resonator guitar

[Γιώργος Κατσίγιαννης]

Δεν υπαρχουν λογια......τα σεβη μου !!!

[sakkalis]

Μανο απο τετοιου ειδους κιθαρες δεν εχω εμπειρια αλλα αυτο που ακουω μου αρεσει. Ωραιος

[Μάνος Τουρπάλης]

επανέρχομαι δριμύτερος ...
άλλαξα επιφάνεια στον καβαλάρη δοκιμάζοντας σφεντάμι (είχε), έβενο και κόκκαλο.
Με αυτή τη σειρά, ο ήχος "σκληραίνει" όλο και περισσότερο. Δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε το κόκκαλο, μέχρι τον έβενο καλά πήγαινε αλλά και πάλι προτιμότερο ήταν το σφεντάμι. Μάλλον συντάσσομαι με αυτούς που θέλουν πιο "στρογγυλό" ήχο (round) και προτιμούν το σφεντάμι.

Με αφορμή λοιπόν αυτή τη διερεύνηση και αφού η κιθάρα ήταν και πάλι στο εργαστήριο για μερικές μέρες, είπα να κάνω κι ένα πείραμα που ήθελα από την κατασκευή ακόμα. Από την αρχή σκεφτόμουν να δοκιμάσω να βγάλω ήχο και με κάποιου είδους "συμβατικό" καπάκι, αντικαθιστώντας τον κώνο.
Δεν είχα προχωρήσει αυτή τη σκέψη, μέχρι που κάποια στιγμή - ατυχώς όμως, αφού είχα διαμορφώσει το χείλος του πηγαδιού / τρύπας - ψάχνονας κάτι άλλο έπεσα πάνω στην "convertible guitar" του οργανοποιού Pagelli:



η οποία όπως βλέπετε αλλάζει καπάκια και μεταμορφώνεται (ακουστική, "μπάντζο", resonator, ηλεκτρική)
παρακάτω στο βίντεο έχει "επίδειξη" αλλαγής του καπακιού (σε 60" !!) σε έκθεση κιθάρας (περίπου στο 3:00)
https://www.youtube.com/watch?v=MpPhYtnFjCI&t=188s

ε, μου μπήκε πλέον για τα καλά η ιδέα αφού είδα ότι δουλεύει κι έφτιαξα κι εγώ ένα καπάκι από έλατο, με καμάρια περίπου όπως τα βάζει ο κος Pagelli - και ω του θαύματος - η κιθάρα παίζει κανονικά και σαν ακουστική.
Μάλιστα, παρά την μικρή σχετικά επιφάνεια του καπακιού και το γεγονός ότι αυτό δεν είναι κολλημένο έχει αξιοσημείωτο sustain. Εν τάξει, δεν είναι και κορυφαία αλλά ξεπέρασε τις προσδοκίες μου.

Το καπάκι έχει ένα μικρό radius (30 feet ~ 9,00 μ.)  Τα καμάρια φωλιάζουν στην περίμετρο της τρύπας, αλλά επειδή αυτό το project δεν το είχα επεξεργαστεί σωστά εγκαίρως οι φωλιές είναι ρηχές και η περίμετρος δεν πατάει με τον ίδιο τρόπο παντού, αφού ναι μεν τα καμάρια είναι διαμορφωμένα σε δίσκο αλλά δεν μοιράζονται σε ίσες αποστάσεις στην περίμετρο. Εν πάση περιπτώσει, αυτά είναι μάλλον "ψιλά γράμματα" και φαίνονται άμα ξέρεις που να κοιτάξεις. Ο καβαλάρης είναι εβένινος ρυθμιζόμενος για archtop - τον είχα πάρει από το ebay όταν ψαχνόμουν με τον καβαλάρη της πρώτης λαϊκής - και μου είχε μείνει. Χρειάστηκε γενναίο κατέβασμα (ήταν 2,5 εκ. Min) αλλά ταίριαξε τέλεια.

