Ἡ τρίτη μου λαϊκή κιθάρα - ἐλιά καί σφενδάμι μουαρέ

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Φίλοι καλημέρα , μετά ἀπό πολύύύύύύ καιρό ἀπουσίας μου.........
.........ὄχι ὅμως τεμπελιᾶς καί ἀπραξίας !!!

Ἔχοντας δεῖ στό πρόσφατο παρελθόν στό Pinterest κάτι καταπληκτικές κιθάρες , ὅσον ἀφορᾶ τήν ἐμφάνισή τους , τά διάφορα στύλ τους , τίς τόσες παραλαγές τους , τήν διακόσμησή τους , καί τά τόσα ἐξωτικά καί ὑπέροχα σἐ ἐμφάνιση εἴδη ξύλων μέ τά ὁποῖα εἶναι κατασκευασμένες , πού οὔτε στόν ὕπνο μας δέν τά εἴδαμε , καί πού ὅλ' αὐτά δείχνουν πόσο οἱ δημιουργοί τους σκέφτηκαν καί δημιουργοῦσαν ὅλο καί κάτι νέο καί ἀσυνήθιστο , σκέφθηκα , γιατί κι ἐμεῖς νά μή δημιουργήσουμε ἕνα ὄργανο , μιά κιθάρα , ἰσάξια ( δέν τολμῶ νά πῶ καί ἀνώτερη ἀλλά θά τό ἤθελα ) αὐτῶν ; Ἀλλά μέ ἑλληνικά ξῦλα ;

Ἡ δική μας ἑλληνική φύση , παράγει κι αὐτή ὡραῖα ξῦλα , ὅπως ἡ ἑλληνική καρυδιά , ἀλλά ἐγώ σκέφθηκα κάτι πιό εὔκολο καί συνηθισμένο ξῦλο πού τό ἔχουμε τοῦ πεταματοῦ , ἤ μᾶλλον γιά νά τό καῖμε γιά θέρμανση : τήν ἐλιά !!!

Ἡ ὀμορφιά ὅμως αὐτοῦ τοῦ ξύλου , πού γιά τήν δική μου αἰσθητική εἶναι ὑπέροχη , βρίσκεται κυρίως στό σόκορο , δηλαδή στήν ἐγκάρσια τομή τοῦ δένδρου ἤ τοῦ χοντροῦ κλώνου , ἀπό τήν ὁποία , σέ φέτες ἤ μεγαλύτερα κομμάτια χρησιμοποιοῦν σέ διάφορες διακοσμητικές κατασκευές , ὅπως σουβέρ , αὐτές τίς φέτες ξύλου πού τοποθετοῦν ἐπάνω τους ποτήρια οἱ ἄνθρωποι ὅταν πίνουν ( π.χ. ποτήρια μέ μπύρα , ἔ Στέλιο ; ) 

 

καί ἀκριβῶς αὐτό , δηλαδή λεπτές φέτες κομμένες στό κάθετο δισκοπρίονο ἀπό λεπτούς κορμούς ἤ χοντρούς κλώνους ἀπ' αὐτό τό δένδρο σκέφθηκα νά χρησιμοποιἠσω γιά τήν διακόσμηση καί ὄχι μόνο , αὐτῆς τῆς τρίτης κιθάρας πού ἀποφάσισα νά κατασκευάσω , καί τήν ὁποία σχεδιάζω ἐδῶ καί ἑνάμισυ χρόνο . Καί ἄργησα ἀρκετά νά παρουσιάσω τήν κατασκευή , πού τώρα πού γράφω ἔχω ἀρκετά προχωρήσει , διότι ἦταν κ΄'ατι νέο καί δέν ἤξερα ἄν θά πετύχη , καί δέν ἤθελα νά σᾶς ταλαιπωρήσω μέ κάτι πού μπορεῖ νά ἀπτύχαινε .

Κατ' ἀρχήν , τό σχέδιο πού διάλεξα ἤταν ὅμοιο μέ τήν σφενδαμένια κιθάρα τῆς ἐκθέσεως ( βλ. " οἱ δύο μου λαϊκές κιθάρες " ) , σέ σχέδιο Γρ. Ἀπαρτιάν , παρ' ὅλο πού οἱ διαστάσεις της κάπως διαφοροποιήθηκαν μέ τήν πάροδο τῆς κατασκευῆς ( κόντηνε τό μῆκος τοῦ σκάφους κατά 1 ἑκ. καί φάρδηνε κατά 2 ἑκ. ἡ ἄνω καμπάνα καί ἡ "μέση " ) . Γι' αὐτό καί ἡ κλίμακα μπορεῖ νά μή γίνη 63 ἑκ. , ὅπως τήν ὑπολόγιζα , ἀλλά κατά τι μικρότερη .

Ἡ ὅλη κατασκευή εἶχε σάν σχεδιασμό νά κατασκευαστῆ μιά λαϊκή κιθάρα ἀπό 2 κυρίως εἴδη ξϋλων : τό σφενδάμι μουαρέ καί τή ἐλιά ( ἐκτός βέβαια τοῦ ἐλατένιου καπακιοῦ καί τῆς ἐβένινης ταστιέρας ) . Γιά τό σφενδάμι πού θά γίνονταν τά πλαϊνά , χρησιμοποίησα ἔτοιμο καπλαμᾶ 3,2 χιλ. Ἐπίσης ἀπό συμπαγές σφενδάμι μουαρέ ἔγιναν τό μάνικο καί τό καράβολο . Τό κυρίως ζητούμενο ὅμως ἦταν , ἡ πλάτη νά κατασκευαστῆ ὁλόκληρη ἀπό μικρά κομμάτια ἐλιᾶς σόκορο κομμένης , καί μάλιστα μόνο ἀπό τό ἐγκάρδιο , καθόλου σομφό !!!`
Τό πρόβλημα ἦταν πῶς θά στερεώνονταν αὐτά τά μικρά κομμάτια τῆς ἐλιᾶς , ὥστα νά δώσουν μιά ἑνιαία καί λεπτή ἐπιφάνεια . Φυσικά , ἡ πρώτη σκέψη ἤταν ὅτι , ὅλ' αὐτά τά κομμάτια , ἀφοῦ κοποῦν λεπτά στό κάθετο δισκοπρίονο , ταιριαστοῦν μεταξύ τους καί συναρμολογηθοῦν μέ χαρτοταινία , νά κολληθοῦν σέ μιά λεπτή ἑνιαία ἐπιφάνεια , φυσικά σέ καπλαμᾶ .
Ἀμ δέ !!!!!
Γιατί τό ξῦλο δέν εἶναι πλαστικό , ὅπως θά τό κολλήσης , ἔτσι καί νά μείνη !!! Ἔχει δυνάμεις !!!!! Πολλές δυνάμεις , πού " νικοῦν " τά ξῦλα μέ τά ὁποῖα θά κολληθοῦν ἤ " νικιοῦνται " απ' αὐτά !!!!

