Αποστολέας Θέμα: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6  (Αναγνώστηκε 25350 φορές)

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.159
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 14
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #180 στις: Φεβρουάριος 22, 2020, 05:58:46 μμ »
Με το μισό πρόβλημα λυμένο, συνειδητοποίησα πόσο πιο αποτελεσματική είναι η κατεργασία όταν γίνεται με το όργανο να βρίσκεται σε τάση

Όταν η κατεργασία για τη δημιουργία αρνητικής κλίσης γίνεται χωρίς τις χορδές (με το όργανο χαλαρωμένο) τότε απαιτείται μια καλή δόση μαντεψιάς για το πόσο πρέπει να προχωρήσεις, και μετά πρέπει να ξαναβάλεις τις χορδές για να τεντωθεί πάλι το όργανο για να διαγνώσεις μήπως θέλει κι άλλο, και μετά από άλλο ένα κύκλο κατεργασίας (ξανα-μανα χορδές) με παρούσα την πιθανότητα να διαπιστώσεις ότι το παράκανες απομακρύνοντας υλικό από λάθος σημείο! Χαοτικό και στρεσσογόνο, δε είναι;

Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος να γίνει η δουλειά με τις χορδές κουρδισμένες. Το μόνο εμπόδιο ήταν οι ίδιες οι χορδές που έπρεπε με κάποιο τρόπο να φύγουν απ’ τη μέση για ν’ αφήσουν την πλάκα με το γυαλόχαρτο να κάνει τη δουλειά της.

Και εγένετο φως (με το συμπάθειο για την ύβρι) και ξεπήδησε ένα καινούργιο μικρούλι ...jig! Ένα τζιγκουλάκι 😊!

Ένας αποστάτης χορδών. Δηλαδή ένα υπερτροφικό καθ’ ύψος «κοκκαλάκι» που έχει να κάνει δυο δουλειές: Να κρατάει τις χορδές σε απόσταση από την ταστιέρα ενώ είναι κουρδισμένες αλλά και να απελευθερώνει λίγη πρόσθετη διαδρομή στην πλάκα με το γυαλόχαρτο για να εκτελέσει σωστά το πήγαιν-έλα της.

Γρηγόρης Μαυρακης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.452
  • Αγαπημένο ξύλο: Ινδικος παλισανδρος
  • Αριθμός κατασκευών: Καμμια
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #181 στις: Φεβρουάριος 22, 2020, 06:02:04 μμ »
Δεν ξέρω τι λέτε οι υπόλοιποι αλλά εγώ προτείνω τον κ. Στέργιο για αρχιμηχανικο της εταιρείας..Εέε.. του φόρουμ ήθελα να πω...τρελός πατεντιαρης μπράβο σας..

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.159
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 14
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #182 στις: Φεβρουάριος 22, 2020, 06:03:17 μμ »
Η επιχείρηση “αρνητική κλίση” έγινε λοιπόν τρίβοντας την ταστιέρα. Με μικρά βήματα και ηθελημένη καθυστέρηση για να προλάβω τη μ@..κι@ που πάντα καραδοκεί.
Η αποστολή ήταν απλή: Να γίνει η ταστιέρα ευθεία σαν αεροδρόμιο ενώ οι χορδές ήταν σε τάση.
Και αυτό έγινε τελικά με το Ηράκλειο τζιγκάκι και τη βοήθεια της ρίγας και της πλάκας με το 150άρι γυαλόχαρτο.
Το τελικό αποτέλεσμα ελέγχθηκε με το πιο λεπτό λαμάκι που διαθέτω (0,04 χιλιοστά) το οποίο επιβεβαιώθηκε ότι δεν χωρούσε να περάσει ανάμεσα στη ρίγα και την ταστιέρα καθ’ όλο το μήκος της.
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουάριος 22, 2020, 06:17:14 μμ από Stergios_craftopia »

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.159
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 14
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #183 στις: Φεβρουάριος 22, 2020, 06:06:24 μμ »
Αφού απομακρύνθηκαν οι χορδές και το όργανο χαλάρωσε και πάλι, διαπίστωσα ότι η ταστιέρα είχε μια ομαλή κύρτωση καθ’ όλο το μήκος της που η κρέμασή της έφτασε μέχρι 1,3 χιλιοστά παρακαλώ!
Αυτή η κύρτωση μάλιστα συνέχιζε (σε πολύ μικρότερο βαθμό) και στην διαδρομή της πάνω από τον τάκο.
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουάριος 22, 2020, 06:24:07 μμ από Stergios_craftopia »

