Εξαίρετος άνθρωπος και παίκτης (έχω την τύχη να τον γνωρίζω απο το πανεπιστήμιο) αλλά δυστυχώς κατα την προσωπική μου άποψη έχει το σύνδρομο του κλασσικού κιθαριστή... Προσπαθεί να κάνει την κιθάρα κάτι άλλο απο αυτο που είναι ...
Ο πειραματισμός είναι καλός μέν αλλά πρέπει να έχει και μια λογική βάση (κατ' εμέ πάντα )... Τι εννοώ... Προσπαθείς να εφαρμόσεις τις τεχνικές του (baglama) saz στην κλασσική κιθάρα κατασκευάζοντας μια ταστιέρα με προσθαφαιρούμενα-κινούμενα τάστα που για να τους αλλάξεις θέση ή να τα αφαιρέσεις χρησιμοποιείς καλέμι και σφυρί..!
Δηλαδή άν θέλεις να παίξεις σε κοινό 2 κομμάτια σε διαφορετικά makamat (π.χ. Uzzal και Rahatul-er-vah) εκτός του οτι μέχρι να αλλάξεις θέση στα τάστα θα έχει τελειώσει η συναυλία, το κοινό θα ψάχνει ωτοασπίδες για το ντάκα-ντούκα απο το "καλέμι" ...!
Πέραν τούτου το θέμα της "δυτικής αρμονίας" δεν μας απασχολεί διότι οι τροπικές μουσικές παραδόσεις και ειδικά η Türk Sanat Müziği χρησιμοποιεί αυτό που λέμε contrapuntal harmony καθώς είναι (ας μου επιτραπεί ο όρος) μονοφωνική μουσική απαλλαγμένη απο δυτικές πολυφωνικές συνηχήσεις...
Το θέμα λοιπόν δέν είναι η εφαρμογή της σκέψης αλλά η πρακτικότητα της εφαρμογής...
Συγνώμη εάν σας κούρασα με την πολυλογία μου !
