Ἀγαπητέ φίλε Ἄλκη Σ , καλημέρα ,
Ἔχω προσπαθήσει νά κατασκευάσω δοξάρι γιά λύρα καί yaylı tanbur , χωρίς μεγάλη ἐπιτυχία ὡς πρός τό πίσω δέσιμο , ἀλλά θά προσπαθήσω νά σοῦ γράψω ὅτι γνωρίζω .
Κατ' ἀρχήν τό ξῦλο πού θά τό κατασκευάσης , θά πρέπει νά ἔχη , χωρίς τρίχα καί ἀτέντωτο , ἀντίθετη καμπύλη ἀπ' ὅτι ὅταν θά τό τεντώσης μέ τήν τρίχα . Δηλαδή θά πρέπει νά κοπῆ ἔτσι στήν πριονοκορδέλα . Ὅταν θά μπῆ ἡ τρίχα ἀπ' τή μεριά τῆς καμπούρας καί τεντώση τό δοξάρι , τότε θά ἰσιώση . Κάποτε ἔκαναν τά δοξάρια σάν τόξα στήν ἀνατολή , μέ μεγάλη καμπύλη ὅταν τά τέντωναν , ἐξ' οὗ καί τ' ὄνομά τους : τόξο - δοξάρι .
Γιά νά ἔχη ὅμως αὐτήν τήν ἐλαστικότητα , θά πρέπει νά εἶναι λεπτό σέ πάχος , περίπου 6 - 7 χιλιοστά , ἐνῶ τό φάρδος του ἕως καί 12 - 13 χιλ. γιά νά μπορεῖ ἡ τρίχα ν' ἁπλωθῆ , νά ἔχη φάρδος . Γιά μῆκος περίπου 50 - 55 ἑκ.
Στό ἐπάνω μέρος πρῶτα , ἀπ' ὅπου θά ξεκινάει ἡ τρίχα : Ὅπως εἶναι κομμένο τό ξῦλο σάν ὀρθογώνιο , κολλοῦμε δεξιά του καί ἀριστερά του δύο λεπτές φέτες ξύλου ἤ κοκκάλου ( μᾶλλον τό δεύτερο ) διαστάσεων : μήκους 2 ἑκ . , φάρδους 6 - 7 χιλ. καί πάχους 1 - 2 χιλ. , ὥστε νά δημιουργηθῆ στό τέλος τοῦ δοξαριοῦ κάτι σάν ὕψιλον ( Υ ) , σάν δύο κερατάκια δεξιά καί ἀριστερά του . Ἡ κόλληση γίνεται καλύτερα μέ ψαρόκολλα , ἀπ' τά 2 ἑκ. τοῦ μήκους τους μόνο τό μισό ἑκατοστό θά ἐξέχη ἀπ' τό δοξάρι , τό ἑνάμισυ θά εἶναι κολλημένο σ' αὐτό . Ἐπίσης , ὅταν κολλήσουν τά 2 κοκκαλάκια , τρύπησε προσεκτικά τήν κάθε πλευρά μέ τρυπανάκι 1,5 χιλ. σέ δύο σημεῖα της , καί μπῆξε μέ κόλλα λεπτές ἰσόπαχες καβίλιες πού θά φτιάξης ἀπό κόκκαλο ἤ σκληρό ξῦλο ἤ ὀδοντογλυφίδα κατ' ἀνάγκη , πού θά πιάνουν κόκκαλο καί ξῦλο γιά νά μή ξεολλήσουν ποτέ . Αὐτά τά κοκκαλάκια τά βάζουμε γιά νά συγκρατεῖται ἡ τρίχα στό σόκορο τοῦ δοξαριοῦ .
Στό φάρδος τοῦ δοξαριοῦ , περίπου 2,5 - 3 ἑκ. ἀπ' τήν ἄκρη του , τρύπησε μιά τρύπα ἕως 5 χιλ. ὥστε νά χωρεῖ ἡ ἄκρη τῶν τριχῶν τυλιγμένη σφιχτά μέ λεπτό νῆμα , σάν κύλινδρος . Ἕτσι τυλιγμένη ἡ τρίχα , περνιέται ἀπ' τήν ἐπάνω ἐπιφάνεια τοῦ δοξαριοῦ πρός τήν μέσα , διπλώνει πρός τά ἐμπρός , καί δένεται σφιχτά μέ λεπτό καί γερό νῆμα . Ἀργότερα τυλίγουμε ὅλη αὐτή τήν ἄκρη μέ λεπτό δέρμα γιά νά κρυφτοῦν ὅσα κάναμε , κολλῶντας το μέ βενζινόκολλα ( γιά νά ξεκολλάει σέ περίπτωση ἀλλαγῆς ) . Ἡ ὑπόλοιπη μακρυά μεριά τῆς τρίχας , πρῶτα περνάει ἀνάμεσα ἀπ' τό ὕψιλον ( τά κερατάκια ) , ἀποκτᾶ τό φάρδος πού θέλουμε καί κατευθύνεται πρός τό ἄλλο μέρος τοῦ δοξαριοῦ , ὅπου θά δεθεῖ καί θά τεντωθεῖ .
Τώρα , τό ἄλλο μέρος εἶναι λίγο μπελαλίδικο . Ἐγώ τό κάνω φαρδύτερο , καί γιά νά μπορῶ νά τό κρατῶ τό δοξάρι , ἀλλά καί νά ὑπάρχει χῶρος γιά νά τρυπήσω καί νά μπήξω ξύλινο κλειδί , μέ τό ὀποῖο σφίγγω καί ξεσφίγγω τήν τρίχα . Ἐπειδή πρέπει ν' ἀνεβάσω φωτογραφίες γιά νά σοῦ ἐξηγήσω τά παρακάτω , θά σταματήσω ἐδῶ καί θά συνεχίσω σύντομα . Τό μόνο πού μπορῶ ἐπίσης νά σοῦ πῶ εἶναι ὅτι , τήν τρίχα τήν βρέχουμε καλά μέ νερό καί τήν χτενίζουμε μέ κοινή χνένα πού χτενιζόμαστε , ὅταν εἶναι νά τήν στερεώσουμε στήν πλευρά μέ τό κλειδί .