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.159
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 14
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #184 στις: Φεβρουάριος 22, 2020, 06:08:15 μμ »
Αμέσως μετά τοποθετήθηκαν τα τάστα. Και μόλις τότε συνειδητοποίησα ότι μπαίνοντας τα τάστα ασκούν κι αυτά μια τάση αντι-σκευρώματος (όσο πιο σφιχτά μπαίνουν τόσο περισσότερη). Τα τάστα που βάζω έχουν δοντάκια και μπαίνουν κανονικά -όχι σφιχτά, αλλά παρ’ όλα αυτά έκαναν ένα ελαφρό εφέ ακόμη περισσότερης αρνητικής κλίσης.

Έβαλα πάλι χορδές και τοποθέτησα έναν υπερβολικά χαμηλό καβαλάρη μόνο και μόνο για να παρατηρήσω καλύτερα πώς θα αντιδρούσε το όργανο. Παρατήρησα ότι στα πρώτα 4-5 τάστα οι νότες δεν ξεκαθάριζαν -προφανώς λόγω περίσσιας αρνητικής κλίσης- ενώ τα υπόλοιπα έπαιζαν, ταστάροντας βέβαια, αλλά οι νότες τους ξεκαθάριζαν.

Πήγα για ύπνο με την ελπίδα ότι τέλος πάντων ο χρόνος θα δικαίωνε την προσπάθεια.

Το πρωί (δηλαδή μετά από 8 ώρες) είδα με ενθουσιασμό ότι οι μη καθαρές νότες περιορίστηκαν στο 1ο-2ο τάστο.

Το βράδι πιά (δηλαδή μετά από 24 ώρες) ο ήχος είχε σχεδόν ξεκαθαρίσει σε όλο το μήκος της ταστιέρας! Ήχος με ταστάρισμα όπως είπαμε (λόγω ηθελημένου υπερβολικά χαμηλού καβαλάρη), αλλά πάντως ομογενής.

Τη δεύτερη μέρα ήμουν σε θέση να διακρίνω ακόμη λίγη, (ελάχιστη αλλά πάντως διακριτή) βελτίωση (ξεκαθάρισμα) του ήχου στα πρώτα τάστα, σημάδι ότι το “σκέβρωμα” προχώρησε λιγουλάκι ακόμα.

Την τρίτη μέρα δεν κατάφερα να διακρίνω κάποια διαφορά στον ήχο. Αλλά η εικόνα του μάνικου, με γυμνό μάτι, παρέμεινε ευθεία με ελάχιστη υποψία αρνητικής κλίσης και περισσή ελπίδα για ακόμη περισσότερη βελτίωση στις βδομάδες που θ’ ακολουθήσουν…
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουάριος 22, 2020, 06:19:06 μμ από Stergios_craftopia »

Stergios_lutherie

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.159
  • Αγαπημένο ξύλο: Αυτο που εχω διαθεσιμο
  • Αριθμός κατασκευών: 14
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #185 στις: Φεβρουάριος 22, 2020, 06:09:28 μμ »
Στο μεταξύ έλαβα από το Μάνο Τουρπάλη ένα τριαξονικό πολύτιμες πληροφορίες από τη δική του εμπειρία (μεγάλο ευχαριστώ Μάνο!) συμπεριλαμβάνοντας και τη γωνία προσβολής (break-angle), παράγοντα που ομολογώ παραμέλησα.

Αναφέρω λοιπόν ότι η break-angle στο δεδομένο όργανο, αναμένεται να είναι στις 6 με 7 μοίρες.  Πολύ πιθανόν η μπίλια θα κάτσει στις 6,5. Αυτό θα εξαρτηθεί από το ύψος του καβαλάρη που θα αναδειχθεί ως βέλτιστο με τις δοκιμές. Με τον τωρινό πολύ χαμηλό καβαλάρη εργασίας η γωνία είναι 5,5 μοίρες, προφανώς λίγη.

Μια ερώτηση για όσους έχουν άποψη: Ποιά πιστεύετε ότι είναι η ελάχιστη απόσταση που μπορεί να έχουν οι χορδές (action) σ’ ένα μπουζούκι για να θεωρείται πολύ μαλακό -αλλά να παίζει, δηλαδή να μην είναι «μουγγό»;

(συνεχίζεται...)

« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουάριος 22, 2020, 06:25:39 μμ από Stergios_craftopia »

Ιωσήφ Τορρένς

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 3.207
  • Αριθμός κατασκευών: Λίγα πράματα
  • Περιοχή: Αθήνα Κυψέλη
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #186 στις: Φεβρουάριος 22, 2020, 10:04:32 μμ »
Στέργιε φίλε μου !

Υποκλίνομαι στην εξαιρετική , λεπτομερή και έντιμη περιγραφή σου !


Σκέφτομαι επίσης μ’ αυτή την ευκαιρία, ότι υπάρχουν εκεί έξω κορυφαίοι μουσικοί των οποίων η ερμηνεία  καθόλου δεν απαιτεί μεγάλες φυσικές εντάσεις  από τα όργανά τους. Τέτοιο παράδειγμα μουσικού είναι και ο Δημήτρης Λάππας. Ιδού ένα κομψότατο εργόχειρό του (με μπουζούκι αυτή τη φορά) μαζί με τους άλλους δυο τρισμέγιστους: https://www.youtube.com/watch?v=ZHVlQPcWigs.

Ορέχτηκα λοιπόν να είναι το 6ο ένα όργανο με μηδενικό ρελιέφ που ίσως δεν θα ήτανε κατάλληλο να παιχτεί σε αίθουσες με θόρυβο. Αλλά να είναι αντιθέτως ένα μπουζούκι για ηχοληψία που να απαιτεί την ελαχιστότατη προσπάθεια από το μουσικό. Να παίζει (λέμε τώρα) σχεδόν μόνο με τη σκέψη!



Μια ερώτηση για όσους έχουν άποψη: Ποιά πιστεύετε ότι είναι η ελάχιστη απόσταση που μπορεί να έχουν οι χορδές (action) σ’ ένα μπουζούκι για να θεωρείται πολύ μαλακό -αλλά να παίζει, δηλαδή να μην είναι «μουγγό»;

(συνεχίζεται...)


Τα παρακάτω δεν στοιχειοθετούν άποψη - απάντηση σε αυτό που ρωτάς , είναι όμως μια μικρή αληθινή προσωπική εμπειρία

Κοντά στο σπίτι στην Κυψέλη λειτουργούσε ένα ωδείο . Εκεί λοιπόν το 2009 είχα την τύχη να παρακολουθήσω μερικά μαθήματα μπουζουκιού από τον δεξιοτέχνη Κώστα Παπαδόπουλο. Δεν κράτησε όμως πολύ καιρό αυτό . Αναγκάστηκα να διακόψω για κάποιο σοβαρό πρόβλημα στην υγεία μου. Ωστόσο μια φορά μου έδωσε να παίξω λίγο με το δικό του μπουζούκι . Ε ναι λοιπόν ένοιωσα ότι το χαϊδευα και αυτό κελαηδούσε ! Πρόλαβα να γευθώ αυτή τη χαρά !  Ο ίδιος ο δάσκαλος για αυτό το όργανο μου είχε πει :

" ... Και τι δεν έχω παίξει με αυτό το μπουζούκι !  Αφού όταν είμαι σπίτι και το αφήνω στον καναπέ , αυτό παίζει μόνο του ... από φιλότιμο ! .... "
Τίποτα δεν ισιώνει από μόνο του ... θέλει πολλή δουλειά ...
Να είστε όλοι καλά ! ... για να ισιώνετε τα "στραβά " ...