Το άλλο που με ενοχλούσε κάπως ήταν η έντονη "καθαρότητα" και το σχεδόν λευκό χρώμα του έλατου σε σχέση με την κάπως "ταλαιπωρημένη" γενική εικόνα της κιθάρας (στο σκάφος έχω αφήσει τα σημάδια να φαίνονται). Έπρεπε να κάνω κάτι, κι αποφάσισα να "παλιώσω" λίγο το καπάκι κι επειδή αυτήν την εποχή με απασχολούν και τα ζωγραφισμένα όργανα, να ζωγραφίσω κάτι επάνω του.

Άρχισα λοιπόν δοκιμές και σχέδια...

... εκ των οποίων κάποια κατέληξαν στον υπολογιστή για τα περαιτέρω

 [ Invalid Attachment ]

[Μάνος Τουρπάλης]

κατέληξα σ' αυτό το σχεδιάκι, το οποίο είναι καμωμένο με μολύβια και ξυλομπογιές. Πριν το κάνω, είχα περάσει το καπάκι με ελαφρύ sealer, μετά ένα χέρι κάσια που έβαψε κατά τόπους, μετά το ξανάξυσα κι έδειξε "παλιό" ή τουλάχιστον "αρκετά ταλαιπωρημένο" για να μην βγάζει μάτι σε σχέση με την υπόλοιπη κιθάρα.

εδώ φωτογραφίες του καπακιού. Το μαύρο υφασματάκι είναι για να τραβάς έξω το καπάκι όταν θέλεις αλλαγή, καθώς αφού το βάλεις έρχεται συνεπίπεδο με το υπόλοιπο καπάκι.

 [ Invalid Attachment ]

και το παλιό βίντεο "εμπλουτισμένο" με την μετατροπή. Κάπου στην μέση φαίνεται και η διαδικασία αλλαγής του καπακιού, στο βίντεο βέβαια την "τρέχω" για να μην είναι βαρετό για τους μη ενδιαφερομένους. Για να μην ψάχνω με χάρακα την θέση του καβαλάρη, την σημάδεψα με το σχέδιο: ο καβαλάρης μπαίνει ακριβώς ανάμεσα στις κορυφές του πρώτου και του τελευταίου φύλλου του μεγάλου κλαδιού.
Η διαδικασία κρατά 4-5 λεπτά (χωρίς το ξεκούρδισμα - κούρδισμα). Βοηθά πολύ ότι ο χορδοκράτης πιάνεται με μία μόνο (ευμεγέθη) βίδα στον τάκο.  Τον πιο πολύ χρόνο καταναλώνουν οι 8 βιδούλες περιμετρικά στο κάλυμμα της resonator.
Ο Pagelli το κάνει με μαγνήτες και γίνεται σε 1" -  στο επόμενο Project, αφού το σκεφτώ καλύτερα - μπορεί να το κάνω με πύρους σαν τις μπαγιονέτ λάμπες 

! No longer available

[Ιωσήφ Τορρένς]

Οταν καταφέρνουν να συμβαδίζουν
ο μηχανικός convertible συλλογισμός
με την ανάλαφρη ζωγραφική χαρά ...

... Να είσαι πάντα καλά Μάνο και να μοιράζεσαι τη χαρά σου μαζί μας !
 

[Nikos]

Για σου Μάνο καλιτέχνη οργανοποιέ!!!

[steliosguitar]

ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-Κ-Ο-ΟΟΟ 

[sakkalis]

Εξαιρετικός - δημιουργικός - ασταμάτητα παραγωγικός
Μάνο δίνεις ρέστα.
Με το καπάκι από έλατο ο ήχος ήταν πιο ωραίος, χωρίς εννοείται να υστερεί και με τον μεταλλικό κώνο.
Μπράβο.

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Φίλε Μάνο καί συμπατριώτη , συγχαρητήρια !!! ..... νέες προοπτικές.....νέοι ὀρίζοντες.....

[Γιώργος Χ.]

