Θά συνεχίσω πρῶτα μέ τήν κατασκευή - διακόσμηση τοῦ καραβόλου .
Στό Pinterest εἶδα ἕνα σχέδιο καραβόλου ( ἀπό τά πάρα πολλά ) πού μ' ἄρεσε πολύ :
Αὐτό περίπου τό καράβολο κατασκεύασα , ἐπενδύοντας τήν ἀριστερή πλευρά του , στήν θέση τοῦ καφέ ( μᾶλλον βέγγε ) ξύλου , μέ μικρά κομμάτια ἐλιᾶς σόκορο , ταιριασμένα σέ ἀφηρημένο σχέδιο , ὅπως καί ἡ πλάτη , καί κολλημένα πρῶτα ὅλα μαζί σέ μαῦρο καπλαμᾶ :
Μετά , ἀφοῦ ἔδωσα τό τελικό σχῆμα στήν φέτα αὐτή πού ἔχει πάχος 2,5 χιλ. καί τήν ἔτριψα μέχρι καί τό λεπτότερο γυαλόχαρτο , τήν κόλλησα προσεκτικά στήν τελική της θέση στό καράβολο . Πρίν τό κόλλημα ὅμως , ἔσκαψα γύρω γύρω στήν περίμετρο τοῦ καραβόλου καί 3 χιλ. παρα μέσα μιά αὐλακιά φάρδους 3,2 χιλ. , ὅπου ἐγκιβώτισα φιλέτο ἀπό ξῦλο ἐλιᾶς ἀνάμεσα σέ 2 μαύρους καπλαμάδες , πρᾶγμα πού κάνω ὁπουδήποτε κάνω αὐτή τή δουλειά :
Λογαριάζω , στό πίσω μέρος τοῦ καραβόλου νά κολλήσω ἐπίσης ἄλλη μιά τέτοια φέτα , ἀλλά ἀπ' τήν ἀντίθετη πλευρά , λαμβάνοντας ὑπ' ὄψιν καί τό ὕψος τῶν ἀξόνων τῶν κλειδιῶν . Ἔτσι , θά δημιουργηθῆ αὐτό τό " δόντι " , ἡ ὑψομετρική διαφορά δηλαδή τῶν 2 ἐπιπέδων τῆς κάθε πλευρᾶς τοῦ καραβόλου .
Ἔγραψα καί πρίν , ὅτι ἡ ἔνωση τῶν πλαϊνῶν μέ τό μάνικο , θά γίνη μέ τήνν μέθοδο τοῦ ἱσπανικοῦ τακουνιοῦ . Αὐτό τό τακούνι , ἀφοῦ πάλι τριγύρισα ὅλο τό Pinterest καί εἶδα πολλά σχήματα τακουνιῶν , σκέφτηκα νά τόῦ δώσω τό σχῆμα μισοῦ κυλίνδρου , καί νά τό κατασκευάσω ἀπό ξῦλο ἐλιᾶς ἐγκάρδιο καί κομμένο σόκορο . Ἐξ ἄλλου , καί τά συνηθισμένα τακούνια σέ ὅλες τίς κιθάρες , δείχνουν τό σόκορό τους .
Ἐπειδή , ὅπως εἶπε παλιά ὁ Στέλιος , τοῦ ἔχουν φέρει πολλές κιθάρες μέ ξεκολλημένα τακούνια γιά ἐπισκευή , σκέφθηκα νά κατασκευάσω αὐτό τό τακούνι ἀπό μονοκόμματο ξῦλο , καί νά τό κολλήσω στό κάτω μέρος τοῦ μάνικου , ὥστε μετά ν' ἀκολουθήση τό χάραγμα ἀπ' τίς 2 μεριές γιά τήν ἔνθεση τῶν πλαϊνῶν .
Σκέφθηκα ὅμως ἕναν ἄλλο τρόπο γιά τήν κατασκευή τοῦ τάκου πού θά βρίσκεται μέσα στό σκάφος : Τό τακούνι , καί ὁ τάκος πού θά βρίσκεται μέσα στό σκάφος καί δέν θά φαίνεται , νά εἶναι δύο διαφορετικά ξῦλα , ἐνωμένα μεταξύ τους μέ μόρσο , τόσο γερά στερεωμένα πού νά μήν ὑπάρχη περίπτωση νά χωρίσουν ποτέ . Καί μάλιστα ὁ τάκος νά εἶναι κατασκευασμένος ἀπό ἐλαφρύ ξῦλο ὅπως πεῦκο , ὥστε νά μήν προσδίδη τόσο βάρος στό σκάφος , ὅσο ἡ ἐλιά . Ἐξ ἄλλου , καί τά δύο , τακούνι καί τάκος , θά εἶναι κολλημένα στό ἑνιαῖο μάνικο .