Γιάννης Καραβασίλης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 999
  • Αγαπημένο ξύλο: Μουριά
  • Αριθμός κατασκευών: 6
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #187 στις: Φεβρουάριος 22, 2020, 11:05:44 μμ »
Φίλε Στέργιο για αρχή θα πω κι ας επαναλαμβάνομαι ....ότι σε θαυμάζω !!!!!!!!!! Κατ αρχήν όλη η διαδικασία που περιγράφεις μπορώ να καταλάβω πόσο επίπονη είναι , πόσο χρόνο καταναλώνει και πόσο δυσάρεστη μπορεί να είναι κάποιες στιγμές. Φτιάχνεις ένα όμορφο όργανο και όταν περνάς τις χορδές και θες επιτέλους να το ακούσεις ....πάντα είναι κάτι εκεί στα τάστα, στην απόσταση των χορδών από τα τάστα...κλπ που σου χαλάνε την διάθεση και μετριάζουν τη χαρά σου. Είναι δυσάρεστο συναίσθημα και το καταλαβαίνω απόλυτα καθώς συνεχίζει να υπάρχει και σε μένα. Το λάθος θα ήταν να συμβιβαστείς με την μετριότητα αυτή και να παραμυθιαστείς πρώτα απ όλα εσύ ο ίδιος ότι....,  οκ έτσι είναι τα μπουζούκια....Όχι δεν είναι έτσι τα μπουζούκια λοιπόν....κι εμείς ψάχνουμε να βρούμε πράγματα που θα βελτιώσουν αυτά τα προβλήματα. Αν συμβιβαστείς δεν θα εξελίξεις τίποτα και ποτέ....Γράφω τώρα και στο μυαλό μου συνεχίζουν κι έρχονται πράγματα πολλά. Φοβάμαι μην αρχίσω να κουράζω. Οπότε πάμε συνοπτικά και γρήγορα...
-Για μένα η απόσταση/ύψος χορδών στο 12ο τάστο δεν πρέπει να είναι πάνω από 1,5-1,6 χιλιοστά. (δεν έχω πέσει ποτέ κάτω από 1,7 χωρίς
προβλήματα....αλλά συνεχίζω.
-Βέργες έτοιμες από ανθρακονήματα.....Στο μπουζούκι η μία χωνευτή βέργα δεν αποτελεί λύση στο σκέβρωμα και την ακαμψία του μάνικου. Οι χορδές την τραβάνε εύκολα προς τα πάνω. Έχω αρχίσει και αναθεωρώ κάποια πράγματα σχετικά με τις έτοιμες βέργες από ανθρακόνημα. Αυτά βέβαια το τονίζω είναι προσωπικές απόψεις γιατί πιθανότατα η παρατήρηση να εξαρτάται κι από άλλα πράγματα όπως τα ξύλα και τα τάστα που θα αναφερθώ παρακάτω. Οι δύο βέργες όμως που δοκίμασα σε κάποιο τρίχορδο δεν έχουν κουνηθεί ούτε δέκατο εδώ και 2 χρόνια. Ίσως δεν φτάνει η μία λοιπόν...αλλά δεν έχω καταλήξει...όταν το ξανακάνω ίσως βγάλω κάποιο συμπέρασμα.
-Τάστα....Αρχίζω να καταλήγω στον εξής διαχωρισμό....Τάστα με δόντι μόνο σε τετράχορδο.....ή σε όργανο που έχει μέσα μεταλλική ρυθμιζόμενη βέργα. Συνήθως στα τετράχορδα βάζουμε μέσα τέτοια βέργα. Στα τρίχορδα πάντα τάστα χωρίς δόντι....και με ισχυρότερο σφήνωμα μέσα στην ταστιέρα, εκτός αν βάλεις μέσα μεταλλική βέργα ρυθμιζόμενη οπότε κι εκεί τάστα με δόντι. Στην αρχή πίστευα ότι τα τάστα που έχουν δόντι σφηνώνουν πιο δυνατά και προσφέρουν καλύτερο κράτημα ή έλεγχο στις τάσεις που ήθελα να δώσω στο μανίκι και τις δυνάμεις που ήθελα να εφαρμόσω  και να ελέγξω, ώστε να το κάνω να συμπεριφερθεί κατάλληλα . ΛΑΘΟΣ μου μεγάλο...και αναθεωρώ κι εκεί. Τα τάστα χωρίς δόντι προσφέρουν καλύτερο έλεγχο σε αυτό το σημείο και εξασφαλίζουν περισσότερη ακαμψία στο μανίκι μετά το πέρασμα των χορδών.
Συμπέρασμα.... για να σταματήσω να γράφω κάποια στιγμή φίλε Στέργιο....Το χάραγμα της ταστιέρας....η επιλογή των κατάλληλων τάστων και το πόσο σφιχτά θα τα τοποθετήσω μέσα στο χάραγμα είναι μάλλον για μένα τουλάχιστον, το σημείο στο οποίο έχω καταλήξει ότι πρέπει να δώσω λίγη προσοχή ακόμη για να έχω ένα μανίκι όπως το θέλω αφού μπουν οι χορδές.
Προσωπικές απόψεις φίλε Στέργιο που είμαι σίγουρος έχεις την ικανότητα να τις αξιολογήσεις. Συνέχισε αυτό που κάνεις με θέρμη. Όλοι μας έχουμε να μάθουμε κάτι.  {celebrate004} {celebrate004}

