Παιδιά , ἀπ' τή μέσα μεριά τους τά κόκκαλα ἔχουν τό μεδούλι ( τό ξέρετε αὐτό ) , ἀλλά μεταξύ μεδουλιοῦ καί τοιχώματος πού χρησιμοποιοῦμε , ὑπάρχει ἕνα ὑλικό σάν σφουγγάρι ἕνα πράμα , πορῶδες . Αὐτό δέν χρησιμοποιεῖται , τό τρίβουμε . Τό κόκκαλο τῆς φωτογραφίας , ἔχει λεπτό τοίχωμα .
Ἐμένα ἡ γνώμη μου εἶναι , νά παίρνουμε τό κόκκαλο ἀπ' τόν χασάπη , καί κατά τή γνώμη μου μηρό βοδινοῦ πίσω ποδιοῦ γιατί εἶναι χοντρύτερο , νά τό βράζουμε φρέσκο ( νά μή βρωμίση ἀπ' τήν πολυκαιρία ) μέ λαχανικά - κάνει πολύ ὡραία σούπα - τρῶμε καί τό μεδούλι ἀντί νά τό πετάξουμε , κάί τό κόκκαλο εἶναι ἕτοιμο γιά χρήση !!! Τήν ἔξω μεριά του πού εἶναι λίγο ὑπόλευκη καί σίγουρα θά τήν τρίψουμε , ἔ , τό ἁπό κεῖ καί κάτω ὑλικό εἶναι κατάλευκο . Οὔτε χλωρίνες , οὔτε τίποτα !!!
Ποῦ εἶσαι ρέ Νικηφόρε νά τά πῆς καλύτερα ;
( δηλαδή δέν ὑπονοῶ ὅτι εἶσαι κτηνίατρος , ἀλλά οἱ μηροί στά θηλαστικά εἶναι ἴδιοι ) .