Πιστοποιητικό Κατασκευαστή

[Κοῦρος]

Στην αναζήτησή μου για αγορά μπουζουκιού ξενύχτησα ξεκοκκαλίζοντας κυριολεκτικώς πολλά άρθρα του χώρου μας αλλά και άλλων χώρων. Βρήκα πληροφορίες για υλικά και τρόπους κατασκευής, τρόπους παιξίματος, κατασκευαστές, έμεινα έκπληκτος από διάφορες υψηλές τιμές που δικαιολογούνταν μόνο από το όνομα του κατασκευαστή και την κουταμάρα του αγοραστή, διάβασα αντιπαραθέσεις σχετικά με το αν ένα ακριβό μπουζούκι είναι ή θεωρείται πως είναι έργο τέχνης συγκρινόμενο με πίνακες ονομαστών ζωγράφων και πολλά άλλα.

Ειλικρινώς, οι τόσο πολλές αντιφατικές, πολλές φορές, πληροφορίες και γνώμες με μπέρδεψαν και έμεινα με μια νομίζω δικαιολογημένη απορία.

Ενώ πάω στο σούπερ μάρκετ και αγοράζω φέτα με 10€ άντε 15€ το κιλό και βλέπω επάνω στη συσκευασία του κόσμου τις πληροφορίες και τις πιστοποιήσεις, πουθενά στους χώρους μας δεν διάβασα ότι τα ακριβά τουλάχιστον μπουζούκια συνοδεύονται από ένα πιστοποιητικό γνησιότητας του κατασκευαστή που να περιλαμβάνει ορισμένες σαφείς κατασκευαστικές πληροφορίες όπως μια ημερομηνία και ένα σειριακό αριθμό κατασκευής, από τι υλικά είναι κατασκευασμένα τα μέρη του, ποιες τεχνικές χρησιμοποιήθηκαν, αν είναι εξ’ ολοκλήρου δικής του κατασκευής, πόσες εργατώρες δαπανήθηκαν, πως ανταποκρίνονται σε ορισμένες αρχικές αλλά βασικές μετρήσεις ακουστικής έστω και σε in vitro συνθήκες κλπ.

Έμεινα επίσης έκπληκτος όταν διάβασα σε κάποιο άρθρο άλλου χώρου ότι η αρχική ετικέττα του κατασκευαστή (που απ’ ότι κατάλαβα υπέχει θέση πιστοποιητικού) είχε σκεπαστεί από την μετέπειτα επικολληθείσα του επισκευαστή.

Πως λοιπόν εγώ, που επειδή δεν έχω δει ποτέ π.χ. παλλίσανδρο, φεύγοντας κατενθουσιασμένος με το καινούργιο μου μπουζούκι από κάποιον «καταξιωμένο» στο χώρο κατασκευαστή και αφού έχω «σκάσει» μερικές εκατοντάδες έως χιλιάδες ευρώ, δεν επαφίεμαι μόνο στην εντιμότητα και το λόγο του για το τι αγόρασα;

Περαιτέρω, πως θέλουμε να μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ένα ακριβό ή μη μπουζούκι ως έργο τέχνης όταν (πέρα από το πώς το ακούει και το βλέπει ο καθένας) τις περισσότερες φορές το μόνο που έχουμε είναι η μαρτυρία του κατόχου ότι είναι του τάδε κατασκευαστή και το αγόρασε στην τάδε τιμή και δεν υπάρχει και ένα πιστοποιητικό-μητρώο που πέραν από τις κατασκευαστικές πληροφορίες δεν έχει και τις μεταπωλήσεις του, τις επισκευές του κλπ. κατά τη διάρκεια της ζωής του όπως γίνεται με τα περισσότερα «ευγενή» και πανάκριβα όργανα.

Ανοίγω λοιπόν αυτό το θέμα γιατί πέραν των προαναφερομένων, ένα τέτοιο πιστοποιητικό θα έθετε και μια βάση σύγκρισης μεταξύ δύο όμοιων μπουζουκιών, διαφορετικών κατασκευαστών και θα έκανε πιο εμφανές το πόσο «χρεώνει» καθένας το όνομά του.