Γρηγόρης Μαυρακης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.452
  • Αγαπημένο ξύλο: Ινδικος παλισανδρος
  • Αριθμός κατασκευών: Καμμια
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #188 στις: Φεβρουάριος 23, 2020, 01:41:23 πμ »
Φίλε Γιάννη.. διάβασα κάπου, μη με ρωτήσεις που δεν θυμάμαι ότι οι βέργες ανθρακονημα δύσκολα δουλεύουν και για να δουλέψουν πρέπει να το κάνεις με συγκεκριμένο τρόπο που πάλι δεν το θυμάμαι.. αυτό που θυμάμαι όμως είναι να βάζεις στο αυλάκι ύφασμα καρμπόν λίγο λίγο και σε κάθε στρώση βάζεις εποξικο δυο συστατικών και το κλείνεις το αυλάκι με φέτα ξύλου.. Έτσι δουλεύει 100%..Απλά το αναφέρω.. θα το ψάξω πάλι αν είναι..

steliosguitar

  • Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 7.121
  • Αριθμός κατασκευών: #78
  • Περιοχή: Ελληνικό
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #189 στις: Φεβρουάριος 23, 2020, 10:02:38 πμ »
Λοιπόν βάλτε το μπρίκι στη φωτιά. Η σημερινή βαλίτσα θα πάει μακριά.
τρολαρισμα μας κανεις...
2 ελληνικους 1 φραπεδια ελληνικη (ξερεις, απο πρωι εως βραδυ), και ενα εσπρεσακι στο ενδιαμεσο για να μην ξεχνιομαστε...   ;D

ρε στεργιο σε θαυμαζω... πρεπει στην επομενη εκθεση να βγαλεις φωτο σου πανω στα ξυλα, να χεις κ ενα μαρκαδορο να μας δινεις αυτογραφα...


να κανω μια ερωτηση: γιατι στα μπουζουκια (για να λυθουν ολα αυτα) δεν πανε στην λυση της... κιθαρας; (τουλαχιστον αυτο που κανουν οι μισοι κατασκευαστες...)
να βαλουν το μπρατσο στην ευθεια, να κανουν το ρελιεφ, να κανουν το σβησιμο στο τακουνι-μορσο πωςστοκαλοτολετε στα τελευταια ταστα, και να χετε και τον χαμηλο σας καβαλαρη να μακροημερευσει το οργανο.... να γινει απο το "μπουζουκι του κιθαριστα" στο "γιαπωνεζικο μπουζουκι" https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CE%BD%CE%B5_%CE%A4%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B1
τιποτε καλυτερο απο μια κιθαρα.
εκτος ισως απο δυο...

Γιάννης Καραβασίλης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 999
  • Αγαπημένο ξύλο: Μουριά
  • Αριθμός κατασκευών: 6
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #190 στις: Φεβρουάριος 23, 2020, 06:52:10 μμ »
Λοιπόν βάλτε το μπρίκι στη φωτιά. Η σημερινή βαλίτσα θα πάει μακριά.
τρολαρισμα μας κανεις...
2 ελληνικους 1 φραπεδια ελληνικη (ξερεις, απο πρωι εως βραδυ), και ενα εσπρεσακι στο ενδιαμεσο για να μην ξεχνιομαστε...   ;D

ρε στεργιο σε θαυμαζω... πρεπει στην επομενη εκθεση να βγαλεις φωτο σου πανω στα ξυλα, να χεις κ ενα μαρκαδορο να μας δινεις αυτογραφα...


να κανω μια ερωτηση: γιατι στα μπουζουκια (για να λυθουν ολα αυτα) δεν πανε στην λυση της... κιθαρας; (τουλαχιστον αυτο που κανουν οι μισοι κατασκευαστες...)
να βαλουν το μπρατσο στην ευθεια, να κανουν το ρελιεφ, να κανουν το σβησιμο στο τακουνι-μορσο πωςστοκαλοτολετε στα τελευταια ταστα, και να χετε και τον χαμηλο σας καβαλαρη να μακροημερευσει το οργανο.... να γινει απο το "μπουζουκι του κιθαριστα" στο "γιαπωνεζικο μπουζουκι" https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CE%BD%CE%B5_%CE%A4%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B1

