λοιπόν για να μην μπερδευόμαστε, ας λέμε "πόδι" την όρθια διατομή του Τ και "δόντια" τις προεξοχές (αν έχει)
για ίσιο πόδι χωρίς δόντια λοιπόν, θες ένα νούμερο μικρότερο πριόνι (εγκοπή) για να μπει σφηνωτά: για πόδι (χωρίς δόντι) 0,5 θες εγκοπή 0,4.
Τα πριόνια που έχουν λάμα 0,35 κάνουν για εγκοπή 0,4. Αν σου φαίνεται στενή η εγκοπή, απλώς περνάς το πριόνο δυο τρεις φορές ακόμα και ανοίγει λίγο περισσότερο. Τα τάστα χωρίς δόντι θέλουν αρκετό χτύπημα για να μπουν, ανάλογα και με το υλικό της ταστιέρας (π.χ. στον έβενο πολύ χτύπημα, στον παλίσανδρο λιγότερο, σε μαονοειδή σχετικά άνετα).
Αν έχεις τάστο με "δόντι" (προεξοχές στο πόδι) τότε είναι που θες ίδιο νούμερο πριόνι. Για την ακρίβεια ίδιο νούμερο εγκοπής, δηλαδή έχει σημασία αν η εγκοπή γίνεται όσο θέλεις κι όχι σύμφωνα με το πάχος της λάμας του πριονιού, επειδή αν η λάμα έχει τσαπράζι που προεξέχει - στα γιαπωνέζικα συνήθως δεν προεξέχει- θα σου κάνει μεγαλύτερη εγκοπή από το πάχος της λάμας.
Κανονικά τα τάστα με δόντι έχουν δύο νούμερα, ένα το πάχος του ποδιού κι ένα συνολικό με το δόντι.
Επειδή όμως σωστά επισημαίνεις ότι και τα τάστα διαφέρουν μεταξύ τους (5άρι από τον έναν προμηθευτή μπορεί να διαφέρει από το 5άρι από άλλον) το πιο ασφαλές είναι να κάνεις δοκιμή για το κάθε τάστο ή να βρεις ένα "εργοστασιακό" που είναι πάντα ίδιο να ξέρεις τι σου γίνεται. Εγώ για κιθάρες χρησιμοποιώ μόνο το Hosco HF-S2 (με δόντι) ας πούμε, απ΄όπου κι αν το πάρω είναι ίδιο εννοείται. Στα μπουζούκια (χωρίς δόντι) αυτοσχεδιάζω ανάλογα με την αγορά (άλλο "5άρι" έχει ο Σοφιανός κι άλλο "5άρι" ο Μαυρομουστάκης, αν τα μετρήσεις είναι λίγο διαφορετικά και μάλιστα είναι διαφορετικά και στο ίδιο μαγαζί κατά εποχές, όταν κι αυτοί αλλάζουν προμηθευτή)
δεν σε βοήθησα και πολύ, το ξέρω, αλλά έτσι είναι τα πράγματα νομίζω, τουλάχιστον έτσι τα βρίσκω εγώ εδώ.