Εξαιρετικός - δημιουργικός - ασταμάτητα παραγωγικός
Μάνο δίνεις ρέστα.
Με το καπάκι από έλατο ο ήχος ήταν πιο ωραίος, χωρίς εννοείται να υστερεί και με τον μεταλλικό κώνο.
Μπράβο.

................ακριβώς το ίδιο!!!

[ΖΑΡΚΑΔΑΣ ΚΩΣΤΑΣ]

εισαι τρελα ρε Μανο...........................

[filios]

Καταπληκτική κατασκευή και καλλιτεχνικότατη διακόσμηση Μπράβο Μάνο 
Επίσης εκτός της resonator μπράβο και για το ωραιότατο μπουζούκι με την αναγνωρίσιμη Manos pick guard 
Δεν κατάλαβα  ειλικρινά εάν είναι ανάγλυφη η πεναριά ή με ζωγραφιστά στοιχεία Τα περί hand tremor το θεωρώ ωραίο αστείο

[letasos]

Να τολμήσω κι εγώ παρότι ψάραξ και νεοφώτιστος να εκφράσω θαυμασμό για το ποίημά σου Μάνο . Να ξέρεις ότι εμείς τα «νεογνά» παθαίνουμε σχεδόν κατάθλιψη βλέποντας παρόμοια αριστοτεχνουργήματα ( κι όχι μόνο δικά σου , μα και του Στέλιου , του Κώστα , του Παναγιώτη , του Γιώργου και τόσων άλλων κάθε τρεις και λίγο στο φόρουμ ) . Ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν θα μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι παρόμοιο ….. Χρόνια πολλά σ’όλους και καλές κατασκευές !!...

[Μάνος Τουρπάλης]

Σχεδόν δυο χρόνια μετά η κιθάρα ήρθε για γενικό σουλούπωμα και αλλαγή κλειδιών, τα κινέζικα τα έφτυσαν εντελώς.

Εξακολουθεί να μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση πώς η (μοναδική και χωρίς κόλλα) βίδα στην ένωση κρατάει τόσο καλά. Action στο 12ο :~1,85- στο καντίνι, 2,50 στην μπάσα Μι. Δυο χρόνια δεν κούνησε καθόλου - ή κούνησε τόσο λίγο που δεν είναι μετρήσιμο.

...
πολύ μούργα στην ταστιέρα

και η αλλαγή κλειδιών: έβαλα Der Jung με επεξεργασία "παλαίωσης" να ταιριάζουν με την υπόλοιπη εικόνα. Τα αξονάκια τους όμως είναι 28 χιλ. και δεν κάθονταν μέσα στις τρύπες - τα κάτω κλειδιά δεν έμπαιναν εντελώς μέσα (28+28 = 56 χιλ, ενώ το headtsock είναι 54 στις πρώτες τρύπες).
Για κάποιο λόγο δεν ήθελα να κόψω τα αξονάκια - που θα ήταν ίσως η σωστότερη λύση και σίγουρα πιο γρήγορη  - και έτσι έφτιαξα "φλάντζες" με κομμάτια από καρυδιά 2χιλ. που είχα κρατήσει από κάποιο σκάφος.

αυτά τα έβαψα κιόλας μαύρα και τα έξυσα, να ταιριάζουν με το υπόλοιπο μπράτσο (στην απίθανη περίπτωση που στο μέλλον τα δει κάποιος και πει: μπράβοοοο, μερακλίδικη δουλειά  )

τοποθετημένα

και η κιθάρα πλυμένη - καθαρή

 [ Invalid Attachment ]

[Ιωσήφ Τορρένς]

Ααααα , πολύ DNA στην ταστιέρα ... είναι ολοφάνερο ότι εδώ υπάρχει μια φλογερή ερωτική σχέση πάθους του παίκτη με την κυρία resonator !

Συγχαρητήρια γιατρέ μου maestro restaurador !!!!

 [ Invalid Attachment ]