Η Πύλη των Ελλήνων Οργανοποιών
Θεώρια,Έρευνα,Ιστορία => Ακουστική μουσικών οργάνων => Μήνυμα ξεκίνησε από: Sforzando στις Απρίλιος 04, 2011, 08:24:33 μμ
-
Καλησπέρα, ξεκινάω αυτό το θέμα γιατί πιστεύω πως έχει πολύ ενδιαφέρον και φυσικά άμμεση σχέση με την ακουστική,όπως πολύ μεγάλο ενδιαφέρον έχει και το θέμα που άνοιξε ο κύριος Φρονιμόπουλος! Όταν ξεκίνησα να φτιάχνω τον πρώτο μου μπαγλαμά πριν 15 περίπου χρόνια, όπως φυσικά συμβαίνει με τους περισσότερους που κολλάνε το μικρόβιο της οργανοποιίας από την πρώτη τους κατασκευή, ξεκίνησα να ψάχνω για τον ρόλο των καμαριών και πως επιδρούν στην διαμόρφωση της ακουστικής του οργάνου. Ρώτησα τότε τον οργανοποιό από τον οποίο αγόρασα το πρώτο μου μπουζούκι (είχα ξεκινήσει την κατασκευή του μπαγλαμά)να μου πει για το καμάρι του μπαγλαμά,σε ποια θέση να το τοποθετήσω και διάφορα σχετικά(ύψος,πλάτος,σχήμα),εκείνος με συμβούλεψε να τοποθετώ το τελευταίο καμάρι- εκείνο που βρίσκεται προς τον καβαλάρη-σε μια απόσταση γύρω στα 3,5cm πριν τον καβαλάρη. Εγώ τότε τον ρώτησα ξανά, αν είναι stadard αυτό και αν μπορώ να το τοποθετήσω και σε διαφορετική απόσταση,επίσης αν μεταβληθεί αυτή η απόσταση τι ρόλο παίζει στην ακουστική του οργάνου. Επειδή τον είδα να φορτώνει >:( δεν του έκανα άλλες ερωτήσεις... Τελικά ύστερα απο πολλούς πειραματισμούς, πιστεύω πως είχε δίκιο, στο ότι το τελευταίο καμάρι παίζει ένα πολύ κρίσιμο ρόλο στην διαμόρφωση του ήχου. Βέβαια στην ακουστική ενός μουσικού οργάνου εμπλέκονται και πάρα πολλά άλλα στοιχεία(σχεδόν όλα τα μέρη του οργάνου)συμμετέχουν στην διαμόρφωση του ήχου ,αφού τα πάντα δονούνται, αλλά τα καμάρια πιστεύω μετά την αρμονική τράπεζα επιτελούν ένα πολύ σπουδαίο ρόλο, πέραν του στατικού τους ρόλου για την αντοχή του καπακιού. Τελικά κατέληξα σε ένα συμπέρασμα και θέλω και την γνώμη σας σε αυτό σύμφωνα με τις δικές σας κατασκευές- όσο η απόσταση του τελευταίου καμαριού πλησιάζει προς τον μεγάλο καβαλάρη το όργανο γίνεται πιο πρίμο, φυσικά και υπάρχουν πάρα πολλές άλλες μεταβλητές για την ακουστική και καλό είναι να ξεκινήσουμε συζητήσεις.
-
Κατ`αρχήν ο μπαγλαμάς , ιδιαίτερα αν είναι σκαφτός και μικρών διαστάσεων, δε χρειάζεται περισσότερα από ένα καμάρια.
Η απόσταση από τον καβαλάρη, βεβαίως παίζει ρόλο, αλλά θα ήταν επικίνδυνη γενίκευση αν λέγαμε :
πιο κοντά - πιο πρίμο, πιο μακρυά - πιο μπάσο
Και πάλι γενικεύοντας, θα μπορούσαμε να πούμε πως όσο πιο κοντά στον καβαλάρη πλησιάζουμε, τόσο πιο «σφιχτό» και «ξερό» ήχο έχουμε.