Ἔτσι λοιπόν , ἔκανα 2 ἀπτυχυμένες προσπάθειες κολλῶντας τά ταιριασμένα κομμάτια τῆς ἐλιᾶς ἐπάνω σέ φῦλλα καπλαμᾶ , ἄλλοτε τρία φῦλλα , ἄλλοτε δὐο , ἀλλά τό ἀποτέλεσμα ἦταν τό ἴδιο : μετά τό πρεσάρισμα , ἡ πλάτη νά κάνη κοιλιά ἀπ' τή μεριά τῆς ἐλιᾶς καί ὄχι ἀντίθετα , ὅπως θά τό ἤθελα , ἀφοῦ θἐλουμε μιά καμπούρα στήν πλάτη :

ἡ πρώτη ἀποτυχημένη προσπάθεια :

 

 

Ἡ δεύτερη :

 

 

Ἀφοῦ συμβουλεύτηκα κάποιους ἀνθρώπους πού ἀσχολοῦνται μέ τό ξῦλο καί τούς ἔδειξα τίς ἀποτυχίες μου , ἕνα ἀπ' αὐτούς ( δάσκαλος στήν Σιβιτανίδειο , ὅπου φοίτησα πρόσφατα στό τμῆμα " marqetry " , μοῦ εἶπε : 'Αφοῦ στραβώνει ἡ ἐπιφάνεια μέ τίς ἐλιές καί τόν καπλαμᾶ , γιατί δέν βάζεις καί ἀπ' τίς δυό μεριές κομμάτια ἐλιᾶς μέ ἕνα φῦλλο καπλαμᾶ στή μέση , ὥστε νά ἐξισσοροποῦνται μεταξύ τους οἱ δυνάμεις πού ἀσκοῦνται ἀπό τά κομμάτια τῆς ἐλιᾶς ;

Αὐτό ἦταν !!!!!!

Ἀφοῦ ἔκοψα ,  ξανά μανά , φέτες ἐλιᾶς στό κάθετο δισκοπρίονο καί ἀφοῦ ξανάφαγα σκόνη , τά ξαναταίριασα , τά χάρτωσα δημιουργῶντας δύο στρώσεις μέ ίσομεγέθη περίπου κομμάτια , μιά στρώση γιά κάθε πλευρά , τά κόλλησα μεταξὐ τους παρεμβάλοντας ἀνάμεσά τους ἕνα φῦλλο καπλαμᾶ καί ἕνα κομμάτι τουλουπάνι , γιά πιό στερότητα , ἀφοῦ , σάν κομμάτια , δέν ἔχουν συνοχή μεταξύ τους :

 

Καί μιά πιό κοντινή φωτογραφία :

 

Τό πίσω μέρος τῆς πλάτης μετά τό κολλημα τῶν καμαριῶν :

 

Συνεχίζεται.......

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Καί μιά φωτογραφία τῆς πλάτης , τώρα πού τρίφτηκε :

 

Ἡ πλάτη αὐτή , ὅπως βγῆκε ἀπ' τήν πρέσσα , εἶχε πάχος 6 -7 χιλ. Ἔπρεπε λοιπόν νά λεπτύνη . Στό τριβεῖο τυμπάνου , ἀπ' ὅπου τήν πέρασα , εἶχα καί τό ἀτύχημα : Ξετρύπησε ἕνα ἀρκετά μεγάλο τμῆμα τῆς ἐπιφανείας τῆς πλάτης στό κάτω μέρος , καί φάνηκε ὁ καπλαμᾶς :

 

Ἀναγκάστηκα λοιπόν καί ἔσκαψα μέ τό dremel - ροῦτερ τό πληγωμένο μέρος καί στή θέση τοῦ σκάμματος ταίριαξα ἄλλα κομμάτια . Εὐτυχῶς τό ὅλο σχέδιο εἶναι άκατάστατο , καί δέν διακρίνονται οἱ ὅποιες διορθώσεις :

 

Συνεχίζεται......

[sakkalis]

Λάμπρο χαρά στο κουράγιο σου για τόσο λεπτοδουλειά.
Τη επιλογή της εποξικής ρητίνης (ή πολυεστέρα μιας και άνοιξε η κουβέντα με την καρύδα του Ζαρκάδα) της σκέφτηκες;


Η ελιά έιναι όντως υπεροχο ξύλο αλλά δύστροπο, σπάει εύκολα.

[ΖΑΡΚΑΔΑΣ ΚΩΣΤΑΣ]

Εγω σα μαστορας χρονια θα πω το εξης αφου πρωτα σου δωσω τα ευσημα για το κουραγιο ,τη φαντασια, και το σκεπτικο σου.Οταν εχει κολλες η μια επιφανεια ετσι τραβαει και δημιουργει καμπυλες.Φαντασου αν βαλεις στην πρεσα ενα νοβοπαν με την μια του πλευρα κολλα και καπλαμα......θα κανει το ιδιο ακριβως.Φαντασου ακομη και πορτα πρεσαριστη ετσι κανει αν πρεσαρεις μονο απο τη μια πλευρα καπλαμα.Δεν ειναι η ελια το προβλημα δηλαδη αλλα η κολλα.
Τι θα εκανα στη θεση σου? Θα κολλουσα σε καπλαμα ( οπως κι εκανες) μια μονο πλευρα με ελιες, ,θα ετριβα στο τυμπανο στην πλευρα του ξυλου, και κατοπιν θα εδινα την επιθυμητη καμπηλη της πλατης με τα καμαρια.Αυτο που εκανες θα σου δωσει πολυ βαρος στην πλατη και τρομερη ακαμψια.Στον ηχο δεν ξερω τι θα κανει.......
Καλη συνεχεια παντως Κυριε Λαμπρο

