Το ΦΛΚ (Φεστιβάλ Λαϊκής Κιθάρας) είναι μια εμπειρία!
Σκεφτείτε την έκθεσή μας να κρατάει τρείς ημέρες και παράλληλα να υπάρχουν τρεις συναυλίες κάθε μέρα και 4-5 παρουσιάσεις και σεμινάρια. Είναι δηλαδή μια μεγάλη ευκαιρία να δεις και να ακούσεις ενδιαφέροντα πράγματα, συγκεντρωμένα σε τρεις ημέρες!
Φέτος εγώ ήμουν απλός επισκέπτης και θεατής. Ήμουν εκεί και τις τρεις ημέρες και παρακολούθησα τις περισσότερες εκδηλώσεις. Παρόλα αυτά διαπιστώνω εκ των υστέρων από τα βίντεο που κυκλοφόρησαν ότι έχασα σημαντικά πράγματα. π.χ. Λόγω κάποιας οικογενειακής υποχρέωσης έφυγα λίγο ενωρίτερα και έτσι έχασα την "τελετή λήξης" όπου όλοι έγιναν μια παρέα στο φουαγιέ του κτιρίου, ήπιαν, χόρεψαν, τραγούδησαν, επαιξαν κτλ, με την υπόσχεση να βρεθούμε και του χρόνου.
Για παράδειγμα δείτε στο παρακάτω βίντεο μια αυτοσχέδια κομπανία με τον Δημήτρη Μυστακίδη κατά τη διάρκεια που οι περισσότεροι ήταν σε κάποια από τις ομιλίες ή σεμινάρια.
https://www.youtube.com/watch?v=t7MVvdLidXsΚαι βέβαια το μυαλό και η ψυχή του φεστιβάλ ήταν και είναι ο Δημήτρης Μυστακίδης. Είχε οργανώσει τα πάντα άψογα, έκανε 1-2 συναυλίες, συμμετείχε ενεργά σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις και στα διαλείματα έβρισκε καιρό να δοκιμάσει όργανα, να μιλήσει με τους πάντες και να λύνει οποιοδήποτε πρόβλημα προέκυπτε.
Εδώ στο τέλος του Φεστιβάλ ο Δημήτρης Μυστακίδης με όλους τους συντελεστές της επιτυχίας. Δίπλα του η Θεοπούλα Αρβανιτίδου (που η συμμετοχή της στην επιτυχία είναι πολύ μεγάλη) και μαζί τους η μεγάλη ομάδα των εθελοντών (φοιτητές του από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων). Οι περισσότεροι ήταν και στο περσινό φεστιβάλ. Ο Τάσος Θεοδωράκης που κάθεται στην κορυφή της σκάλας, επίσης είχε το σημαντικό μερίδιο επιτυχίας με την οργάνωση της έκθεσης παλαιών οργάνων.
Η συναυλία που έδωσε με περιεχόμενο το δίσκο του ΑΜΕΡΙΚΑ, με παράλληλη προβολή βίντεο με θέμα τους πρόσφυγες, ήταν για μένα πολύ συγκινητική.
Μια πολύ ωραία συναυλία ήταν επίσης εκείνη που έδωσε το σχήμα "Καντινέλια" που τους έβλεπα ζωντανά πρώτη φορά. Ο Θανάσης και η Εύη με πολλή ενέργεια ξεσήκωσαν τον κόσμο παίζοντας διάφορα στυλ μουσικής με κιθάρες, ποντιακή λύρα, τσαμπούνα κτλ. Σημειώνω ότι ο Θανάσης Ζήκας (γιός του αείμνηστου Γιώργου Ζήκα) φτιάχνει ο ίδιος τις κιθάρες τους και είχαμε πολλές συζητήσεις στα διαλείματα των εκδηλώσεων.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα εκδήλωση ήταν η πολύ ωραία συζήτηση πάνω στην τέχνη, τη δημιουργία και το ρόλο του καλλιτέχνη, με κεντρικό σχολιαστή τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Είχα την ευκαιρία να του θέσω 1-2 ερωτήσεις και στο τέλος ανταλλάξαμε δυό κουβέντες. Προσιτός και ευδιάθετος, γήινος και ανθρώπινος, ήταν ακόμα καλύτερος από τη γνώμη που είχα σχηματίσει για κείνον από τις μουσικές του.
Εδώ ένα στιγμιότυπο από πηγαδάκι που είχαμε στήσει με μερικούς από τους συμμετέχοντες στην έκθεση επαγγελματίες οργανοποιούς, κάποια στιγμή που ο κόσμος παρακολουθούσε το σεμινάριο του Κυριάκου Γκουβέντα. Από δεξιά προς τα αριστερά: Άδωνις Γουλιέλμος, Βασίλης Λαζαρίδης, Τάσος Θεοδωράκης, Ανδρέας Δέλλιος, η αφεντιά μου και ο Γιάννης Σαββίδης.
Και βεβαίως πάντα πρωταγωνίστρια η Θεσσαλονίκη. Πάντα όμορφη και ζωντανή σε καλεί για βραδυνές εξορμήσεις (όσοι είχαν βέβαια κουράγιο μετά το πλήρες ημερήσιο πρόγραμμα).
Όσοι έχετε Facebook αναζητήστε τη σελίδα του Φεστιβάλ Λαϊκής Κιθάρας όπου θα βρείτε πολλά βίντεο και φωτογραφίες.
https://www.facebook.com/festival.laikis.kitharasΚαι του χρόνου με υγεία!
