Αν ο λόγος ήταν οι βίδες, δεν θα υπήρχε καθόλου τάκος. Μια φλούδα ξύλου θα αρκούσε, ειδικά στα μπουζουκοειδή που έχουν ήδη "διπλή στρώση" (ντούγα + κολάντζα) σε σχέση με τις κιθάρες.
Η γνώμη μου είναι ότι τοποθετείται για την στατικότητα φυσικά, όπως λέει ο Στέλιος (κι εγώ ξανά παραπάνω).
Για μένα δύο είναι οι λόγοι που έχει σημασία ο τάκος:
1) αποτελεί την μόνιμη "τρίτη κολώνα" (για να θυμηθώ το μηχανιλίκι). Τα πλαϊνά στα μπουζούκια έχουν ούτως ή άλλως εξωτερικά την κολάντζα - και τις συνέχειές της - μέχρι τον τάκο της ένωσης. Είναι από την κατασκευή άκαμπτα (σε σχέση με τις κιθάρες ας πούμε), κι αν τυχόν προστεθεί και "kerfing" γίνονται ακόμα ισχυρότερα, όπως θα έχετε διαπιστώσει όλοι σας.
Ο πίσω τάκος δημιουργεί (έστω στη βάση, αλλά εκεί ακριβώς είναι και το σημείο που τραβάνε οι χορδές) έναν "τρίτο άξονα" στο κέντρο και κατά μήκος της ράχης όπου δεν προβλέπεται άλλη ενίσχυση από την κατασκευή. Για τον ίδιο λόγο, στα σκαφτά όργανα, εγώ τουλάχιστον αφήνω μια "ραχοκοκκαλιά" παχύτερη κατά μήκος της ράχης (αν το σκάφος έχει πάχος 3 χιλ., εκεί έχει 5+) .
2) μην ξεχνάμε την περίπτωση κρούσης. Ο καθένας βέβαια προσπαθεί να αποφύγει χτυπήματα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Και αφού είναι ένα σημείο εξαιρετικά ευαίσθητο, καθώς έχει μόνιμη τάση 50 Kg (75 στα τετράχορδα), υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να αστοχήσει σε κρούση, ακόμα και αν αυτή συμβεί σε άλλο σημείο της περιμέτρου: ακριβώς λόγω της μόνιμης τάσης - εκεί θα "ξεσπάσει" το χτύπημα.
Το "δέσιμο" μπορεί να γίνει είτε με ένα είτε με δύο σημεία σύκλισης (είτε με ... εικοσιδύο, βρήκα φωτο από το πρώτο μου σκάφος αλλά ντρέπομαι να την ανεβάσω

, εκεί να δεις πλήθος, διαδήλωση γίνεται) αφού θεωρητικά έχεις μία επιφάνεια (τμήμα σφαίρας) εσωτερικά. Αν σου ξεφύγει και λίγο δεν έγινε και τίποτα - σε σύγκριση με το να μην έχεις καθόλου.
Για τα νερά προσωπικά δεν μπορώ να διατυπώσω άποψη. Δεν είναι και πολύ απλά τα πράγματα. Π.χ. στην πλάτη της κιθάρας με δύο κομμάτια με διαμήκη νερά, η ένωσή τους ενισχύεται με μιά στενή μεν φέτα αλλά με τα νερά εγκάρσια (κάθετα στα προηγούμενα).
Στον τάκο του μπουζουκιού έχουμε ακτίνες προς όλες τις διευθύνσεις. Αν έχεις ψηλές τις τελευταίες φέτες, φαίνεται λογικό να έχεις τα νερά κάθετα σ' αυτές, αλλά πάλι έτσι δεν παραλαμβάνουν τις υπόλοιπες διευθύνσεις που εκτείνονται ακτινωτά - και δεν λειτουργεί όσο καλά θα μπορούσε σαν "κολώνα" που λέω παραπάνω.
Έχω δοκιμάσει τάκους με τα νερά και στις δύο διευθύνσεις, με τα νερά διαγώνια (ακούγεται λίγο περίεργο αλλά έτσι βάζουν τα "διαμαντάκια" στις κολλήσεις του καπακιού στις κιθάρες για τον ίδιο λόγο), έχω φτιάξει τάκους από στρώσεις με διασταυρούμενα νερά (σαν κόντρα πλακέ αλλά σε τρεις διευθύνσεις) και τέλος έχω βάλει και κόντρα πλακέ για να μειώσω το πάχος / βάρος. Όλα δουλεύουν μέχρι στιγμής, αλλά δεν μου έχει σπάσει και κανένα για να δω πως συμπεριφέρθηκε το καθένα.
Πάντως έχοντας δει μπουζούκι "γυρισμένο προς τα μέσα" με τσαλακωμένο καπάκι και διαλυμένη κολάντζα (στον τάκο φυσικά, που αλλού), δεν θα αψηφούσα την ενίσχυση εκεί.