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Ἀφοῦ ἐξασφάλισα τό βασικό κομμάτι τῆς κατασκευῆς , τήν πλάτη , ἡ ὁποία σημειωτέον μοῦ ἔφαγε ἴσαμε 3 μῆνες προσπαθειῶν , καί ἡ ὁποία ἔγινε ἀρκετά χοντρή , περίπου 5 χιλ. δυστυχῶς , γιατί φοβήθηκα νά τήν τρίψω περισσότερο μήν ἔχω καί ἀλλοῦ ἀτύχημα , ἀσχολήθηκα μέ τό λύγιασμα τῶν πλαϊνῶν κατά τά γνωστά στήν συσκευή λυγίσματος .
Ὅσον ἀφορᾶ τό φάρδος τῶν πλαϊνῶν , πού θά δώσουν τό βάθος τοῦ σκάφους , ἀποφάσισα νά διατηρήσω τό ἴδιο ( καί 1 ἑκ. παραπάνω , τ' ὁμολογῶ ) , περίπου 10 - 12 ἑκ. γιατί μοῦ ἄρεσε πολύ ὁ δυνατός καί μέ πολλές ἁρμονικές ἦχος τῶν προηγουμένων 2 κιθαρῶν , πού ἔγιναν πολύ μπάσσες λόγω τοῦ μεγάλου ὄγκου τοῦ ἀέρα πού περιέχουν , χωρίς νά ὑστεροῦν καί στά καντίνια ( πού τά ἄλλαξα ἀπό 11άρες σέ 12άρες καθ' ὑπόδειξη τοῦ δασκάλου ὁλονῶν μας τοῦ Μάνου τοῦ Τουρπάλη καί ἰσορρόπησε ἡ ἔνταση πρίμων - μπάσσων ) , καί γιατί ὁ ἴδιος ὁ Μάνος στήν ἔκθεση , ὅταν τοῦ εἶπα ὅτι θά διατηρήσω στίς ἑπόμενες κατασκευές τό ἴδιο πάχος , μοῦ εἶχε πεῖ τό ἀμίμητο : " ὁμάδα πού κερδάει , δέν τήν ἀλλάζεις " !!!!!

Ὅσον ἀφορᾶ τήν διακόσμηση τοῦ ὀργάνου μέ φιλέτα , αὐτά ἀποφάσισα νά τά κατασκευάσω ἀπό συμπαγές λεπτό ξῦλο ἐλιᾶς σόκορο κομένου , μέ τρόπο ὥστε τό φιλέτο νά δείχνει στόν θεατή , τό σόκορο τοῦ ξύλου . Γι' αὐτά τά φιλέτα , ἔκοψα ἀρκετές χοντρές φέτες ἀπό λεπτό κορμό , τίς ἔσχισα σέ λωρίδες στό φορητό δισκοπρίονο πάγκου , καί ἀφοῦ πέρασα καί τίς λωρίδες στό τριβεῖο τυμπάνου νά γίνουν ἰσόπαχες ( 2,5 χιλ. ) τίς ἔκοψα φέτες πού εἶχαν πάχος 2,5 χιλ. φάρδος 5 - 6 χιλ. καί διάφορα μήκη . Τό τελευταῖο δέν μ' ἐνδιέφερε , γιατί γιά τήν δημιουργία φιλέτου , κολλοῦσα τίς λωρίδες τήν μία σέ συνέχεια τῆς ἄλλης , χωρίς νά δείχνουν ἄσχημα .

 

 

 

Τά φιλέτα αὐτά ἀποφάσισα νά τά τοποθετήσω , ὄχι μόνο στήν περίμετρο τοῦ καπακιοῦ , ἀλλά καί :

1. Μεταξύ καπακιοῦ καί πλαϊνοῦ , νά φαίνεται ἀπό τό πλάϊ
2. Μεταξύ πλάτης καί πλαϊνοῦ ,
3. Σάν " κόντρες " στό μάνικο
4. Σάν ροζέττα στό καπάκι .

Στά δύο πρῶτα , ἐπειδή τά φιλέτα πού δημιουργήθηκαν εἶναι ἄκαμπτα στό φάρδος τους ( ἐνῶ κατά τό πάχος λυγίζουν ἐλαφρά ὅταν τά βάλει κανείς σέ καυτό νερό ) , δέν μποροῦσαν νά τοποθετηθοῦν ἀφοῦ κολληθοῦν καπάκι καί πλάτη , γι' αὐτό τά κόλλησα πρίν , καί μάλιστα ἀνάμεσα σέ μαῦρους καπλαμάδες , δηλαδή , κολλοῦσα πρῶτα λωρίδες μαύρου καπλαμᾶ στό πάχος τοῦ πλαϊνοῦ σ' ὅλη τήν περίμετρο τοῦ σκάφους , μετά τίς λωρίδες τῆς ἐλιᾶς καί μετά πάλι λωρίδες μαύρου καπλαμᾶ . Φυσικά ὅλα ταιριασμένα μεταξύ τους , μή δείξουν κάποια ἀσυνέχεια , καί λίγο φαρδύτερα ἀπ' τό κανονικό πάχος τοῦ πλαϊνοῦ . Ἀργότερα θά τριφτῆ τό περισσευούμενο .

 

 

Αὐτά τά φιλέτα κολλήθηκαν στά πλαϊνά ἀφοῦ κολλήθηκε ἀπό τό μέσα μέρος αὐτῶν καί ἡ λωρίδα πού " παχαίνει " τά ἐπάνω μέρη τῶν πλαϊνῶν γιά νά " πατήσουν " καλύτερα πλάτη καί καπάκι . Αὐτήν τήν λωρίδα τήν κολλῶ μέσα ἀπ' τά πλαϊνά προτοῦ τά τρίψω γιά τήν δημιουργία θόλων ( ὑπολογίζοντας καί πόσο θά φύγη στό τρίψιμο ) , γιατί τό σφενδάμι μουαρέ , ἄν τό τρίψης σκέτο , χωρίς τήν ἀπό μέσα ἐνίσχυση , πετάει σκλέντζες . Ἔτσι , οἱ λωρίδες τῶν φιλέτων , κόλλησαν ἄνετα .