Το καπάκι με τον οπλισμό του αποτελεί ένα ενιαίο σύστημα, στο οποίο αναφερόμαστε όταν μιλάμε για «κούρδισμα καπακιού».
Η θέση των ενισχύσεων, το είδος του ξύλου που θα χρησιμοποιήσουμε, η διαμόρφωσή τους, καθώς και οι ιδιότητες και το πάχος (η τα πάχη) του καπακιού είναι οι παράμετροι με τις οποίες θα δουλέψουμε.
Αν υπήρχε μια απλή απάντηση σε όλα αυτά, τότε η οργανοποιία θα περιορίζονταν στη μαραγκοδουλειά!
Ο κάθε μάστορας, μέσα από μακρόχρονη εμπειρία και δοκιμές, διαμορφώνει με όλα αυτά (και όχι μόνο...) τη δική του πρόταση και το δικό του ήχο.
Αν ρίξετε μια ματιά στο blog μου, θα δείτε πειραματισμούς με διάφορες τεχνικές (nomex) και τρόπους ενίσχυσης. Ο καλός μου φίλος και κορυφαίος κατασκευαστής κλασσικής κιθάρας Παύλος Γύπας, δεν έχει σταματήσει ποτέ να δοκιμάζει και να πειραματίζεται...Αυτή είναι τελικά, νομίζω, η ομορφιά της τέχνης της οργανοποιίας, που δεν τελειώνει ποτέ !
-
Κύριε Φρονιμόπουλε συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λέτε για τις δοκιμές και τον πειραματισμό,προσωπικά τα τελευταία 5-6 χρόνια ασχολούμαι με το tap-tuning και ομολογώ πως ότι και να μάθει κανείς επάνω στην ακουστική των μουσικών οργάνων πάντα θα ανακαλύπτει κάτι καινούργιο.Σχετικά με τον μπαγλαμά τώρα- δεν είπα πως χρειάζεται περισσότερα του ενός καμάρια, απλά αναφέρθηκα στο ρόλο του τελευταίου καμαριού προς τον καβαλάρη και φυσικά η γενίκευση περί πρίμου και μπάσου σίγουρα δεν μπορεί να αποτελέσει τον απόλυτο κανόνα ,όμως πιστεύω πως ξεκινώντας από κάτι γενικό που να έχει βέβαια κάποια βάση μπορούμε να προχωρήσουμε και σε πιο ειδικές αναλύσεις. Το blog σας το έχω επισκεφθεί και αξίζετε συγχαρητήρια για την δουλειά σας!! Τέλος θα ήθελα να σας ρωτήσω για τα πειράματα που κάνετε με τα διαγράμματα -που μπορούμε να προμηθευτούμε την γεννήτρια συχνοτήτων και τον υπόλοιπο εξοπλισμό για να πειραματιστούμε όσοι ενφιαφερόμαστε για την συγκεκριμένη τεχνική?
-
Μια οποιαδήποτε γεννήτρια συχνοτήτων που παράγει ημιτονοειδή κύματα, κάνει γι`αυτή τη δουλειά. Αυτή που χρησιμοποιώ, την είχα πάρει πριν χρόνια από κάποιο κατάστημα ηλεκτρονικών στην Αθήνα, που δε θυμάμαι.
Απ`ότι ξέρω, μπορείς να βρεις και κάποια προγράμματα στον υπολογιστή και να τον χρησιμοποιήσεις και σαν γεννήτρια συχνοτήτων.
Ο υπόλοιπος εξοπλισμός είναι ένας απλός ενισχυτής σήματος και ένα μεγάφωνο. Νομίζω πως δε θα δυσκολευτείς να τα βρεις, δε χρειάζεται τίποτα εξειδικευμένο. Από κει και πέρα αρχίζει η περιπέτεια...καλό κουράγιο!