Ἔτσι λοιπόν ἔκοψα ἕνα κομμάτι ἐλιᾶς ἀπό μεγάλο κορμό , ὥστε νά αὐτό νά ἔχη διαστάσεις 12 Χ 6,5 Χ 4 ἑκ. καί στήν ἐπιφάνεια 12 Χ 6,5 ἑκ. τράβηξα μιά αὐλακιά φάρδους 1,5 ἑκ. καί βάθους 2 ἑκ. κατά τό μῆκος τῶν 12 ἑκ. Σ' αὐτήν κόλλησα τό μόρσο ἑνός τάκου από πεῦκο , καί στό τριβεῖο τάνκς ἔδωσα τό σχῆμα τοῦ μισοῦ κυλίνδρου στό τακούνι , τό ὁποῖο καί ἔτριψα μέχρι λεπτό γυαλόχαρτο :
Ἐδῶ θέλω νά πῶ πώς , ὅτι κομμάτι - μέρος τοῦ ὀργάνου κατασκευάζω , τό ὁποῖο θά προσαρμοσθῆ ἀργότερα στήν ὅλη κατασκευή , προσπαθῶ νά τό τό κατασκευάζω τέλεια ὥστε νά μήν χρειάζεται ἄλλη ἐπέμβαση μετά τό κόλλημα , π.χ. τρίψιμο , γιατί μπορεῖ νά ἐμποδίζουν τά διπλανά μέρη τοῦ ὀργάνου . Εἰδικά στό τακούνι , πολύ παιδεύτηκα στίς προηγούμενες κιθάρες , πού ἀφησα τήν ἐπεξεργασία του μετά τό κόλλημα στά πλαϊνά .
Ἀπό τίς μέσα μεριές τοῦ τακουνιοῦ , τίς ἀπέναντι ἀπ' τόν τάκο , κόλλησα καί ἀπό 3 καπλαμάδες , μαῦρο - ἄσπρο - μαῦρο , ὥστε ὅταν τό τακούνι πατήση στά πλαϊνά , νά φαίνονται 3 γραμμές : μαύρη - ἄσπρη - μαύρη .
Τώρα , γιά νά μήν ἀποχωριστῆ ποτέ τό τακούνι ἀπ' τόν τάκο , τρύπησα τίς 2 γραμμές τοῦ μόρσου καί ἀπό τίς 2 πλευρές , πάνω καί κάτω , καί ἔμπηξα καβίλιες . Αὐτό τό εἶδα σ' ἕναν ἡλικιωμένο κατασκευαστή κιθαρῶν . Ἔτσι τό μόρσο εἶναι ἀθάνατο :
Μεταξύ τάκου καί τακουνιοῦ , ἄφησα μιά αρκετά μεγάλη ἀπόσταση , 2 ἑκ. , γιά τό μπήξιμο σφηνῶν κατά τήν κόλλησή του μετά πλαϊνά . Αὐτή ἡ ἀπόσταση ἀποδείχθηκε μεγάλη καί μέ παίδεψε .
Μετά κόλλησα τόν τάκο - τακούνι στό κάτω καί πίσω μέρος τοῦ μάνικου . Τήν θέση τοῦ τάκου γιά νά μήν γλιστρίση στήν κόλληση , ἐξασφάλισα μέ βίδες πού μετά ἔβγαλα .
Ἐν τῶ μεταξύ , ἔχω καί μιάν ἄλλη ἀρρώστεια : Θέλω τά φιλέτα πού εἶναι μεταξύ πλαϊνῶν καί καπακιοῦ , νά συνεχίζονται καί στό μάνικο , κάτω ἀπ' τήν ταστιέρα . Ἔτσι , στήν ἐπιφάνεια τοῦ μάνικου , ἀπό τήν πλευρά πού θά πατήση ἡ ταστιέρα , κόλλησα μέ τή σειρά : ἕνα μαῦρο καπλαμᾶ , πολλά κομμάτια - φέτες ἐλιᾶς πάχους 2,5 χιλ. ἐνωμένα μεταξύ τους σάν μία φέτα , ἕνα μαῦρο καπλαμᾶ , καί ἕνα κομμάτι καπλαμᾶ σφενδάμι μουαρέ σάν αὐτό τῶν πλαϊνῶν , ἀλλά ξεχονδρισμένο στά 2,5 χιλ. , ὅσο τό πάχος τοῦ καπακιοῦ , πού θ' ἀποτελεῖ συνέχειά του :
Ἡ παραπάνω φωτογραφία τραβήχτηκε μετά τήν συναρμολόγηση καπακιοῦ πλαϊνῶν καί νομίζω φαίνονται καλύτερα αὐτά πού γράφω προηγουμένως .
Ὅπως καταλαβαίνετε , σ' αὐτήν τήν κατασκευή , δίνω πολλή σημασία στήν διακόσμηση , ὄχι βέβαια ὅτι παραμελῶ τό τεχνικό κομμάτι , τό ὁποῖο ἔχει πολλές φορές περιγραφεῖ ἀπό ἄλλους συναδέλφους , πού τό δουλεύουν καλύτερα ἀπό μένα , ὁπότε δέν μπαίνω σέ πολλές λεπτομέρειες , ἀφοῦ αὐτές εἶναι γνωστές .
Συνεχίζεται......