Γιατί μάλλον θα γίνει πολύ χαμηλός ο καβαλάρης κι επειδή δεν είναι κολλητός όπως στις κιθάρες...θα χοροπηδάει πάνω στο καπάκι .Αλλά τώρα το πάμε πολύ μακριά κι αρχίζεις να μου βάζεις ιδέες. Κάτσε βρε Στέλιο να φτιάξουμε πρώτα κανένα σωστό μπουζούκι και μετά τα πειράματα για υβρίδια  ;)

Μάνος Τουρπάλης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 3.285
  • Αριθμός κατασκευών: -
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #191 στις: Φεβρουάριος 24, 2020, 08:29:26 πμ »
να κανω μια ερωτηση: γιατι στα μπουζουκια (για να λυθουν ολα αυτα) δεν πανε στην λυση της... κιθαρας; (τουλαχιστον αυτο που κανουν οι μισοι κατασκευαστες...)
να βαλουν το μπρατσο στην ευθεια, να κανουν το ρελιεφ, να κανουν το σβησιμο στο τακουνι-μορσο πωςστοκαλοτολετε στα τελευταια ταστα...

...αυτό το "σβήσιμο" δεν το κατάλαβα... τι ακριβώς λέτε ?

Λάμπρος Σταυρίδης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.460
  • Αγαπημένο ξύλο: καρυδιά
  • Αριθμός κατασκευών: 8
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #192 στις: Φεβρουάριος 24, 2020, 09:16:22 πμ »

-Βέργες έτοιμες από ανθρακονήματα.....Στο μπουζούκι η μία χωνευτή βέργα δεν αποτελεί λύση στο σκέβρωμα και την ακαμψία του μάνικου. Οι χορδές την τραβάνε εύκολα προς τα πάνω. Έχω αρχίσει και αναθεωρώ κάποια πράγματα σχετικά με τις έτοιμες βέργες από ανθρακόνημα. Αυτά βέβαια το τονίζω είναι προσωπικές απόψεις γιατί πιθανότατα η παρατήρηση να εξαρτάται κι από άλλα πράγματα όπως τα ξύλα και τα τάστα που θα αναφερθώ παρακάτω. Οι δύο βέργες όμως που δοκίμασα σε κάποιο τρίχορδο δεν έχουν κουνηθεί ούτε δέκατο εδώ και 2 χρόνια. Ίσως δεν φτάνει η μία λοιπόν...αλλά δεν έχω καταλήξει...όταν το ξανακάνω ίσως βγάλω κάποιο συμπέρασμα.

Δηλαδή , φίλε Γιάννη , τίς βέργες τίς βάζεις δίπλα - δίπλα , ἤ τή μιά πάνω στήν ἄλλη ;

Λάμπρος Σταυρίδης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 1.460
  • Αγαπημένο ξύλο: καρυδιά
  • Αριθμός κατασκευών: 8
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #193 στις: Φεβρουάριος 24, 2020, 09:47:26 πμ »
Φίλε Στέργιε , ἔχω μείνει μ' ἀνοιχτό τό στόμα....!!!
....πράγματι , πολύ ἀσφαλής ὁ τρόπος τριψίματος τῆς ταστιέρας μά τεντωμένες χορδές !!!
Μᾶς χαλᾶνε τή.....συνταγή ὅμως τά τάστα....δέν ὑπάρχει κανένας τρόπος δηλαδή , νά μήν πηγαίνει πίσω ἡ ταστιέρα μέ τήν τοποθέτησή τους ; Μπορεῖ νά μή γίνεται αὐτό πού λέω ( δέν ἔχω βάλει ποτέ τάστα ) , ἀλλ' ἄς βάλουμε τό μυαλό μας νά σκεφθεῖ.......τόσα καί τόσα βρήκαμε πού δέν τά 'χαμε σκεφθεῖ πρίν.....
....μήπως νά μή τεντώναμε τίς χορδές στό κανονικό τους κούρδισμα ( ὑποθέτω ὅτι μέχρι ἐκεῖ τίς τεντώνεις ) ἀλλά λιγώτερο ( δέν ξέρω μέχρι πόσο ) , νά τρίβαμε τήν ταστιέρα ὅπως ἔκανες , καί ν' ἀφήναμε τά τάστα νά συμπληρώσουν τό ἴσιωμα πού θά γινόταν , ἄν τεντώναμε τίς χορδές ὅσο τίς τέντωσες ἐσύ καί τρίβαμε ; Μήπως νά τεντώναμε τίς χορδές ὅσο τίς τέντωσες , ἀλλά νά μήν τρίβαμε τήν ταστιέρα ὥστε νά γίνη ἀπολύτως ἐπίπεδη , καί ν' ἀφηναμε τά τάστα νά συμπληρώσουν τήν ἐλλείπουσα " ἐπιπεδότητα " ;
...λέω τώρα ἐγώ....μπορεῖ καί βλακεῖες.......ἀλλ' ἀπό μικρό κι ἀπό τρελλό καμμιά φορά......

