Δημήτρη καλημέρα ,
Πολύ χαριτωμένα τά τουμπερλέκια!!!
Παρ' ὅλο πού δέν ἔχω ἀσχοληθεῖ εἰδικά μέ τά ὄργανα αὐτά στήν πήλινή τους μορφή ( ἄν καί ἔπαιζα στά νειᾶτα μου ἀλλά σιδερένιο τουμπερλέκι ) , νομίζω πώς αὐτά δέν ἔχουν ἕνα συγκεκριμένο σχὴμα , συγκεκριμένες διαστάσεις κ.λ.π. , ἀλλά ἀκολουθῶντας τή μορφή πού κι ἐσεῖς δώσατε , ποικίλουν ἀνάλογα μέ τήν αἰσθητική τοῦ κατασκευαστῆ .
Ὁ ἦχος διαμορφώνεται κυρίως μέ τό πόσο τεντωμένη εἶναι ἡ μεμβράνη , ἀλλά καί μέ τό πόση ὑγρασία ὑπάρχει στό περιβάλλον πού παίζονται . Καί στό μέν ἕνα πού ἔχετε κολλήσει τήν μεμβράνη στό χεῖλος , δέν μπορεῖτε νά κάνετε ἐπέμβαση γιά νά τό κάνετε πιό πρίμο , ἐκτός ἄν τό βρέξετε μέ φίς - φίς καί τό πριμάρετε προσωρινῶς . Στά δέ δύο ἄλλα πού τά σφίξατε μέ σχοινί , μπορεῖτε , ἄν θέλετε νά τά πριμάρετε , νά τά ξεσφίξετε λίγο , νά βρέξετε τή μεμβράνη , καί νά τήν ἀφήσετε μόνη της νά στεγνώση . Τότε θά μπασάρη λίγο .
Γιά τό πόσο θά μπασάρη ἀνάλογα μέ τό ξέσφιγμα , χρειάζονται δοκιμές ὅπως περιέγραψα πιό πάνω . Φυσικά , οὔτε τό δέρμα οὔτε τό πήλινο παθαίνουν τίποτε ἀπ' τό νερό .
Ἐπίσης , μέ τά ὄργανα αὐτά πού ἔχουν δερμάτινη μεμβράνη , ἰσχύει τό γνωστό θέμα , ὅτι ὅταν παίζουν στό ὕπαιθρο μιά καλοκαιριάτικη νύχτα , ἡ ὑγρασία τά κάνει νά ξετεντώνουν καί νά μήν ἀκούγονται καθόλου . Γι' αὐτό , τά παλιά χρόνια στά πανηγύρια ὁ κρουστός ἄνάβε φωτιά καί ἔχοντας 2-3 κρουστά , ἔπαιζε κάποιο ἀπ' αὐτά ἐκ περιτροπῆς ζεσταίνοντας στή φωτιά καί ξανατεντώνοντας τή μεμβράνη τοῦ ὀργάνου πού εἶχε χαλαρώσει ἀπ' τήν ὑγρασία .