Υ.Γ. Θα ήθελα να συγχαρώ τους κατασκευαστές που εμφανίζονται και στο χώρο μας που τόσο στις τοποθετήσεις τους όσο και στα άρθρα που διάβασα, εμφανίζονται πολλές φορές υπερασπιζόμενοι χωρίς φόβο και πάθος τη δουλειά τους δίνοντας μάλιστα και πληροφορίες κατασκευής που για άλλους θεωρούνται επτασφράγιστα μυστικά. Τους προτρέπω λοιπόν να πρωτοπορίσουν θεσπίζοντας για τα εξαιρετικά προϊόντα τους ένα τέτοιο πιστοποιητικό και να αφιερώσουν και πέντε λεπτά για την συμπλήρωσή του.

[Blekos Kerkyra]

  Ενα πιστοποιητικο...παρα πολυ καλη ιδεα,να ξερεις πως...ποτε και απο τι φτιαχτηκε το οργανο που αγορασες!
  Βεβαια δεν εχουν ολοι τη δυνατοτητα και τη γνωση να "ψαξουν" το οργανο τους για να δουν αν ανταποκρινεται στα οσα γραφει η ετικετα αλλα...σιγουρα με τον τροπο αυτο μπορει να ελαττωθουν οι "απατες"

  Κουρε εγραψες παλι!!!
   

[Κοῦρος]

Σε συνέχεια του θέματος και θέλοντας να διακωμωδίσω και λίγο την υπάρχουσα κατάσταση, παραθέτω ένα υπόδειγμα αυτού του πιστοποιητικού-μητρώου.
Επισημαίνω ότι αυτά που γράφω παρακάτω δεν αποτελούν μομφή για οποιονδήποτε κατασκευαστή, αγοραστή ή πωλητή αλλά εμφανίζω αστειευόμενος () μια κατάσταση που κατά τη γνώμη μου μόνο κακό κάνει στην αγορά μουσικών οργάνων.


ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ – ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑΣ – ΜΗΤΡΩΟ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ

Είδος Οργάνου :                   Μπουζούκι άχορδο.
Κατασκευαστής :                   Αγνώστου πατρός.
Ημερομηνία κατασκευής :       Προπολεμικό, που να θυμάμαι τώρα.
Αριθμός Σειράς :                   Τι είναι ρε, φυλακισμένος;
Εργατώρες :                        Δε θα ΄ναι πεντέξι χιλιάδες;
Τεχνική Κατασκευής :            Όλο κεντημένο στο χέρι.
Φωτογραφία :                      Δεν έπαιρνε πόζα το σκασμένο.
Αγοραστής   :                      Διάολος τον πατέρα του.
Ημερομηνία αγοράς :             Το ‘χω δεν το ‘χω κανα μήνα.
Τιμή :                                 Ξέρεις πόσα έσκασα;
Ξύλα που χρησιμοποιήθηκαν :  Όλα απελέκητα.
Αριθμός Ντουγών   :              Καμιά πεντακοσαριά.
Κλίμακα :                             Γέροι άνθρωποι, σκάλες θ' ανεβαίνουμε τώρα;
Λούστρο :                            Απ’ αυτό που βερνικώνουν τα κέρατα.
Κόλλες :                              Άμα ξεκολλήσει, να με χ…….
Κλειδιά, χορδές, χορδιέρες,
κόκκαλα, καβαλλάρη,
φιγούρες κλπ :                     Έχει απ΄όλα, δεν του λείπει τίποτα.
Αρχικές μετρήσεις ήχου   :      Τι, για να παίζεις το πήρες, ο τοίχος άδειος θα μείνει;

Μεταπωλήσεις (Άκαρδε, που μ’ αφήνεις στα ξένα χέρια)
2ος Αγοραστής :                   Ψάξε βρέστον τώρα.
3ος Αγοραστής :                   Η μάνα του τον ξέρει;

Επισκευές (Μου σπάσανε το μπαγλαμά) (Διάγνωση, Ονοματεπώνυμο, Υπογραφή, Ημερομηνία, Σφραγίδα)
1η επισκευή :                       Καινούργιο είναι, δεν το βλέπεις;
2η επισκευή :                       Άσε ρε φίλε, μας κοροϊδεύεις;
3η επισκευή :                       Εγώ είμαι ειλικρινής, θα σου το ‘λεγα .
4η επισκευή :                       Καλύτερα να το 'σπαγα παρά να το πουλήσω .
5η επισκευή :                      (Αν φτάσει και για 5η τότε θα έχει αξία αρχαίας πανδούρας)
   
      Υπογραφή και σφραγίδα του πατέρα του