Και κάτι ακόμα: Πριν αρχίσεις οτιδήποτε, πάρε απαραίτητα και ωτοασπίδες!!! Εγώ άργησα να το κάνω και μάλλον απ`αυτά έχω πάθει ήδη μια μικρή ζημιά στα αυτιά (χάνω κάποιες υψηλές και χαμηλές συχνότητες...)
Ξεκίνα και για ότι χρειαστεί τα ξαναλέμε.
-
Κύριε Φρονιμόπουλε ευχαριστώ πολύ! Με την πρώτη ευκαιρία θα προμηθευτώ τα απαραίτητα και θα ξεκινήσω δουλειά,ευχαριστώ επίσης για την πολύτιμη συμβουλή για τις ωτοασπίδες!...τα λέμε...
-
Καλημέρα από μένα. Το θέμα των καμαριών με έχει προβληματίσει αρκετά κι εμένα. Οι μέχρι τώρα πληροφορίες μου λένε πως το πλησιέστερο καπάκι στον καβαλάρη έχει απόσταση από αυτόν 1-1,5 εκατοστό και πως τα καμάρια δεν πρέπει να πέφτουν πάνω σε θέσεις όπου παρουσιάζονται αρμονικές. Τελειώνοντας λοιπόν το πρώτο εξ ολοκλήρου δικής μου κατασκευής όργανο, έναν σκαφτό τζουρά με κλίμακα 60 εκατοστά, όταν ήρθε η ώρα να τοποθετήσω τα καμάρια, δηλαδή εχθές, προβληματίστηκα όταν έβγαλα το "φάσκιωμα" και διαπίστωσα πως το καπάκι ήταν "βράχος". Δεδομένου ότι το καπάκι ήταν αρκετά μακρύ και η τρύπα πολύ μεγάλη, έβαλα τρία καμάρια όπως σε ένα μπουζούκι, ακολουθώντας την φιλοσοφία που περιγράφω παραπάνω. Πιστεύω πως, με τον καιρό και συνεχή εξάσκηση, θα βγούν περαιτέρω συμπεράσματα, ελπίζοντας να καταλήξω σε αυτό που περιγράφει ο κύριος Νίκος, τη διαμόρφωση και κατάκτηση ενός προσωπικού ήχου με περιθώρια διαφοροποιήσεων. Η αλήθεια είναι πως αυτό που με προβλημάτισε ακόμα περισσότερο ήταν η διαμόρφωση των καμαριών, τα κριτήρια δηλαδή με τα οποία αφαιρούμε ξύλο από τα καμάρια αφού τα κολλήσουμε στο καπάκι. Σε αυτό το πρώτο όργανο, έκανα την διαμόρφωση εντελώς διαισθητικά, χωρίς να βγάλω κάποιο ιδιαίτερο συμπέρασμα κατά την διεργασία αυτή.
-
Η εξάσκηση και ο πειραματισμός πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις μόνο ωφέλεια μπορούν να προσφέρουν! Το θέμα τώρα της αφαίρεσης υλικού από τα καμάρια κατά κάποιο τρόπο σχετίζεται με το tap-tuning και εδώ χρειάζεται πολύ συζήτηση...
-
Εγώ θα έλεγα πως η διαμόρφωση των ενισχύσεων, σχετίζεται με απόλυτο τρόπο με το κούρδισμα του καπακιού!
Τώρα κάτι που έχω ακούσει αρκετές φορές και ποτέ δεν κατάλαβα, ούτε και μπορεί να αποδειχτεί με πειραματικό τρόπο, είναι η τοποθέτηση των καμαριών σε θέσεις που παρουσιάζονται «αρμονικές».
Καμία επίσης επιστημονική ανάλυση δεν δείχνει κάποιες αρμονικές, στο επίπεδο του καπακιού, όπως για παράδειγμα παρουσιάζονται σε μία χορδή. Αυτό που υπάρχει, είναι τρόποι δόνησεις, που παρουσιάζουν κόμβους και κοιλίες, με σχήματα σαν αυτά που μπορείτε να δείτε σε εργασίες που προανέφερα.