Μάνος Τουρπάλης

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 3.285
  • Αριθμός κατασκευών: -
Απ: Το Μπουζούκι του κιθαρίστα νούμερο 6
« Απάντηση #194 στις: Φεβρουάριος 24, 2020, 09:54:41 πμ »
... Μια ερώτηση για όσους έχουν άποψη: Ποιά πιστεύετε ότι είναι η ελάχιστη απόσταση που μπορεί να έχουν οι χορδές (action) σ’ ένα μπουζούκι για να θεωρείται πολύ μαλακό -αλλά να παίζει, δηλαδή να μην είναι «μουγγό»;

edit παρασύρθηκα σε διάφορα θέματα, αλλά πώς να το κάνουμε, όλα επηρεάζουν όλα.... παρακάτω πηδάω σαν βατράχι από το ένα στο άλλο, πιστεύω όμως ότι βγαίνει νόημα τελικά
.......
.. η προσωπική μου προτίμηση για το action είναι να κινείται σε μια περιοχή  1.30 -1.70... αλλά :
1) είναι αρκετά υποκειμενικό το θέμα (τρόπος παιξίματος), και
2) εξαρτάται κι από τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του οργάνου

για τον τρόπο παιξίματος, το χαμηλό action είναι βέβαια πιο ξεκούραστο αλλά νομίζω ότι μειώνει κάπως τις εκφραστικές δυνατότητες του παίκτη. Δεν μιλάω βέβαια για τους  τρισμέγιστους Κ. Παπαδόπουλο και Δ. Λάππα που αναφέρθηκαν παραπάνω, αλλά για μας τους πληβείους που με τις λίγες δυνατότητές μας περιμένουμε βοήθεια και από το όργανο για ν' ακουστεί. Όσο προχωράμε από "τετράδα του Πειραιώς" σε Χιώτη, τόσο περισσότερο φαίνεται να χρειάζεται να χαμηλώσει το action αλλά πάλι δεν είναι κανόνας, μπορεί κάλλιστα κάποιος (εγώ ας πούμε) να αφαιρεί πλήθος για να προσθέσει όγκο, οπότε γενικά εμένα με βολεύει περισσότερο το action γύρω στο 1,50 + mm. Ο Κώστας Τρικάλης (μέλος εδώ αλλά έχει να εμφανιστεί πολύν καιρό), άριστο μπουζούκι κατά την γνώμη μου, είχε αναφέρει ιδανικό το 1,80. Τότε μου είχε κάνει εντύπωση (μου φάνηκε ψηλό) αλλά από τότε έχει κυλήσει νερό στο αυλάκι.
Επίσης παίζει τεράστιο ρόλο ο χώρος. Όλα τα όργανα που έχω σετάρει χαμηλά στο εργαστήριο, συνήθως χρειάζεται να "ψηλώσουν" αργότερα, αφού περάσουν από παίξιμο σε μαγαζί (τυπικά παίζουμε χωρίς ενίσχυση και μ' αρέσει έτσι).
Όργανα που θα παίξουν μόνο σε στούντιο (υπάρχει και ειδικός όρος: "κουνούπια") είναι συνήθως εξαιρετικά χαμηλά, αλλά μάλλον "άφωνα".

για τα "υπόλοιπα χαρακτηριστικά":
- το αν το όργανο ανταποκρίνεται άμεσα ή όχι-και-τόσο-άμεσα είναι μέρος του ζητήματος. Σε ένα καινούργιο και "άστρωτο" όργανο επίσης προτιμώ ψηλότερο action. Σε ένα στρωμένο όργανο πολύ απλά δεν κάνει και μεγάλη διαφορά αν το ψηλώσεις ή το χαμηλώσεις.
- το χαμηλό action μπορεί να είναι πρόβλημα εάν η υπόλοιπη γεωμετρία είναι επίσης "χαμηλή". Π.χ. αν οι χαμηλές χορδές κάνουν το δεξί σου χέρι να "ξύνει" το καπάκι. Φαίνεται απίστευτο, αλλά αυτά τα δέκατα του χιλιοστού το επηρεάζουν: π.χ. σε μπουζούκι που μετά από σκέβρωμα και επισκευή που χρειάστηκε το μανίκι (*), κατάφερα να φέρω το action περίπου στο 1,10 (ίσως και λιγότερο, δεν θυμάμαι αλλά είχα εντυπωσιαστεί) και το μπουζούκι να παίζει κανονικά, λίγο πιο χαμηλά σε ένταση αλλά χωρίς τασταρίσματα. Ε, τελικά όμως δεν μπορούσα να παίξω εγώ, η πένα "έσκαβε" το καπάκι και άκουγα συνέχεια τα χτυπήματα τάκα-τάκα-τάκα. Εννοείται ότι το ανέβασα στο 1,5 και όλα καλά.

