οχι, παρα ειναι πολυ , μην κανεις τον κοπο ουτε να σχεδιασεις.
6 χιλ παραειναι...πολυ
εγώ πάλι, μόλις διάβασα τις διαστάσεις σκέφτηκα "καλά είναι"...
δεν ξέρω τι νόρμες υπάρχουν στην κλασική (είδα μερικές φωτο στο μεταξύ αλλά δεν έβγαλα άκρη), αλλά εμένα πιο πολύ με ενδιαφέρει η συνολική εικόνα, με όλες τις παραμέτρους: με καβαλάρη, με πεναριά (που πάντα βάζω), με το (καμπύλο ή ίσιο) τελείωμα της ταστιέρας, όλα μαζί τα βλέπω και αποφασίζω αναλόγως κάθε φορά. Και σε αυτό παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η ίδια η ροζέτα (φάρδος, χρώματα, κατεύθυνση νερών κτλ. - βλ. παρακάτω)
Δεν με πολυενδιαφέρει δηλαδή αν είναι 2, 4 ή 6 χιλιοστά το περιθώριο τρύπας - ροζέτας, αρκεί να μου κάθεται στο μάτι, κάθε φορά για την συγκεκριμένη κιθάρα με όλα τα συμπράγκαλά της επάνω. Προφανώς αυτό αφορά στον σχεδιασμό, αν στην συνέχεια στην κατασκευή βάλεις πρώτα την ροζέτα και μετά ανοίξεις την τρύπα και δεν σου αρέσει, προέχει η τρύπα (διάμετρος), οπότε την έκατσες, σου μένει η ροζέτα όπως και να είναι τελικά.
Τέλος πάντων εγώ έχω κάνει διάφορες παραλλαγές ("τα κάνω όλα"

). Μάλλον μου αρέσει λίγο περισσότερο στα 4 χιλ. (με τις διαστάσεις που κάνω) αλλά δεν με χαλάνε και τα άλλα. Φωτο:
όλα αυτά τα δοκιμάζω με τα συγκεκριμένα κάθε φορά υλικά (πριν τα μορφοποιήσω) πάνω στο καπάκι. Σε κάθε όργανο μπορεί να "φάω" και μια μέρα διαλέγοντας μόνο τα φιλέτα ας πούμε.
Φυσικά υπάρχουν αστοχίες: στην πρώτη κιθάρα παραπάνω θα ήθελα λίγο μεγαλύτερο περιθώριο - και κυρίως έπρεπε να βάλω την ροζέτα ανάποδα (τα έντονα νερά δεξιά). Στην δεύτερη δεν μου άρεσε το ένθετο φιλέτο τελικά (επειδή "αποδυνάμωσε" τα νερά του καπλαμά), παρόλο που στις "πρόβες" μου άρεσε. Στην τρίτη αν την δεις από κοντά είναι λίγο "πολύ" το περιθώριο, αλλά από την άλλη, βλέποντάς την από μακρυά τονίζεται η τρύπα - που στην συγκεκριμένη έγινε επίτηδες πιο χαμηλά (πιο μακριά από την ένωση) και μου αρέσει που τονίζεται. Γενικά εγώ το βλέπω λίγο χαλλλλλλαρά και θέλω να νοιώθω τελείως ελεύθερος ειδικά σε τέτοια πράγματα.
........
όσο για την ίδια τη ροζέτα, όπως βλέπετε παραπάνω πιο πολύ μου αρέσουν καπλαμάδες (με έντονα νερά αν είναι δυνατόν) που "ξεφοντάρονται" από το καπάκι με τα περιμετρικά κορδόνια. Επίσης βάζω συχνά καπλαμάδες ακτινωτά τοποθετημένους / κομμένους - αλλά χωρίς διαχωριστικά φιλέτα ανάμεσά τους, να μην έχουν αυστηρά όρια μεταξύ τους γιατί θα μπουν τα περιμετρικά φιλέτα που θα κάνουν (αναγκαστικά) όση αντίθεση χρειάζομαι - και μέχρις εκεί.
Γενικά μου αρέσει μια "ασάφεια" και μια "νεφελώδης" αίσθηση στη ροζέτα που να κάνει αντίθεση με τα "αυστηρά" μ/α/μ φιλέτα- τελείως διαφορετική προσέγγιση από τις πολύ αυστηρές γραμμές και συμμετρίες που έχουν οι κλασικές - και ο Ιωσήφ, απ' ό,τι βλέπω

Αυτό είναι "κληρονομιά" από διάφορες ακουστικές νέων κατασκευαστών που μου αρέσουν.
Πάντως κάπου βρήκα και αυτήν την φωτό ροζέτας που την πουλάνε "για κλασική" κιθάρα, δεν ξέρω αν παίζει τέτοιο πράγμα