Από πολύχρονη πειραματική παρακολούθηση των τρόπων δόνησης, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως η μετακίνηση της θέσης των καμαριών επηρεάζει και τον σχηματισμό των τρόπων δόνησης. Ακραίο παράδειγμα, η ποικιλομορφία ενίσχυσης της κιθάρας ( πεντάκτινο, επτάκτινο, παράλληλο, Χ, Latisse, κ.λ.π.bracings), που της δίνουν εντελώς διαφορετικά δονητικά και ηχητικά χαρακτηριστικά !
Μπορώ λοιπόν να πω με βεβαιότητα πως η τοποθέτηση των καμαριών πάνω σε κάποιες «αρμονικές» θέσεις, που υπολογίζονται στην ευθεία του μήκους του καπακιού, αποτελεί έναν από τους αγαπημένους μύθους της οργανοποιίας, που ταλαιπώρησε και μένα στα πρώτα χρόνια της ενασχόλησής μου με αυτή την τέχνη!
-
Κύριε Νίκο είδα την ενίσχυση του καπακιού στο ιστολόγιο σας με lattise bracing και φαντάζομαι πως ο ήχος του θα είναι ιδιαίτερος, από την εμπειρία σας, πιστεύετε πως ένα τέτοιο bracing pattern μπορεί να προσφέρει ένα εντελώς νέο άκουσμα στο μπουζούκι? (συγκρινόμενο βέβαια με το κλασσικό πρότυπο 3-bracing). Εσείς πως ακούσατε το όργανο σε σχέση με ένα "κλασσικό" μπουζούκι?
-
Ο ήχος του είχε δύναμη και ποιότητα και πολύ καλή ισορροπία σε όλες τις περιοχές.
Αυτός ο τρόπος οπλισμού, θα μπορούσε σίγουρα να αποτελέσει εξέλιξη του παραδοσιακού αν...δεν ήταν τόσο μπελάς στην κατασκευή.
Χρειάζονται ακόμα πολλές επαναλήψεις για να ωριμάσει, γιατί αλλάζουν εντελώς τα δεδομένα...
Πάντως, το αποτέλεσμα από την πρώτη εφαρμογή. ήταν περισσότερο από ενθαρρυντικό.
-
Αν διακρίνω καλά στην φωτογραφία, τα καμάρια που σχηματίζουν το lattise, δηλαδή το δικτυωτό ελληνιστί ,έχουν μικρότερες διαστάσεις ως προς το ύψος και πλάτος τους από τα δύο κλασσικά καμάρια,κάτι παρόμοιο ισχύει και στις κλασσικές κιθάρες εκείνες πού έχουν φτιαχτεί με το πρότυπο Torres,απο όσα γνωρίζω στο κλασσικό πρότυπο με το fan bracing τα λεπτότερα καμάρια έχουν πλάτος 7mm και ύψος 3mm. Μπορεί να γίνει κάτι αντίστοιχο στο lattise του μπουζουκιού? Πάντως φαίνεται άκρως εντυπωσιακή κατασκευή και ας είναι μπελαλίδικη!
-
Χρησιμοποίησα ιδιαίτερα ψιλόβενα κομμάτια, διαστάσεων 4 Χ 4 χιλιοστά, αρχικά.
Στα σημεία που διασταυρώνονται, έγιναν υποδοχές - και στα δύο- 2 χιλιοστών και κολλήθηκαν για να κατασκευαστεί το αρχικό πλέγμα.
Η μεγάλη δυσκολία είναι να διαμορφώσεις ώστε να ταιριάζει με την καμπυλότητα του καπακιού του πλέγμα, πριν το κολλήσεις.
Κατόπιν, διαμορφώνεται κομμάτι - κομμάτι, ανάμεσα στις συμβολές και σβήνει ομαλά στις άκρες.
Με αυτή την τεχνική, μπορείς να χρησιμοποιήσεις αρκετά λεπτο καπάκι.
