με παίδεψε μέχρι να βρω τον ήχο του
Μάνο, σπουδαία δουλειά! Για πες μας περισσότερα γι' αυτό το παίδεμα αν μπορείς... Για μένα τουλάχιστο είναι μια ανεξερεύνητη περιοχη
και για μένα Στέργιο, δεν τελειώνει αυτή η δουλειά. Θα τα παρουσιάσω αναλυτικότερα όταν τελειώσουν, εδώ να πω τα εξής: το "μικρό" επάνω (μικρότερο σκάφος και κλίμακα 68, το άλλο είναι με μεγάλο σκάφος και 69άρι) έχει βέργα. Επειδή πρώτη φορά βάζω βέργα (*) σε μπουζούκι, αποφάσισα να βάλω τάστα hosco με δόντι όπως βάζω στις κιθάρες με βέργα, από - αναίτιο όπως αποδείχθηκε - φόβο ότι με τα πέρα-δώθε της βέργας πιθανώς να χαλάρωναν τα "ισια" τάστα (εν τω μεταξύ την βέργα δεν την πείραξα καν, όπως την έβαλα έτσι έμεινε). Αυτά όμως τα hosco είναι πιο ψηλά και δεν ξέρω τι υλικό έχουν, αλλά (πιστεύω) ότι σε συνδυασμό με την βέργα (μέταλο στο μανίκι) και το βένγκε της ταστιέρας και του αρχικού καβαλάρη έδωσαν πολύ "σκληρό" και κάπως τζούφιο ήχο (αυτά που γράφω τα συζήτησα λόγω εμπειρίας στις κιθάρες - βέργες κτλ. με τον Γιάννη Παβέζα, θα τον ξέρεις φαντάζομαι).
Για να το αλλάξω αυτό δοκίμασα και αλλαγές στο καπάκι (αυτό στην παρουσίαση) και διάφορα ξύλα / σχήματα / πάχη στον καβαλάρη.
Κατέληξα σε παλίσανδρο (βένγκε, σφεντάμι, έβενος τα υπόλοιπα), 4 χιλ. πάχος με χαμηλό κόκκαλο (1,5-2 mm αντί 2,5-3 που ξεκινάω συνήθως).
Στο άλλο, ο καλύτερος μέχρι στιγμής είναι από σφεντάμι αλλά έχω κι άλλα να δω στο καπάκι. Άμα καταλήξω σε σφεντάμι θα το βάψω μαύρο.
Πάντως η βέργα πολύ μου άρεσε κατά τα άλλα. Σετάρισμα για πλάκα και, αν και είναι μεγάλη η βέργα (42 εκ.), το βάρος δεν είναι απαγορευτικό (1135 γρ., το άλλο "χωρίς" 1035, 100 γραμμαριάκια διαφορά που δεν κουράζουν τελικά). Θα ακολουθήσει και άλλο βέβαια να δω αν όλα αυτά που λέω εδώ έχουν βάση.