Είναι η Βίβλος του ρεμπέτικου θα έλεγα.
Το 4τομο του Σχορέλη εμπεριέχει πάμπολλα λάθη στην καταγραφή των στίχων. Η συγκέντρωση των στοιχείων δεν έγινε με αξιολογικά κριτήρια, οπότε είναι περσότερο απάνθισμα παρά «ανθολογία». Με τη σημερινή δυνατότητα/πολυτέλεια που έχουμε πλέον όλοι ν' ακούσουμε και να μελετήσουμε απευθείας τους ψηφιοποιημένους δίσκους των 78στρ., το πόνημα του Σχορέλη είναι φανερά ξεπερασμένο.
Έπειτα, δεν υπάρχει «απόλυτη βίβλος» στην πενιχρή ρεμπέτικη βιβλιογραφία.