-
Αυτό που λέτε κύριε Νίκο με την καμπυλότητα του πλέγματος να ταιριάζει με αυτήν του καπακιού το καταλαβαίνω απόλυτα,πρέπει να χρειάζεται αρκετή δουλειά,πάντως είναι πολύ σημαντικό αυτό που κερδίζουμε με το lattise,δηλαδή το λεπτότερο καπάκι! Ευχαριστώ για τις πληροφορίες!
-
Τι πάχος καπακιού θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε με το lattise bracing-το ελάχιστο δυνατόν, χωρίς να κινδυνεύει το καπάκι να "βουλιάξει"απο την πίεση του καβαλάρη?
-
Όπως και με τον παραδοσιακό, αλλά και τους άλλους τρόπους ενίσχυσης, αυτό εξαρτάται ευθέως από το ίδιο το καπάκι!
Θα έλεγα, ενδεικτικά, ότι μπορούμε να το κάνουμε μέχρι και 20% λεπτότερο.
-
Ευχαριστώ κύριε Νίκο ,θα το δοκιμάσω,ένα καπάκι δηλαδή των 3mm εντελώς ενδεικτικά μπορεί να γίνει 2,4mm?
-
Ναι, ακόμη και λεπτότερο.
Ανεξαρτήτως lattise bracing, ένα καπάκι 3 χιλ. είναι αρκετά παχύ, εκτός εάν είναι από ξύλο πάρα πολύ μαλακό !
-
Ένας κατασκευαστής από τον Καναδά μου είχε πει πριν χρόνια, μιας και η συζήτηση το έφερε ,να προτιμάω καπάκια με μια πυκνότητα νερών 26-28 ανά ίντσα,εσείς κύριε Νίκο από τις κατασκευές σας ποιό εύρος πυκνότητας ισόβενων νερών θεωρείτε ικανό στο να προσφέρει κάποια καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά στην αρμονική τράπεζα? Επίσης μου είχε αναφέρει πως το έλατο φυσικά είναι κορυφαία επιλογή για καπάκια, με την προυπόθεση να παίζεται το όργανο για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, για ένα χρόνο ή και παραπάνω,αν θυμάμαι καλά μου είχε πεί πως χρειάζεται χρόνος για να "ωριμάσει" το καπάκι στο έτοιμο όργανο.Ο κέδρος ισχύει πως δίνει τον ήχο του από την αρχή της κατασκευής του? Πιστεύω πως η υπόθεση "καπάκι" κρύβει πολύ ενδιαφέρον!!
-
Από πολλούς θεωρείται πως ένα ψιλόβενο καπάκι έχει και καλύτερες ακουστικές ιδιότητες.
Προσωπικά, δεν το θεωρώ ικανό και αναγκαίο κριτήριο. Δεν διστάζω να χρησιμοποιήσω και καπάκια με φαρδύτερα νερά, αρκεί να έχουν την απαραίτητη ποιότητα (ηχητική και αισθητική).
Για το έλατο και τον κέδρο, συμφωνώ! Πράγματι, ο κέδρος δίνει πιο «εύκολα» ήχο, το έλατο όμως έχει μεγαλύτερο αρμονικό πλούτο.
Τέλος, για να φτάσει ένα όργανο στην πλήρηακουστική του ωριμότητα, χρειάζεται διάστημα πολύ μεγαλύτερο του ενός χρόνου !
-
Συμφωνώ και εγώ με αυτό που λέτε με τα φαρδύτερα νερά,τα φαρδύτερα όμως νερά δεν δημιουργούν τον κίνδυνο να μπασάρει πολύ το όργανο?...βέβαια αυτό που ρωτάω είναι εντελώς γενικό, δεδομένου πως ο οργανοποιός μπορεί με τις ανάλογες τεχνικές επεξεργασίας καπακιού,(κλίσεις,κόντρες,καμάρια,τσάκιση)να κάνει ένα θεωρητικώς μπάσο καπάκι να ανταποκρίνεται πολύ καλά και στις υψηλότερες συχνότητες! Αυτή η συνήθεια που έχουμε δει να τοποθετούνται φαρδύτερα νερά στην περιοχή με τις μπάσες χορδές και πυκνόβενα στην περιοχή με τις ψιλές χορδές έχει αποδειχθεί πως προσφέρει κάτι στον ήχο? ή φαρδύτερα νερά στις άκρες και στενότερα προς το κέντρο? Υπάρχουν κάποιες αποδείξεις πως αυτά πράγματι ισχύουν?
