Όταν ρώτησα τον ΚαΠα μήπως έχει πληροφορίες για f holes, μου απάντησε το εξής: «Στρατηγέ, τι γύρευες στην Λάρισα, εσύ ένας Υδραίος;»
η ιστορία όμως έχει ως εξής:
πέρισυ είχα ξεκινήσει ένα σκάφος από κόντρα πλακέ για την δεύτερη resonator. Είχα γυρίσει τα πλαϊνά και περίμεναν τοποθετημένα μέσα στο καλούπι να έρθει ο κώνος για να συνεχίσω με το καπάκι. Ο κώνος ήρθε, αλλά τσαλακωμένος από την μεταφορά (κακή συσκευασία) και τον ξανάστειλα πίσω. Δεν βρήκα άμεσα άλλον, κι έτσι χωρίς να το πολυκαταλάβω όλο το project μπήκε στο ψυγείο.
Μέχρι που τον περασμένο μήνα χρειάστηκα το καλούπι. Όμως δεν ήθελα να βγάλω από μέσα τα πλαϊνά με κίνδυνο να αχρηστευθούν - ή να τα στοιβάξω για "μελλοντικά σχέδια" και τελικά απλά να τα πετάξω. Και αφού στην resonator θα έκανα και πάλι f holes που μ' αρέσουν (στην πάνω καμπάνα), λέω "ε, δεν κάνεις και μια "κανονική" f holes να την βλέπεις να χαίρεσαι"? (πολύ μ΄αρέσουν οι f holes)
Βέβαια δεν είχα ιδέα (όχι ότι τώρα έχω) για την κατασκευή, ψάχνοντας άρχισα να βρίσκω δυο τρία βασικά πραγματάκια. Καταρχάς για το σχήμα των f holes:
Ένα καλό εκλαϊκευμένο άρθρο είναι αυτό παρακάτω. Περιέχει κι έναν σύνδεσμο για μια ενδιαφέρουσα μελέτη, που το πάει κι ένα βήμα παραπέρα (άρχισα να ανθίζομαι - να μην πω "καταλαβαίνω" γιατί οι ροζέτες ΔΕΝ κόβουν ήχο αναλογικά με το εμβαδόν που καταλαμβάνουν)
http://www.openculture.com/2016/01/why-violins-have-f-holes-the-science-history-of-a-remarkable-renaissance-design.htmlΤο δεύτερο βασικό είναι η κατασκευή του καπακιού. Υπάρχουν χοντρικά δύο "τύποι":
- καπάκι σκαλιστό που κατασκευάζεται σαν του βιολιού / κοντραμπάσου κτλ., ξεκινώντας με ένα μασίφ κομμάτι μεγάλου πάχους στο οποίο σκαλίζονται οι καμπύλες (συχνά και τα καμάρια) καταλήγοντας και στο επιθυμητό πάχος. Αυτές συνήθως ονομάζονται archtop, υποθέτω ακριβώς λόγω έντονης καμπύλης του καπακιού
- καπάκι επίπεδο (σε παλιότερα όργανα) ή περίπου επίπεδο (σε νεώτερα), στο οποίο η όποια καμπύλη δίνεται από τα καμάρια, συχνά με τη χρήση καλουπιού (όπως μάλλον στην ibanez που ανακατασκεύασε ο Κώστας εδώ:
http://www.luthier.gr/index.php?topic=3725.msg66113#msg66113).
Αυτές συνήθως ονομάζονται flat top, ακόμα κι αν το καπάκι δεν είναι εντελώς επίπεδο (flat).
Δεν ήθελα να μπλέξω ΚΑΙ με σκάλισμα καπακιού (μου αρκεί η Λάρισα, μην ανέβω και τον Όλυμπο) οπότε απόφάσισα να κάνω απλώς μια πιο έντονη καμπύλη στο καπάκι. Xρησιμοποίησα το radius disk που κάνω συνήθως στην πλάτη, κι έτσι καπάκι και πλάτη θα έχουν ίδια καμπυλότητα (R ~ 15 ft). Έβαψα κι από μέσα την πλάτη, μιας και θα βαφεί κι απέξω η κιθάρα.
Το σχήμα του σκάφους έχει επίσης διαφορές από τα επικρατούντα πλέον σχήματα κιθαρών με f holes (πιο μεγάλη καμπάνα και πιο στενή μέση). Θα μοιάζει όμως πιο πολύ στις πρώτες flat top (με επίπεδο καπάκι, εδώ μια του 1936)
Τα υλικά είναι γενικά φτηνά, μιας και δεν έχω ιδέα για το αποτέλεσμα και ήδη το σκάφος (θα) ήταν από κόντρα πλακέ. Αγόρασα κόντρες και βέργα για το μπράτσο, αφού οι τάσεις θα είναι αρκετά μεγάλες (65 κλίμακα), αλλά έβαλα το πιο φτηνό καπάκι του Σοφιανού (7 ευρώ) και για τα υπόλοιπα χρησιμοποίησα ό,τι είχα πρόχειρο.
Επίσης αποφάσισα να κάνω ένωση με βίδες από πίσω - σαν τα neck pocket των ηλεκτρικών - αλλά με ρυθμιζόμενη γωνία με σύστημα δικής μου εμπνεύσεως (αν υπάρχει, δεν το 'χω δει πουθενά ).
Τελικά μπορεί να μην ανέβω στον Όλυμπο, αλλά σε κάνα λοφάκι θα ανέβω.