Χτες έτριψα, διόρθωσα ατέλειες και πέρασα ένα ακόμα χέρι σηλερ. Ανεβάζω μια φωτογραφία για αφορμή για κουβέντα. Το 2006 που πρώτοξεκίνησα με την οργανοκατασκευή, είχα αγοράσει 2 μαδερια κελεμπεκι από ξυλεμπορικο στα Σεπολια. Η τιμή τότε ήταν δελεαστική σε σχέση με Καλλιγά. Με το μαδερι αυτό 15-αρι φάρδος 5.5 πάχος και 2 και κάτι μέτρα μήκος, έφτιαξα το πρώτο μου μπουζούκι και τον πρώτο μπαγλαμά. Το ξύλο όχι κάτι ιδιαίτερο αλλά έβγαζε κάπου κάπου κάτι σα χρυσαλιδα. Το υπόλοιπο μαδερι το άφησα στην αποθήκη μέχρι πριν κάνα χρόνο που είπα να φτιαξω κάτι. Δυστυχώς ο σκωληκας το είχε φάει. Με μεγάλη απογοήτευση το ξεχώρισα από τα άλλα αλλά λυπόμουν να το πετάξω παλιό ξύλο γύρω στο ενάμιση μέτρο μήκος. Πριν κάτι μήνες είπα να φτιαξω μια βάση από βαρυ ξύλο για να βιδωσω μια μεγκενη πάνω. Κόβοντας ένα κομμάτι είδα ότι το σκουλήκι το είχε φάει καθ'ολο το μήκος αλλά όχι σε όλο το πλάτος. Μου μπήκαν ιδέες. Το βάζω στην κορδέλα και κόβω κατω μήκος ψάχνοντας να βρω καθαρό κομμάτι μικρό μήπως βγει κάνας μπαγλαμάς με ντουγες. Ξεψαχνιζοντας τελικά κατάφερα και έβγαλα ένα καθαρό κομμάτι για μονοκόμματο μπράτσο Κιθάρας μαζί με τακούνι το οποίο και τελικά χρησιμοποίησα στην ακουστική που φτιάχνω. Τελικά από το υπόλοιπο καθαρό κομμάτι βγαίνουν αλλά 2 μονοκκοματα μπράτσα Κιθάρας. Μπόνους; Το κελεμπεκι βγαίνει μουαρε. Κουφάθηκα. Δεν το περίμενα με τίποτα. Το μισό μαδερι απλό το άλλο μισό μουαρε. Για αυτό ανεβάζω και τη σχετική φωτογραφία. Μιλάμε για ξύλα και ιδιότητες όταν στο ίδιο μαδερι βλέπεις τελείως διαφορετικές συμπεριφορές. Ενθουσιαστηκα από αυτήν την υπόθεση γιατί από ένα κομμάτι ξεγραμμενο που το είχα για το τζάκι κατάφερα να βγάλω τελικα ένα πολύ όμορφο ξύλο για 3 μπρατσα κιθαρας μόνο κόμματα και ντουγιες για μπουζούκι. Άσε που από τα ρεταλια των μπράτσων σίγουρα θα βγάλει και ντουγες για κάνα τζουρά/μπαγλαμά.
Στάλθηκε από το RNE-L21 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