-
Σχετικά με το πρώτο θέμα...το έχεις ήδη απαντήσει!
Τώρα, σχετικά με τα φαρδιά και τα στενά νερά.
Οι συνήθεις πρακτικές είναι δύο:
Σε μονοκόμματο καπάκι (μπαγλαμάς, τζουράς ), φαρδιά στα μπάσα, στενά στα πρίμα.
Σε κολλημένο , διπλό καπάκι, στενά στο κέντρο φαρδιά στις άκρες.
Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις! Κορυφαίος Τούρκος κατασκευαστής ουτιού στη Σμύρνη, κατά περίπτωση, κάνει και το αντίστροφο : φαρδιά στο κέντρο , στενά στις άκρες! Έχει τη δική του θεωρία (που μπορεί να είναι και σωστή !).
Για αποδείξεις, δε θα πω τίποτα, διότι προϋποθέτουν πολλές επαναλήψεις, μετρήσεις και εκτιμήσεις πειραμάτων, που δεν έχω μέχρι στιγμής κάνει.
-
Καλησπέρα κι απο μένα σε όλη την παρέα! Είμαι καινούριος στο χώρο (έχω φτιάξει δύο μπαγλαμάδες) και θα ήθελα να σας πώ για κάποιες παρατηρήσεις που έκανα όσον αφορά την απόσταση του καβαλάρη απο το καμάρι.
Χρησιμοποίησα μικρόφωνο και FFT ανάλυση στο κομπιούτερ, προσπαθώντας να βρώ την ιδανική θέση του καβαλάρη,αφού είχα κολλήσει το καμάρι και το καπάκι.
Η διαπίστωση είναι η εξής: όσο πλησίαζε ο καβαλάρης το καμάρι,λιγόστευαν οι συχνότητες στις οποίες αποκρινόταν-δονούνταν το καπάκι,αλλά ενισχύονταν σημαντικά (~+20%) αυτές που έμεναν.
Επίσης κοντά στο καμάρι μικραίνει και η διάρκεια της δόνησης, και αντίστροφα όσο απομακρύνεται μεγαλώνει η διάρκεια.
Το σφάλμα που έκανά στην ''ρύθμιση'', ήταν οτι δούλευα με μια χορδή τοποθετημένη,και πρίμα,και το αποτέλεσμα ήταν να δουλεύει άψογα στα πρίμα αλλά όχι και στα μπάσα!
*Τα αποτελέσματα αυτά είναι ενδεικτικά, με συγκεκριμένου φάρδους καβαλάρη και δέν επιβεβαιώνονται ,για παράδειγμα, με στενότερο καβαλάρη. 'Αρα ίσως παίζει ρόλο και η απόσταση απο την άκρη του καπακιού. Sudoku σκέτο η κατάσταση!! :)
-
Αυτό που περιγράφεις, έχει να κάνει με το πως σχηματίζονται οι τρόποι δόνησης πάνω στο καπάκι.
Αν ο καβαλάρης μπεί επάνω σε κόμβο ενός τρόπου δόνησης, τότε αυτός δε διεγείρεται καθόλου. Αντίθετα, όσο πιό κεντρικά στην κοιλία ενός τρόπου δόνησης τοποθετηθεί, τόσο δυνατότερα θα διεγείρεται.
Επίσης, με την πίεση που ασκεί ο καβαλάρης πάνω στο καπάκι, κάποιοι τρόποι δόνησης αλλάζουν, τόσο σε σχήμα όσο και σε συχνότητα.
