Το τελικό αποτέλεσμα:

Και η τελική αποτίμηση:
Για αρχή να πω ότι ο μπαγλαμαδάκος μου είναι ο ορισμός του ερασιτεχνισμού. Λογικό, αφού τον έφτιαξα "βλέποντας και κάνοντας". Είναι γεμάτος ασυμμετρίες. Στο σώμα, στο μάνικα, στη κλειδιέρα. Παντού. Μέχρι και η χορδιέρα έπεσε λίγο έκκεντρη.
Ο καβαλάρης δεν ξέρω αν είναι σωστό έτσι όπως τον έφτιαξα. Μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφεία ότι θηλύκωσα το κόκκαλο στον έβενο.
Τέλος ο ήχος του είναι είναι κάπως στρυφνός και χωρίς ένταση. Αυτό φυσικά μπορεί να οφείλεται σε ένα σωρό πράγματα που όμως δεν έχω την πείρα για να τα προσδιορίσω. Ένα από αυτά όμως, το οποίο μπορώ να υποθέσω ότι συμβάλει, είναι ότι το καπάκι έχει ένα καμάρι κι αυτό από έβενο. Δεν ξέρω αν πέφτω μέσα ότι ήταν λάθος επιλογή αλλά το έκανα από καθαρή περιέργεια.
Πάντως, όπως και να 'χει το αποτέλεσμα, εγώ ευχαριστήθηκα το ταξίδι, το οποίο μάλλον δε θα είναι και το τελευταίο.
Σας ευχαριστώ όλους για τα όσα είπαμε και για όλη τη δουλειά που έχετε κάνει εδώ!