Για τα υπόλοιπα "κατασκευαστικά": έχω ακριβώς τις ίδιες εμπειρίες και έχω καταλήξει στα ίδια συμπεράσματα με τον Γ. Καραβασίλη (αυτό συμβαίνει τακτικά, πρέπει κάποτε να συναντηθούμε  :13:). Τάστο με δόντι μόνο με βέργα, χωρίς βέργα μόνο τάστο χωρίς δόντι και πολύ καλά σφηνωμένο - ή αντίθετα χαλαρό αν το παρακάνεις και χρειάζεται ανακούφιση (relief). Επίσης έχω στο μυαλό μου το σύνολο {τάστο-ταστιέρα-καβαλάρη} σαν συνδυασμό και μέρος μιας "συνταγής"  την οποία ψάχνω να βρω κάθε φορά. Π.χ., τάστο χωρίς δόντι μπαίνει με την σειρά (από εύκολα σε δύσκολα) σε παλίσανδρο, βένγκε, έβενο αλλά κατά τη γνώμη μου επηρεάζει διαφορετικά τόσο την γεωμετρία (πιο εύκολα γυρνάει πίσω ο έβενος) όσο και τον ήχο (το βέγκε με τάστο χωρίς δόντι βγάζει πιο "σκληρό" ήχο απ' ότι αν είχε δόντι)... τώρα πιάσαμε πολύ ψιλά γράμματα, παρασύρθηκα λίγο εκτός θέματος.. τέλος πάντων το αφήνω το κείμενο μιας και παραπάνω αναφέρεσαι και στη γεωμετρία που προσπαθείς να πετύχεις...

Για την γεωμετρία: σε μπουζούκι με βέργα τα κάνω όλα ευθεία και αναλαμβάνει η βέργα με επιτυχία (έχει σημασία που και πόσο βαθειά την βάζεις .. τηην βέργα εννοώ μη γελάτε.... αλλά αυτό είναι πάλι άλλη τεράστια κουβέντα). Χωρίς βέργα, κάνω το ίδιο που περιγράφεις (μείωση πάχους, εσύ από το 7ο-8ο, εγώ από το 5ο) προς τον καράολα και "έρχεται" μετά με τις τάσεις.
 
(*)  η επισκευή που γράφω έγινε με μια βέργα άνθρακα, αλλά επειδή είχα κάνει πατάτα στην ένωση (στα πλαϊνά του μάνικου) έπρεπε να "γεμίσω".. αποφάσισα να γεμίσω σε όλο το μήκος και να χρησιμοποιήσω βένγκε γιατί δεν είχα φλαμούρι πρόχειρο κι έτσι το μπράτσο από πέντε κομμάτια έγινε εφτά, με τα ακριανά όμως βένγκε (το κεντρικό βένγκε βέβαια ουσιαστικά αχρηστεύτηκε από το κανάλι της βέργας)... αυτό συγκεκριμένα είναι το  μπουζούκι στο οποίο κατάφερα να κατεβασω το action αλλά μετά το ξανανέβασα. Έγινε τελείως άκαμπτο - και παραμένει έτσι. Χωρίς να έχω μεγάλη εμπειρία, πιστεύω ότι η βέργα άνθρακα πρέπει να μπει με κατάλληλο τρόπο. Θεωρητικά έχει απίστευτες αντοχές (μιλάμε για Gpascal, δηλαδή χιλιάδες κιλά). Σε άλλα όργανα δεν είχα την ίδια επιτυχία, αλλά πιστεύω ότι στο συγκεκριμένο είτε βοήθησαν τα εξτρα βένγκε είτε πέτυχα πολύ καλή τοποθέτηση είτε και τα δυο μαζί.