Στήν συνέχεια κατασκεύασα τό μάνικο μέ τό καράβολο .
Στό μάνικο δέν ἔβαλα καμμία κόντρα ἀλλά τό κατασκεύασα ἀντικολλητό μέ σφενδάμι μουαρέ συμπαγές ( ἀπό ξῦλο γιά βιολιά ) καί φιλέτα ἐλιᾶς :

 

κόλλησα καί τό καράβολο :

 

Γιά νά μήν σκευρώση , μεταξύ αὐτοῦ καί τῆς ταστιέρας , θά ἐνθέσω 2 ἀνθρακονήματα

( στό ἑπόμενο θά δείξω καί τήν ἔνωση πλαϊνῶν καί μάνικου μέ τήν μέθοδο τοῦ ἱσπανικοῦ τακουνιοῦ , κάπως διαφορετικά ἀπ' τό συνηθισμένο ) .

Ὅμως μοῦ μπῆκε στό κεφάλι καί ἡ ἰδέα , νά τήν κατασκευάσω καί μέ " λοξοτμημένο ὑποβραχιόνιο " , αὐτό πού οἱ ἀγγλομαθεῖς λένε "  beveled armrest " ἤ " arm bevel " , καί πού κατά λέξη σημαίνει ἕνα " σπάσιμο " τῆς διέδρου γωνίας καπακιοῦ - πλαϊνοῦ στήν ἀριστερή περιοχή τῆς κάτω καμπάνας , ἐκεῖ ὅπου ἀκουμπάει τό μέσα μέρος τοῦ πήχεως τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ τοῦ ὀργανοπαίχτη , ὥστε νά μήν τόν " κόβη " ἡ γωνία , νά ξεκουράζεται ( rest ) . Στό youtube ὑπάρχουν ἀρκετές ἀπ' αὐτές τίς κατασκευές , πού σημειωτέον , ὅπως ἄκουσα , γίνονται στίς ἀκριβές κιθάρες .
Ἀφοῦ τό μελέτησα τό θέμα βλέποντας πολλά βιντεάκια , ἀποφάσισα νά κάνω κι έγώ ἔτσι : 

 

Δυστυχῶς δέν ἔχω βγάλει πολλές φωτογραφίες ἀπό τά ἀρχικά στάδια τοῦ συγκεκριμένου κομματιοῦ τῆς κατασκευῆς , ἀλλά μπορεῖτε αὐτά νά τά παρακοπουθήσετε στά παρακάτω βίντεο :

https://www.youtube.com/watch?v=PlBeX-CHPsQ

https://www.youtube.com/watch?v=3Iu0NpgAYvU&list=RDCMUCxCp0SN53j6SIx9z8uWbg-w&index=15

https://www.youtube.com/watch?v=6q7E9qG0WIM&list=RDCMUCxCp0SN53j6SIx9z8uWbg-w&index=16

Συνεχίζεται......

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Φίλοι Κώστα καί Δημήτρη , εὐχαριστῶ γιά τίς τόσο γρήγορες καί ἐνθαρρυντικές ἀπαντήσεις σας !!!
Κώστα , τό ἔκανα αὐτό πού λές , ἀλλ' ἀμέσως στραβώνει μέ μιά μόνο κόλληση , καί δέν μπαίνει στό τριβεῖο τυμπάνου καμπύλο . Θέλει συγχρόνως δύο κολλήσεις . Κι αὐτό σέ ὁμοειδῆ ξῦλα , μέ τήν ἔννοια νά εἶναι ἰσόβενα , ἤ ίσόβενα καί νοβοπάν στή μέση , ὄχι τό ἕνα σόκορο καί τ' ἄλλα λεπτά ( καπλαμάδες ) . Τό ἔκανα κι αὐτό , μέ 2 καί 3 κολλήσεις μέ καπλαμάδες καί μία στρώση ἐλιές , ἀλλά πάλι στράβωνε . Ἔτσι κατέληξα στό συμπέρασμα ὅτι , τό ξῦλο τῆς ἐλιᾶς εἶναι δυνατώτερο ἀπό τόν καπλαμᾶ ἤ τούς καπλαμάδες λόγω πάχους ἤ μπορεῖ καί λόγω σοκόρου , καί " ζμπρώχνει " τόν καπλαμᾶ δημιουργῶντας του καμπούρα , ἐνῶ στόν ἑαυτό της δημιουργεῖ κοιλότητα , τό ἀντίθετο δηλαδή ἀπ' αὐτό πού θέλουμε . Τό εἶχα σκεφτεῖ κι ἐγώ αὐτό μέ τά καμάρια , δηλαδή νά δώσω τήν καμπυλότητα μ' αὐτά , ἀλλά , καί στίς 2 δοκιμές ἦταν τόσο ἀντίθετα καμπῦλες οἱ πλάτες πού , ἀκόμη κι ἄν αὐτές λύγιζαν ἀντίθετα χωρίς νά σπάσουν , εἶχαν τόση δύναμη πρός τά ἐκεῖ πού ἤθελαν , πού οὔτε τά καμάρια θά μποροῦσαν νά τίς σταθεροποιήσουν , ἐκτός κι ἄν ἦταν σιδερένια .
Τό βάρος τό λαμβάνω ὑπ' ὄψιν , ἀλλά δέν μπορῶ παρά νά τό ἀνεχθῶ . Σέ ἑπομένη κατασκευή θά τό διερευνήσω καλύτερα . Πάντως ἡ πλάτη λύγισε εὔκολα στά καμάρια .

Δημήτρη , αὐτές τίς λύσεις μέ τίς κόλλες πού ἀναφέρεις , δέν τίς γνωρίζω , δέν τίς ἔχω χρησιμοποιήσει ποτέ .

Πράγματι εἶναι πολύ ὡραῖο ξῦλο ἡ ἐλιά , μ' ἔχει γοητεύσει κι ἐμένα.......

[Μάνος Τουρπάλης]

γιατί ὁ ἴδιος ὁ Μάνος στήν ἔκθεση , ὅταν τοῦ εἶπα ὅτι θά διατηρήσω στίς ἑπόμενες κατασκευές τό ἴδιο πάχος , μοῦ εἶχε πεῖ τό ἀμίμητο : " ὁμάδα πού κερδάει , δέν τήν ἀλλάζεις " !!!!!

