Μετά από διευκρινήσεις και οδηγίες που μου έδωσε ο κ. Βασιλειάδης, για να βρούμε την περιοχή σύγκλισης στον πίσω τάκο εφαρμόζουμε τα παρακάτω. Αν φέρουμε τις μεσοκαθέτους των τμημάτων που ενώνουν τα ίχνη των ντουγιών ( τα οποία βρίσκουμε με τον τρόπο που μας ανέλυσε ο κ. Βασιλειάδης στο πρώτο του κείμενο) στην εγκάρσια διατομή του σημείου που αντιστοιχεί στο μέγιστο ύψος-βάθος του σκάφους (δηλαδή την 4 διατομή όπου έχουμε και το μεγαλύτερο πλάτος της ντούγας), τα σημεία που αυτές συναντούν τον κατακόρυφο άξονα της διατομής μας ορίζουν της περιοχή σύγκλισης.
Επισυνάπτω τέσσερα σχέδια από το πρόγραμμα στο οποίο έκανα τον σχεδιασμό.
Στο πρώτο (SX1) φαίνονται οι μεσοκάθετοι που έφερα όπως είπαμε παραπάνω. Κανένα σημείο τομής μεσοκαθέτου με τον άξονα, δεν συμπίπτει με το σημείο τομής άλλης μεσοκαθέτου.
Στο δεύτερο (SX2) φαίνονται οι μεσοκάθετοι και το περίγραμμα των ντουγιών (ντούγιες πράσινο χρώμα). Το κάθε περίγραμμα τερματίζει στο σημείο τομής της προηγούμενης με την επόμενη μεσοκάθετο (δηλαδή αυτών των μεσοκαθέτων που έχουν περιεχόμενο το περίγραμμα της ντούγας), μιας και τα σημεία τομής των μεσοκαθέτων με τον κατακόρυφο άξονα δεν συμπίπτουν.
Στο τρίτο σχέδιο ( SX3) φαίνονται μόνο τα περιγράμματα των ντουγιών, (αφού έσβησα τις μεσοκαθέτους) και στο τέταρτο (SX4) η μορφή των ντουγιών μετά τα σχετικά κοψίματα και η απόσταση του τελειώματος της περιοχής σύγκλισης από την χορδιέρα που προκύπτει 4,17 εκατοστά περίπου.
Αυτό όπως έχουμε ξαναπεί είναι αποτέλεσμα θεωρητικής εφαρμογής. Ανάλογα τους παράγοντες που θα επηρεάσουν την κατασκευή είτε του καλουπιού είτε του σκάφους πιθανόν να διαφοροποιηθούν, τα στοιχεία. Η διαφοροποίηση όμως θα είναι πολύ μικρή και επομένως η απόσταση θα είναι κοντά σε αυτό το νούμερο.
Τα παραπάνω αφορούν στο καλούπι του τετράχορδου. Σύντομα θα εφαρμόσω την διαδικασία και στο καλούπι του τρίχορδου και θα σας κοινοποιήσω τα αποτελέσματα.
