Η ‘middle-aged’ τώρα πρώτη μου κιθάρα ατασκευάστηκε πριν 35 χρόνια βάση οδηγιών του βιβλίου του Irving Sloane με εργαλεία ένα πριόνι ,ένα σουγιά , ράσπα γυαλόχαρτο και για ξύστρες αντικειμενικές πλάκες ( γιαλλάκια ) από το εργαστήριο της γυναίκας μου. Ήμουν όμως τυχερότερος από τον Στέλιο Είχα και το παλιό ροκάνι του πατέρα μου. Η κιθάρα ήταν ηχητικά πολύ καλή και φίλος κιθαρίστας την χρησιμοποιούσε στο κέντρο που δούλευε Το καπάκι έκανε ελάχιστο cave in επειδή το καπάκι ήταν Flat και όχι arched .To playability και το ύψος των χορδών δεν είχε επηρεαστεί. Δυστυχώς σε κάποιο στάδιο την αποσυναρμολόγησα ( ήμουν in my thirties τότε ) και δεν θυμάμαι τώρα τι μετατροπές της έκανα Όταν μετά από χρόνια διάβασα για τις κιθάρες Smallman την ξαναξύλωσα και άλλαξα το strutting system από Τορρες σε Balsa grit χωρίς επίχριση με carbon Δεν ασχολήθηκα μαζί της για πολλά χρόνια αλλά τώρα που την ακούω έχει αποκτήσει μια φοβερή διάρκεια και άρεσε ιδιαίτερα σε φίλη κιθαρίστρια Παρόλα αυτά η επόμενες 2-3 κιθάρες που θα φτιάξω θα είναι traditional ,δηλαδή Torres, Romanillios,ή Houser style.
ΥΓ Ο αποχρωματισμός του καπακιού κάτω από τις χορδές οφείλεται στο ότι την πέρασα ένα χέρι σκούρα γομαλάκκα χωρίς να αφαιρέσω τις χορδές, και ότι ζημίες και ατέλειες έχει στα bindings και purflngs οφείλονται στα επαναλαμβανόμενα ξηλώματα