για να αποδώσω "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι", ΚΑΙ αυτό το έχει πει ο λαϊκός θυμόσοφος Κώστας Ζαρκάδας, που πρέπει άμεσα να αναγορευθεί σε επίσημο "θησαυρό αποφθεγμάτων" του φόρουμ

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Θά συνεχίσω πρῶτα μέ τήν κατασκευή - διακόσμηση τοῦ καραβόλου .
Στό Pinterest εἶδα ἕνα σχέδιο καραβόλου ( ἀπό τά πάρα πολλά ) πού μ' ἄρεσε πολύ :

 

Αὐτό περίπου τό καράβολο κατασκεύασα , ἐπενδύοντας τήν ἀριστερή πλευρά του , στήν θέση τοῦ καφέ ( μᾶλλον βέγγε ) ξύλου , μέ μικρά κομμάτια ἐλιᾶς σόκορο , ταιριασμένα σέ ἀφηρημένο σχέδιο , ὅπως καί ἡ πλάτη , καί κολλημένα πρῶτα ὅλα μαζί σέ μαῦρο καπλαμᾶ :

 

Μετά , ἀφοῦ ἔδωσα τό τελικό σχῆμα στήν φέτα αὐτή πού ἔχει πάχος 2,5 χιλ. καί τήν ἔτριψα μέχρι καί τό λεπτότερο γυαλόχαρτο , τήν κόλλησα προσεκτικά στήν τελική της θέση στό καράβολο . Πρίν τό κόλλημα ὅμως , ἔσκαψα γύρω γύρω στήν περίμετρο τοῦ καραβόλου καί 3 χιλ. παρα μέσα μιά αὐλακιά φάρδους 3,2 χιλ. , ὅπου ἐγκιβώτισα φιλέτο ἀπό ξῦλο ἐλιᾶς ἀνάμεσα σέ 2 μαύρους καπλαμάδες , πρᾶγμα πού κάνω ὁπουδήποτε κάνω αὐτή τή δουλειά :

 

 

Λογαριάζω , στό πίσω μέρος τοῦ καραβόλου νά κολλήσω ἐπίσης ἄλλη μιά τέτοια φέτα , ἀλλά ἀπ' τήν ἀντίθετη πλευρά , λαμβάνοντας ὑπ' ὄψιν καί τό ὕψος τῶν ἀξόνων τῶν κλειδιῶν . Ἔτσι , θά δημιουργηθῆ αὐτό τό " δόντι " , ἡ ὑψομετρική διαφορά δηλαδή τῶν 2 ἐπιπέδων τῆς κάθε πλευρᾶς τοῦ καραβόλου .

Ἔγραψα καί πρίν , ὅτι ἡ ἔνωση τῶν πλαϊνῶν μέ τό μάνικο , θά γίνη μέ τήνν μέθοδο τοῦ ἱσπανικοῦ τακουνιοῦ . Αὐτό τό τακούνι , ἀφοῦ πάλι τριγύρισα ὅλο τό Pinterest καί εἶδα πολλά σχήματα τακουνιῶν , σκέφτηκα νά τόῦ δώσω τό σχῆμα μισοῦ κυλίνδρου , καί νά τό κατασκευάσω ἀπό ξῦλο ἐλιᾶς ἐγκάρδιο καί κομμένο σόκορο . Ἐξ ἄλλου , καί τά συνηθισμένα τακούνια σέ ὅλες τίς κιθάρες , δείχνουν τό σόκορό τους .
Ἐπειδή , ὅπως εἶπε παλιά ὁ Στέλιος , τοῦ ἔχουν φέρει πολλές κιθάρες μέ ξεκολλημένα τακούνια γιά ἐπισκευή , σκέφθηκα νά κατασκευάσω αὐτό τό τακούνι ἀπό μονοκόμματο ξῦλο , καί νά τό κολλήσω στό κάτω μέρος τοῦ μάνικου , ὥστε μετά ν' ἀκολουθήση τό χάραγμα ἀπ' τίς 2 μεριές γιά τήν ἔνθεση τῶν πλαϊνῶν .
Σκέφθηκα ὅμως ἕναν ἄλλο τρόπο γιά τήν κατασκευή τοῦ τάκου πού θά βρίσκεται μέσα στό σκάφος : Τό τακούνι , καί ὁ τάκος πού θά βρίσκεται μέσα στό σκάφος καί δέν θά φαίνεται , νά εἶναι δύο διαφορετικά ξῦλα , ἐνωμένα μεταξύ τους μέ μόρσο , τόσο γερά στερεωμένα πού νά μήν ὑπάρχη περίπτωση νά χωρίσουν ποτέ . Καί μάλιστα ὁ τάκος νά εἶναι κατασκευασμένος ἀπό ἐλαφρύ ξῦλο ὅπως πεῦκο , ὥστε νά μήν προσδίδη τόσο βάρος στό σκάφος , ὅσο ἡ ἐλιά . Ἐξ ἄλλου , καί τά δύο , τακούνι καί τάκος , θά εἶναι κολλημένα στό ἑνιαῖο μάνικο .
Ἔτσι λοιπόν ἔκοψα ἕνα κομμάτι ἐλιᾶς ἀπό μεγάλο κορμό , ὥστε νά αὐτό νά ἔχη διαστάσεις 12 Χ 6,5 Χ 4 ἑκ. καί στήν ἐπιφάνεια 12 Χ 6,5 ἑκ. τράβηξα μιά αὐλακιά φάρδους 1,5 ἑκ. καί βάθους 2 ἑκ. κατά τό μῆκος τῶν 12 ἑκ. Σ' αὐτήν κόλλησα τό μόρσο ἑνός τάκου από πεῦκο , καί στό τριβεῖο τάνκς ἔδωσα τό σχῆμα τοῦ μισοῦ κυλίνδρου στό τακούνι , τό ὁποῖο καί ἔτριψα μέχρι λεπτό γυαλόχαρτο :

 

Ἐδῶ θέλω νά πῶ πώς , ὅτι κομμάτι - μέρος τοῦ ὀργάνου κατασκευάζω , τό ὁποῖο θά προσαρμοσθῆ ἀργότερα στήν ὅλη κατασκευή , προσπαθῶ νά τό τό κατασκευάζω τέλεια ὥστε νά μήν χρειάζεται ἄλλη ἐπέμβαση μετά τό κόλλημα , π.χ. τρίψιμο , γιατί μπορεῖ νά ἐμποδίζουν τά διπλανά μέρη τοῦ ὀργάνου . Εἰδικά στό τακούνι , πολύ παιδεύτηκα στίς προηγούμενες κιθάρες , πού ἀφησα τήν ἐπεξεργασία του μετά τό κόλλημα στά πλαϊνά .
Ἀπό τίς μέσα μεριές τοῦ τακουνιοῦ , τίς ἀπέναντι ἀπ' τόν τάκο , κόλλησα καί ἀπό 3 καπλαμάδες , μαῦρο - ἄσπρο - μαῦρο , ὥστε ὅταν τό τακούνι πατήση στά πλαϊνά , νά φαίνονται 3 γραμμές : μαύρη - ἄσπρη - μαύρη .
Τώρα , γιά νά μήν ἀποχωριστῆ ποτέ τό τακούνι ἀπ' τόν τάκο , τρύπησα τίς 2 γραμμές τοῦ μόρσου καί ἀπό τίς 2 πλευρές , πάνω καί κάτω , καί ἔμπηξα καβίλιες . Αὐτό τό εἶδα σ' ἕναν ἡλικιωμένο κατασκευαστή κιθαρῶν . Ἔτσι τό μόρσο εἶναι ἀθάνατο :