-
Κ. Νίκο η τακτική του Τούρκου μου φαίνεται (διαισθητικά) λογική για να πετύχει κανείς ένα ούτι με ήχους μικρής διάρκειας.
Μάλιστα επειδή ασχολούμαι με το ούτι, πάντα έψαχνα ένα όργανο με αυτή τη συμπεριφορά.
Θεωρητικά, διορθώστε με αν κάνω λάθος, περισσότερα νερά σημαίνουν μεγαλύτερη συχνότητα ταλάντωσης, άρα και διάρκεια.
-
Μετά απο μελέτη ενός καπακιού τζουρά,έκανα τις εξής διαπιστώσεις: Η θέση των καμαριών καθορίζει χοντρικά, τις ιδιοσυχνότητες που συντονίζει το καπάκι μας, οριοθετώντας στην ουσία ένα χώρο δόνησης.Στον τζουρά συγκεκριμένα με την τοποθέτηση των δύο καμαριών, το εύρος απόκρισης του καπακιού διπλασιάστηκε αλλά χάθηκαν σημαντικές συχνότητες στα χαμηλά,όπως φαίνεται στις φωτό 1(χωρίς καμάρια) & 2 (με καμάρια).
Δεύτερον, οι αλλαγές που μπορούμε να κάνουμε απο κεί και μετά λεπταίνοντας το καπάκι & διαμορφώνοντας το καμάρι, είναι μικρομετρικές και δέν μετακινούν τις βασικές ιδιοσυχνότητες παραπάνω απο 1 νότα.
π.χ. Άν το καπάκι μου συντονίζει στην C 1044Hz, διαμορφώνοντας τα καμάρια και το πάχος του, μπορώ να το πάω στην Β 986Ηz, αλλά όχι στην G 784Hz που είναι πολύ μακριά.
Επίσης διαμορφώνοντας τα καμάρια,αφαιρώ υλικό,και αυξάνει η ελαστικότητα του καπακιού. Αυτό έχει ώς αποτέλεσμα την μεταβολή της απόκρισης συχνότητας, φτάνοντας τα 5+ ΚΗz στην φωτό 3.
* στην φωτο 2 η κεντρικη και μεγαλυτερη σε ύψος συχνότητα είναι στα 1108Ηz ( C#)
και στην φωτο 3,μετά τη διαμόρφωση των καμαριών είναι στα 1046Hz ( C )
-
Μπράβο φίλε moytro,χρήσιμες οι διαπιστώσεις σου.
-
Ποιες είναι οι διαστάσεις των καμαριών (ύψος-πάχος) σε μπουζούκι-τζουρά-μπαγλαμά; :)
Το ύψος και το πάχος του καμαριού-ων τι ρόλο παίζει στον ήχο;
Thanks!!!!! :) :) :)
-
Η απαντηση ειναι πολυπλοκη,συνηθως δεν υπαρχει κανονας,ο στοχος τους ειναι να κανουν τοσο ελαστικο και συναμα τοσο ανθεκτικο ενα καπακι ετσι ωστε να μπορει να αντεξει τις φορτισεις και παραλληλα να παραγει το μεγιστο ηχητικα.Τωρα για να φτασει σε μια τετοια κατασταση ενα καπακι ειναι πολυπαραγωντικο το θεμα,εξαρταται απο το παχος του ιδιου,τα νερα του το ποσο ελαστικο ειναι απο τη φυση του,κατα ποσο ισοβενο ειναι,τα ιδια ισχυουν και για το ξυλο των καμαριων,απο τη δικια μας τεχνικη πλευρα εξαρταται απο την καμπυλοτητα που θα του δωσουμε ,εαν υπαρχει τσακιση ή κυρτοτητα προς το χορδοστατη.Απο ολα αυτα καταλαβαινεις οτι το υψος κυριως και λιγοτερο το παχος των καμαριων αλλαζει οταν αλλαζουν οι υπολοιποι παραγοντες,δεν ειναι κατι σταθερο,χρειαζεται αντιληψη και εμπειρια.Σιγουρα μεγαλες κατασκευαστικες εταιριες κιθαρων εχουν μια φορμουλα,αποτελεσμα χρονιων μελετων, εκει τα πραγματα ειναι αυτοματοποιημενα,τα ξυλα που προμηθευονται ειναι κατηγοριοποιημενα αναλογα με τις φυσικες ιδιοτητες τους και αναλογως εφαρμοζουν τις τεχνικες φορμουλες που εχουν.
