Φίλε Στέργιε , μιά μεγάλη καλημέρα άπ' τήν πατρίδα !!! ( Ἆραγε τήν νοσταλγεῖς καθόλου ; )
Ἐγώ , δέν θά βιαστῶ νά σοῦ γράψω ἐπαίνους , παρ' ὅλον πού , σάν πρώτη ἐντύπωση , μοῦ ἄρεσε τό "ἀτύχημα" . Κάθησα ἀρκετή ὥρα καί τό παρατήρησα , κάνοντας διάφορες σκέψεις γιά νά βελτιωθῆ ὥστε νά ἐλαχιστοποιηθοῦν ἕως μηδενιστοῦν τά σπαράγματα τῶν ἀμφιβολιῶν σου .
Κατέληξα λοιπόν , μήπως ἡ ὀξεία γωνία πού σχηματίζεται στό κρέμ ξύλο ( σφενδάμι ; ) ἄν πάη πιό κάτω , περίπου στή μέση του ἤ λίγο πιό κάτω , ὥστε νά σβήνη πιό " γλυκά " , δέν θά δίνη οὔτε κἄν ὑποψία ἀτοπήματος καί προσπαθείας γιά διόρθωση ;
Ἐπίσης , μήπως ἡ μεγάλη καμπύλη τοῦ καφέ ξύλου ( βέγκε ; ) ( ὅπως τό βλέπουμε φάτσα ) συνεχίζει μέχρι τήν μέσα γωνία τοῦ " ἀτυχήματος " μόνο στό καφέ ξύλο , δίχως νά χαλάση ἡ πιό κάτω ἀκμή πού σχηματίζουν τό ἄσπρο - κόκκινο - ἄσπρο ξύλο ; ( Δέν ξέρω ἄν τό κατάλαβες , ἀλλά δέν ἔχω τήν δυνατότητα σχεδιάσεως ) .
Ἴσως εἶναι χαζομάρες αὐτά πού γράφω . Ἀλλ' ἀπό μικρό κι ἀπό τρελλό.....
Ἐπίσης , στήν ἀπό κοντά φωτογραφία βλέπω μερικές τρυπίτσες στό κόκκινο ξύλο . Αὐτές στοκάρονται μέ σκόνη ἀπό τό ἴδιο ξύλο πού βγάζεις μέ τρίψιμο σέ λίμα , ἀνακατεμένη μέ ἄσπρη κόλλα . Τό πιθανότερο βέβαια εἶναι νά τό γνωρίζεις , ἀλλά διά πᾶν ἐνδεχόμενον....