 

Μεταξύ τάκου καί τακουνιοῦ , ἄφησα μιά αρκετά μεγάλη ἀπόσταση , 2 ἑκ. , γιά τό μπήξιμο σφηνῶν κατά τήν κόλλησή του μετά πλαϊνά . Αὐτή ἡ ἀπόσταση ἀποδείχθηκε μεγάλη καί μέ παίδεψε .

Μετά κόλλησα τόν τάκο - τακούνι στό κάτω καί πίσω μέρος τοῦ μάνικου . Τήν θέση τοῦ τάκου γιά νά μήν γλιστρίση στήν κόλληση , ἐξασφάλισα μέ βίδες πού μετά ἔβγαλα .

 

Ἐν τῶ μεταξύ , ἔχω καί μιάν ἄλλη ἀρρώστεια : Θέλω τά φιλέτα πού εἶναι μεταξύ πλαϊνῶν καί καπακιοῦ , νά συνεχίζονται καί στό μάνικο , κάτω ἀπ' τήν ταστιέρα . Ἔτσι , στήν ἐπιφάνεια τοῦ μάνικου , ἀπό τήν πλευρά πού θά πατήση ἡ ταστιέρα , κόλλησα μέ τή σειρά : ἕνα μαῦρο καπλαμᾶ , πολλά κομμάτια - φέτες ἐλιᾶς πάχους 2,5 χιλ. ἐνωμένα μεταξύ τους σάν μία φέτα , ἕνα μαῦρο καπλαμᾶ , καί ἕνα κομμάτι καπλαμᾶ σφενδάμι μουαρέ σάν αὐτό τῶν πλαϊνῶν , ἀλλά ξεχονδρισμένο στά 2,5 χιλ. , ὅσο τό πάχος τοῦ καπακιοῦ , πού θ' ἀποτελεῖ συνέχειά του :

 

Ἡ παραπάνω φωτογραφία τραβήχτηκε μετά τήν συναρμολόγηση καπακιοῦ πλαϊνῶν καί νομίζω φαίνονται καλύτερα αὐτά πού γράφω προηγουμένως .

Ὅπως καταλαβαίνετε , σ' αὐτήν τήν κατασκευή , δίνω πολλή σημασία στήν διακόσμηση , ὄχι βέβαια ὅτι παραμελῶ τό τεχνικό κομμάτι , τό ὁποῖο ἔχει πολλές φορές περιγραφεῖ ἀπό ἄλλους συναδέλφους , πού τό δουλεύουν καλύτερα ἀπό μένα , ὁπότε δέν μπαίνω σέ πολλές λεπτομέρειες , ἀφοῦ αὐτές εἶναι γνωστές .

Συνεχίζεται......

[sakkalis]

Λαμπρο προχωρα την. Πολυ ιδιαιτερη κατασκευη και λεπτομερειες διακοσμητικες.
Αυτο με το τακουνι δεν το ειχα ξαναδει και ομολογω μου φανηκε πολυ ενδιαφερον. Σε καποια ρπομενη κατασκευη ισως το δοκιμασω.

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Ὅπως εἶχα γράψει σέ προηγούμενο μήνυμα , τό μάνικο δέν ἔχει κόντρα , δέν ἔβαλα οὔτε βέργα . Ἄνοιξα ὅμως δύο αὐλακιές καί τοποθέτησα δύο ἀνθρακονήματα :

 

 

Ἐλπίζω νά κρατήσουν τήν τάση τῶν χορδῶν , ὅπως καί στήν μία ἀπ' τίς δύο προηγούμενες .

Στό πίσω μέρος τοῦ σκάφους ὅπου ἐνώνονται τά δύο πλαϊνά ( περιοχή κάτω τάκου ) , χώνεψα δύο φέτες ἐλιᾶς σόκορο κομμένες στά τέλη τῶν σφενδαμένιων πλαϊνῶν , σάν στολίδι , ἀντί γιά τίς τραπεζοειδεῖς ξύλινες πλάκες διαφορετικοῦ χρώματος πού ἐνθέτουν στήν ἔνωση , ἀφοῦ σχηματιστῆ τό ὄργανο . Αὐτό τό ἔκανα πρίν ἀκόμη ἐνώσω τά πλαϊνά μέ τό μάνικο , ὅταν αὐτά ἦταν ἁπλῶς λυγισμένα ἀφαιρῶντας τό ξῦλο τοῦ σφενδαμιοῦ μέ τό πριονάκι . Τό πίσω μέρος τῶν πλαϊνῶν τό κάλυψα κολλῶντας το ἀπ' τή μέσα μεριά μέ μιά μακρυά φέτα σφενδάμι καί φαρδιά ὅσο τά πλαϊνά γιά νά πατήσουν οἱ φέτες τῆς ἐλιᾶς :

 

 

Ἀνάμεσα στίς δύο φέτες ἐλιᾶς , ἀκριβῶς στήν ἔνωση , θά χωνέψω καί ἕνα φιλέτο πάλι ἐλιᾶς .