-
Ευχαριστώ φίλε Χρήστο για τις αναλυτικές πληροφορίες!!!!!!!!! :) :) :) ;D ;D ;D
Χρόνια Πολλά!!!!! Καλή Χρονιά!!!!! :) :) ;D ;D
-
Γεια σας φιλοι...
Παραθετω ενα σχεδιο ωστε να γινει κατανοητη η ερωτηση μου.
Γιατι τα καμαρια εχουν αυτο το σχημα; (στο σχεδιο μου οριζεται απο τη μαυρη γραμμη...δλδ το κλασσικο σχημα των καμαριων)
Εξυπηρετει καπου;
Αν αφαιρουσαμε το ξυλο που περισσευει κατω απο την κοκκινη η την γκρι γραμμη να υποθεσω οτι με το περασμα του χρονου θα ειχαμε παραμορφωση των καμαριων απο την πιεση του καβαλαρη;
Πως προεκυψε το σχημα που τους δινουμε;
-
Φίλε Bleko δεν βλέπω πουθενά κόκκινη ή γκρι γραμμή ;D ;)
-
Δε μπορει...εγω τις βλεπω ;D
Μπορει το σχημα να ειναι λιγο μικρο μα φαινονται.
Η κοκκινη κοβει ουσιαστικα το καμαρι στη μεση και η γκρι αφαιρει απλα αρκετο ξυλο....
Φιλε sforzando το σχημα το βλεπεις η τσαμπα εξηγω; ;D
-
Φιλαράκι δεν βλέπω τίποτα ??? Μήπως έχει πρόβλημα ο browser μου ::)
-
Φιλε Blekos δεν ξερω τον λογο που εχουν αυτο το σχημα,αλλα η απλη λογικη μου λεει οτι η δυναμη που ασκειται στο κεντρο του καμαριου μπορει πιο ευκολα να το βυθισει-παραμορφωσει απο οτι προς τις ακρες του,αρα πρεπει να αυξηθει το υψος του εκει.Επισης το σχημα αυτο και οι παραλλαγες του παιζουν μεγαλο ρολο στη διαμορφωση του ηχου.Αναλογως ποσο υψος θα εχει στο κεντρο και ποσο στις ακρες καθως και ποσο υψος εχει το μερος που πακτωνεται στο σκαφος εχουμε διαφοροποιηση της ταλαντωσης του καπακιου και επιλεγουμε το ποσοστο της επιφανειας του καπακιου που θα εχει το ιδιο ευρος ταλαντωσης ή αν θα εχει προοδευτικα μεγαλυτερο προς το κεντρο.Επισης επιλεγουμε αν θα εχουμε διαφορετικη ταλαντωση στα μπασα και στα πριμα(συνηθως πιο σφιχτο καπακι στα πριμα) ,εδω τα πραγματα ειναι πιο συνθετα και παρατηρουμε τοποθετηση καμαριων με διαφορες κλισεις ως προς τον αξονα συμμετριας του οργανου, παρατηρουμε αλλο παχος στα πριμα αλλο στα μπασα.Για μενα ειναι ολη η μαστορια του μουσικου οργανου.
-
Να προσθεσω ακομα οτι η διαμορφωση του καμαριου εξαρταται και απο το πως θα διαμορφωσουμε τον καβαλαρη,το μηκος του το ποσο ελαστικο θα τον κανουμε στις ακρες ,το υψος του ,το παχος του ,την σκληροτητα του ξυλου που θα τον κατασκευασουμε ,την εδραση του εαν θα ειναι δισκελης αλλα αυτο δεν αφορα τα μπουζουκια