Εχει δικιο ο φιλος παραπανω που λεει οτι θα ειναι ο ποιο γλυκος ηχος που ακουσες ποτε.Εγω οταν αρχισα πριν χρονια, εφτιαξα εναν μπαγλαμα, με ολη μου την αγαπη, με ολη μου την τεχνη να κατεργαζομαι το ξυλο ( δουλεια μου βλεπεις) και με ολη την αγνοια που ειχα ως αρχαριος των αρχαριων.Το αποτελεσμα ηταν ενας πολυ φωνακλας μπαγλαμας απο καρυδια, με μηκος χορδης 36, χωρις καθολου πλαινα σιριτια στο καπακι, χωρις φιγουρα,και καπως χοντροκομενος για τα τωρινα μου γουστα.Περασαν χρονια φιλε μου και τετοιον μπαγλαμα δεν ξαναακουσα, παρα μονο σε μαγαζι που σου επιανε τον κωλο, και ελεγες και ευχαριστω.Ισως και γι αυτο δεν πολυασχοληθηκα με τους μπαγλαμαδες, και το γυρισα στα μεγαλυτερα οργανα.Το οργανο εκεινο χαριστηκε σε φιλο σαν δωρο γαμου, και εκτιμηθηκε δεοντος, κι οποτε τον παιρνω να του αλλαξω χορδες, θυμαμαι τα πρωτα μου βηματα και συγκινουμε.Σου ευχομαι να παθεις το ιδιο κι εσυ μετα απο χρονια.Δεν ξερω αν ανεβει η φοτο ...παντος εγω τη στελνω.Αυτος ειναι......