Τό καπάκι τώρα : Σ' αὐτό σχεδίασα γιά ροζέττα τρία ὁμόκεντρα στεφάνια : τό ἐξωτερικό καί τό ἐσωτερικό ἔχουν πάχος 2,5 χιλ. καί ἀποτελοῦνται ἀπό βεργοῦλες ἐλιᾶς σόκορο πάχους 2,5 χιλ. ἀνάμεσα σέ μαύρους καπλαμάδες , τίς ὁποῖες γιά νά λυγίσουν καί νά εἰσχωρήσουν στήν αὐλακιά , τίς ἄφησα ἀρκετή ὥρα σέ ζεματιστό νερό , ἐνῶ τήν μεσαία , πού ἔχει φάρδος 10 χιλ. , τήν συναρμολόγησα μέ φετοῦλες ἐλιᾶς σόκορο σχήματος ἰσοπλεύρου τραπεζίου . Ἀνάμεσα στά στεφάνια ὑπάρχει λεπτό ξύλου σφενδαμιοῦ γιά νά ξεχωρίζουν . Ἐπίσης καί ἡ πεναριά σέ ἐλεύθερο σχέδιο , ἀποτελεῖται ἀπό φέτες ἐλιᾶς ( τό ἐγκάρδιο ) σόκορο ταιριασμένες μεταξύ τους , καί γύρω γύρω ἀπό τό σκάμμα , μαῦρος καπλαμᾶς :

 

 

Συνεχίζεται.......

 

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Δημήτρη , σ' εὐχαριστῶ γιά τό κουράγιο πού μοῦ δίνεις !!!!

Πραγματικά , αὐτός ὁ τρόπος κατασκευῆς τοῦ τακουνιοῦ , πού μπορεῖς σ' ὅτι σχῆμα σ' ἀρέσει νά τό κατασκευάσης , σοῦ δίνει τήν δυνατότητα νά τό κατασκευάσης μόνο του , χωρίς νά σ' ἐμποδίζει κανένα ἄλλο ξῦλο δἴπλα του ἤ προέκτασή του . Καί τό μόρσο εἶναι πολύ γερό μέ τίς καβίλιες , καί δέν ὑπάρχει περίπτωση τό τακούνι νά σχίση , ἀφοῦ εἶναι συμπαγές .

[steliosguitar]

λαμπρο καλη ευκολια στο πολυ δυσκολο εγχειρημα που κανεις 

αναμενουμε τη λεπτομερη παρουσιαση του οργανου, οχι τοσο σα κατασκευη κιθαρας (που πανω-κατω σχεδον ολοι γνωριζουν και μπορουν να αντλησουν πληροφοριες ειτε απο εδω ειτε απο σαϊτ του εξωτερικου), αλλα για τη τεχνικη μαρκετερι που μπορει να εφαρμοστει σε ενα οργανο, και μπορει να εμπνευσει αρκετους που θα διαβασουν το παρον νημα να εφαρμοσουν στο δικο τους οργανο με τα οποια προβληματα δημιουργουνται αλλα και τυχον αλλες λυσεις που μπορει να σκεφτει.
μπραβο σου 

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Φίλοι καλημέρα ,
Ἀφοῦ λοιπόν κολλήθηκαν , πλαϊνά μέ μάνικο καί καπάκι , στήν συνέχεια ἀσχολήθηκα μέ τήν διαμόρφωση τοῦ λοξοτμημένου ὑποβραχιονίου ( beveled armrest ) , κάτι πού ὁμολογουμένως θεωροῦσα πολύ δύσκολο , καί τό ὁποῖο τελικά ἀποδείχθηκε.....παιχνίδι !!!
Παρακάτω θά δείξω μερικές φωτογραφίες μέ τήν διαδικασία ἐπενδύσεως τῆς λοξῆς ἐπιφανείας , ὅπου θ' ἀκουμπάη τό δεξί χέρι τοῦ παίχτη , γιατί εμοῦ εἶναι πολύ δύσκολο νά περιγράψω ὅλη τή διαδικασία . Αὐτήν , ὅποιος ἐνδιαφέρεται , μπορεῖ νά τήν παρακολουθήση μέ πλλή λεπτομέρεια στά βιντεάκια πού ἀναφέρω παραπάνω .
Σ' αὐτά , ἀλλά καί σέ ἄλλα πού ὑπάρχουν , οἱ κατασκευασταί ἐπενδύουν τήν τελική ἐπιφάνεια μέ καπλαμᾶ πάχους 0,6 χιλ. Ἐμένα αὐτό μοῦ φάνηκε πολύ " φτωχό " , καί ἀποφάσισα νά τήν ἐπενδύσω μέ λεπτές φέτες.....τί ἄλλο ; ἐλιᾶς σόκορο κομμένης . Οἰ φέτες αὐτές θά ἔχουν πάχος 2,5 χιλ. ὥστε , καθώς θά τριφτοῦν ἀργότερα , νά δοθῆ μιά στρογγυλάδα στό πάνω καί κάτω μέρος τους , νά μήν εἶναι δηλαδή μία τερλείως ἐπίπεδη ἐπιιφάνεια πού καί πάλι θά σχηματίζη δύο ἀμβλεῖες γωνίες : μιά μέ τό καπάκι καί μιά μέ τό πλαΪνό .
Ἡ λοξή ἐπιφάμεια , στήν ὁποία θά κολλήση ἡ ἐπένδυση θέλει προσεκτικό τρίψιμο ὥστε νά γίνη μία τελείως ἐπίπεδη ἐπιφάνεια πού.....στρίβει κατά τήν φορά τοῦ σχήματος τῆς καμπάνας καί θέλει προσοχή μήν φαγωθῆ τό φιλέτο ἀπό σφενδάμι πού ἔχει κολληθῆ στό κάτω μέρος της ( θά τά καταλάβετε στίς φωτογραφίες ) :

 

Στήν παραπάνω φωτογραφία φαίνεται ὅτι , ἀφοῦ ἀφαιρέθηκε τό κομμάτι τοῦ πλαϊνοῦ , κολλήθηκε πρῶτα ἕνα φιλέτο ἐλιᾶς καί ἐπάνω σ' αὐτό ἑνα φιλέτο σφενδάμι , γιά νά ξεχωρίζη τό πρῶτο ἀπό τήν λοξή ἐπιφάνεια πού θά εἶναι πάλι ἐλιά . Ἀκολούθησε ἡ διαδικασία κολλήματος τοῦ ξύλου ὑποστηρίξεως , τό καπάκωμα , καί τό φάγωμα μέ ράσπα τοῦ ξύλου ὑποστηρίξεως μαζί μέ τμῆμα τοῦ καπακιοῦ , γιά νά ἐπιτευχθῆ ἡ λοξή ἐπιφάνεια πού θά κολληθῆ ἡ ἐλιά . Παρακάτω ἡ ἀρχή τοῦ κολλήματος τῶν φετῶν τῆς ἐλιᾶς :

 

 

Ἁπλῆ χαρτοταινία ἦταν ἀρκετή νά συγκρατήση τίς φέτες γιά νά κολλήσουν .

 

Ὅλες οἱ φέτες κολλημένες στή σειρά !!!

 

Μετά τρίφτηκαν ὅλες καί δόθηκε ἡ τελική μορφή τῆς λοξῆς ἐπιφανείας :

 

Βέβαια , δέν ἔγινε τόσο τέλεια , καί χρειάστηκε λίγο......μπάλωμα.....ἀλλα γιά πρώτη φορά , εἶμαι ἀρκετά εὐχαριστημένος !!!
Τώρα θά σκαφτῆ στό καπάκι τό αὐλάκι γιά τό φιλέτο , καί θά πρέπει νά γίνη ἕνας ὁδηγός γιά τό τμῆμα τοῦ αὐλακιοῦ πού θά περνάη ἐσωτερικά ἀπό τήν λοξή ἐπιφάνεια . Εἶναι λίγο δύσκολο .

Συνεχίζεται......






 

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Φίλε Στέλιο καλημέρα ,
Κατ' ἀρχήν σ' εὐχαριστῶ γιά τά καλά σου λόγια καί τήν ὑποστήριξη πού πάντα εἶναι καλοδεχούμενη ἀλλά καί ἀπαραίτητη !!!!
Δέν ξέρω ἄν αὐτό πού κάνω σ' αὐτήν τήν κιθάρα λέγεται " μερκετερί " , ἀλλά ὅπως κι ἄν λέγεται , λίαν προσεχῶς θά τό παρουσιάσω , ἀφοῦ μοῦ τό ζητᾶς , μέ φωτογραφίες καί ἄλλες λεπτομέρειες πού δέν παρουσιάσα , κυρίως στό κόψιμο , στήν λέπτυνση , στό ταίριασμα καί στό κόλλημα αὐτῶν τῶν λεπτῶν φετῶν τῆς ελιᾶς κομμένης σόκορο . Τώρα ἔχω κάτι τρεχάματα , ἀλλά μόλις τελειώσω θά τό κάνω , στό ὑπόσχομαι .
Σοῦ εὔχομαι καλημέρα !!!

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Φίλοι Καλημέρα !!!
Μετά ἀπό τόσο καιρό ἀπουσίας (6,5 μῆνες !!! ) , συνεχίζω ξανά τήν .....παραπονεμένη μου 3η λαϊκή κιθάρα .

Κατ' ἀρχήν , ἐπειδή δέν μ' ἄρεσε ἡ ἐπένδυση μέ σόκορο κομμένες φέτες ξύλου ἐλιᾶς τοῦ λοξοκομμένου ὑποβραχιονίου , ἔτριψα τήν πρώτη ἐπένδυση καί κόλλησα ἄλλες φέτες , πιό χοντρές διότι : Ὁ τρόπος πού   ἔχω δεῖ στά ξενόγλωσσα βιντεάκια , εἶναι νά ἐπενδύεται τελικά ἡ λοξότμηση μέ ἕνα φῦλλο καπλαμᾶ . Ἔτσι , ἡ δίεδρη γωνία τῶν 90 μοιρῶν , πού σχηματίζει τό καπάκι μέ τό πλαϊνό , μεταβάλλεται σέ δύο δίεδρες γωνίες τῶν 120 μοιρῶν ἡ καθεμιά , πού ναί μεν ἐξομαλύνεται ἡ πρώτη γωνία , ἀλλά καί πάλι , μπορεῖ τό χέρι τοῦ ὀργανοπαίχτη νά ἐνοχλεῖται . Μέ τόν τρόπο πού τό ἔκανα , δημιούργσα μιά καμύλη σ' ὅλο τό μῆκος τοῦ ὑποβραχιονίου , ὥστε τό χέρι , καί μάλιστα τό εὐαίσθητο μέσα μέρος τοῦ πήχεως , νά μήν ἐνοχλεῖται καθόλου :

 

 

Στήν πιό πάνω φωτογραφία φαίνεται τό μέρος τοῦ ὑποβραχιονίου πού δέν πρόλαβα νά τό τρίψω - στρογγυλέψω . Ἔτσι ἦταν καί σ' ὅλο τους τό μῆκος , πρίν στρογγυλευτοῦν τά κομμάτια ξύλου ἐλιᾶς πού κόλλησα δίπλα - δίπλα .
Γενικά , ἡ κατασκευή τοῦ ὑποβραχιονίου , ἦταν πολύ εὔκολη δουλειά .

Μετά καταπιάστηκα μέ τό τακούνι , τό ὁποῖο , βλακωδῶς , ἔκοψα κοντύτερο ἀπό τό πάχος τοῦ σκάφους , καί ἤθελε συμπλήρωμα . Αὐτή τή δουλειά ἔκανα χθές :

 

Κόλλησα δηλαδή ἕνα κομμάτι ξύλου ἐλιᾶς σόκορο κομμένου , ἀφοῦ τοῦ ἔδωσα σχῆμα ὅπως τοῦ τακουνιοῦ πού ὑπῆρχε , μισοῦ κυλίνδρου δηλαδή . Σάν τελείωμα , περασιά μέ τήν πλάτη , κόλλησα μιά φέτα ἀπό κόκκαλο πάχους 2 χιλ. , ἀφοῦ προηγουμένως ἀφαίρεσα μέ τό πριονάκι χειρός τό μονόγραμμά μου ( δέν μ' ἀρέσει νά τό βάζω στό καράβολο ) , καί τό συμπλήρωσα μέ γυάλινες ψηφίδες . Ἦταν ἀρκετά δύσκολη δουλειά , δίοτι οἱ ψηφίδες ἔπρεπε νά κοποῦν καί στό φάρδος τοῦ αὐλακιοῦ πού δημιουργήθηκε , περίπου 2 χιλ. , ἀλλά καί τό πάχος τους νά καλύπτη τό βάθος καί νά ἔρχεται " πρόσωπο "μέ τήν ἐπιφάνεια τοῦ κοκκάλου , διότι , ἄν ἐξεῖχαν , δέν θά μποροῦσαν νά τριφτοῦν , τό γυαλί εἶναι τόσο σκληρό πού δέν τρίβεται :

 

Μιά κοντινή :

 

Μιά ἀκόμη :

 

Συνεχίζεται.....νά προλάβουμε τήν ἔκθεση !!!!!!!